Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΤΟ ΒΙΤΣΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΕΛΑΣ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Για έκτο συνεχόμενο χρόνο, την Κυριακή 26 Αυγούστου, ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος παρέστη στο καθιερωμένο ετήσιο μνημόσυνο που γίνεται στο Βίτσι, προς τιμήν όσων αγωνίσθηκαν εναντίον των κομμουνιστών. Χιλιάδες κόσμου παρακολούθησαν την εκδήλωση υπό ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες , ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά τα μέλη και οι φίλοι του Πατριωτικού Συνδέσμου με επικεφαλής τον Πρόεδρο, Χάμο Αστέριο, μετέβησαν στο θρυλικό βουνο με ναυλωμένο λεωφορείο, λόγω της αυξημένης συμμετοχής. Να αναφέρουμε ότι υπήρχε και συνοδεία δημοτικής ορχήστρας η οποία εκτέλεσε δημοτικά τραγούδια συνδεδεμένα με τη χρυσή για την Ελλάδα περίοδο.
         Η ομιλία του ε.α. αξιωματικού του Εθνικού Στρατού, κ. Αντωνακέα, υπήρξε αρκετά συγκινητική, ενώ πολλές φορές διακόπηκε από τα συνθήματα και τις επευφημίες των συγκεντρωμένων. Με το πέρας της ομιλίας και το μνημόσυνο των αδικοχαμένων ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Σταυρού. Μεταξύ των οργανώσεων που κατέθεσαν στεφάνια ήταν ο Πατριωτικός Σύνδεσμος, η Λ.Ε.Κ. και διάφορες ενώσεις αποστράτων. Επίσης, ο Λαικός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή παρουσία βουλευτών του, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες διά τοπικού αντιπροσώπου, ο ΛΑ.Ο.Σ. , καθώς και οι Δήμοι Φλωρίνης και Αριδαίας. Περιττό να πούμε ότι κανείς βουλευτής της Ν.Δ. ή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν τίμησε τους Γραμμομάχους, στους οποίους και χρωστούν το γεγονός ότι εκείνοι σήμερα μπορούν και κυβερνούν μία χώρα.
         Στη συνέχεια οι εθνικιστές του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου μετέβησαν στο χωριό Μελάς της Καστοριάς όπου και φονεύθηκε ο ήρωας Παύλος Μελάς κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνος. Είχε προηγηθεί εκτενής ενημέρωση για τα ιστορικά στοιχεία και όταν εψάλη ο Εθνικός Ύμνος, ρίγη συγκίνησης διαπέρασαν τόσο τα μέλη του Συνδέσμου, όσο και κάποιους από τους κατοίκους της κοινότητος.




Για τον Πατροκοσμά

Σαν σήμερα (+24 Αυγούστου 1779) σ’ ένα μικρό χωριό παρά τον Άψο ποταμό της Βορείου Ηπείρου, απεδήμησε στον Ουράνιο Πατέρα ο ιερομάρτυρας και ισαπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.  Διαβλήθηκε από Εβραίους ως συμμέτοχος στα Ορλωφικά (1770) στον Κουρτ πασά, ο οποίος, δωροδοκημένος από τους ίδιους Χριστομάχους μισέλληνες, τον απαγχόνισε χωρίς δίκη.

     Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος (Π.Ε.Σ.) ΕΛΛΗΝΟΚΡΑΤΕΙΝ τιμά ευλαβικά μαζί με όλους τους Ορθοδόξους Έλληνες τη μνήμη του Πατροκοσμά, τον οποίο έχει ως προστάτη και εμπνευστή.  Με την άγια βιοτή του, το λυτρωτικό κήρυγμά του και τις προφητείες του, εγκαρδίωσε τη σκλαβωμένη Ρωμηοσύνη, έλεγξε με παρρησία τους άδικους, ανεξάρτητα από τη θέση τους, και προετοίμασε το δουλωμένο Γένος για την Εθνεγερσία.  Όργωσε την σκλαβωμένη Ελλάδα από τη Δωδεκάνησο μέχρι την Πουλχεριούπολη (Βεράτι) και τον Αυλώνα, από τη Λάρισα μέχρι τη Ζάκυνθο, την Κεφαλληνία και την Κέρκυρα, ιδίως μάλιστα την Ήπειρο και τη Δυτική Μακεδονία.  Ψύχωσε  χιλιάδες στην Πίστη στον Χριστό ώστε γλίτωσαν από του να γίνουν βορά του μωαμεθανισμού.  Ίδρυσε 210 ανώτερα και 1.100 κατώτερα ελληνικά σχολεία, συγκεντρώνοντας με πρωτοβουλία του χρήματα από γυναικεία κοσμήματα και θησαυρούς των ευπόρων.  Μαθητές του υπήρξαν χιλιάδες.  Μεταξύ αυτών και πολλοί κλεφταρματολοί.  Αφοσιωμένος μαθητής του Αγίου ήταν και ο ηρωϊκός εκείνος ιερομόναχος, ο Σαμουήλ, που ανατίναξε το Κούγκι (1803) και ετάφη στα ερείπιά του.
     Τιμή οφείλεται και στους τότε Οικουμενικούς Πατριάρχες Σεραφείμ Β΄και Σωφρόνιο Β΄· χωρίς την άδεια και τη σύσταση του Πατριαρχείου, ο Πατροκοσμάς θα ήταν αδύνατον να κινηθεί στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα.  Άραγε αν ζούσε σήμερα ο Άγιος Κοσμάς, θα είχε τέτοια πνευματική υποστήριξη παρά των ανωτάτων Αρχιερέων ή μήπως θα διετάσσετο να επιστρέψει στη Μονή της μετανοίας του ως «ρατσιστής», «ακραίος» και «επικίνδυνος»;
     Πότε, επί τέλους, οι Μητροπολίτες (πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων) θ’ ακολουθήσουν τα ίχνη τέτοιων διδασκάλων του Γένους όπως ο Εθνομάρτυρας Κοσμάς ο Αιτωλός; Τί περιμένουν για να βγουν άφοβα πρώτοι στον πόλεμο κατά της ηλεκτρονικής ταυτότητος, της τραπεζοκρατίας των τοκογλύφων, των λαθροεισβολέων εποίκων και των επιβούλων της Ελληνορθοδόξου μας ταυτότητος;
     Τέλος, τέτοια ημέρα, δεν ξεχνούμε και τη Βόρειο Ήπειρο, την εκλεκτή αυτή ακραιφνώς ελληνική χώρα, για την οποία τόσο εκοπίασε ο Άγιος Κοσμάς, η οποία αδίκως μένει εκτός ορίων της Πατρίδος.  Μακάρι να μας αξιώσει ο Θεός, δια πρεσβειών του Αγίου Κοσμά, του χρόνου τέτοια εποχή, να  γιορτάσει ελεύθερη και η Βόρειος Ήπειρος τη μνήμη του, ζώντας το «ποθούμενο», όπως ο ίδιος το προφήτευσε.

Εκ του Δ.Σ. του Π.Ε.Σ.
Ο πρόεδρος                                                   Ο γραμματέας
Χάμος Αστέριος                                            Τσιλοπάνος Πάρις

Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΜΑΖΑΝΙ

Δυστυχώς για τρίτη χρονιά στη Λάρισα γιορτάστηκε και φέτος από τους Μουσουλμάνους λαθρομετανάστες για εμάς,νόμιμους για τον πονηρό Δήμαρχο Λαρισαίων Τζανακόύλη Κωνσταντίνο, ο οποίος για ακόμη μια φορά τους έδωσε άδεια για να προσευχηθούν, λες και πρόκειται για Λαρισαίους πολίτες, η για αναγνωρισμένη θρησκευτική μειονότητα.Μαζεύτηκαν καμιά εκατοσταριά Πακιστανοί κυρίως αλλά και Μπαγκλαντεσιανοί τους οποίους τους βλέπουμε στα φανάρια να καθαρίζουν τζάμια από αυτοκίνητα η να κάνουν παρεμπόριο πουλώντας διάφορα αντικείμενα.Αυτούς που ο Αθεόφοβος πονηρός αλλά και χριστιανούλης κύριος Τζανακούλης τους κατηγορούσε οτι κάνουνε παρεμπόριο και είχε δώσει εντολή στην δημοτική αστυνομία να τους κυνηγήσει.Και να φανταστεί κανείς ότι ο κύριος Τζανακούλης διανύει την τέταρτη τετραετία στον Δημαρχιακό θώκο.Φανταστείται να ήταν και στην πρώτη.Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος καταγγέλει στον Λαρισαικό λαό για ακόμη μια φορά τον Κύριο Τζανακούλη για το ατόπημα που έκανε.Δεσμευόμαστε σαν Σύνδεσμος για του χρόνου να μάθουμε την ημερομηνία που θα ξαναπραγματοποιηθεί η συγκεκριμένη προσευχή για το Ραμαζάνι, ώστε να είμαστε εκεί για να την αποτρέψουμε.      
ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΕΞΩ ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ. 
 ΝΑ ΑΠΕΛΑΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ.                    ΝΑ ΞΑΝΑΤΟΠΟΘΕΤΗΘΟΥΝ ΝΑΡΚΕΣ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΑΣ.   

   

Για την επέτειο των Θερμοπυλών

 
 
 
Τιμή σ' εκείνους που στην ζωήν των
όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗ
Σ, Θερμοπύλες

Αναμφίβολα στις ημέρες της παρακμής, της σήψης και της έλλειψης ανδρισμού που διακρίνει διάφορους Ελληνόφωνους, είναι κατά κάποιον τρόπο άκαιρο ίσως και γραφικό για όσους αρκούνται στα ξεφαντώματα του Σαββατόβραδου, το να μιλά κανείς ή να γράφει για το κορυφαίο παγκοσμίως παράδειγμα πολεμικής αρετής και ανδρείας.

Μια επιπλέον αναφορά στα γεγονότα θα ήταν περιττή. Εξάλλου αυτοί που πρέπει και θέλουν να γνωρίζουν έχουν πλέον πολλούς τρόπους στη διάθεση τους για να ενημερωθούν. Στον αντίποδα αξίζει να αναφερθούμε στην προσωπική θυσία και στην υπέρβαση της ανθρώπινης φύσης, όταν βασικά ένστικτα όπως της αυτοσυντήρησης, καταργούνται για την Τιμή της Πατρίδος. Η πορεία του Βασιλέως της Σπάρτης, Λεωνίδα, προς το θάνατο πλάι στους στρατιώτες του, διδάσκει την επιβεβλημένη από την ηθική ισότητα όλων έναντι της Φυλής μας. Φυσικά όλα αυτά είναι αδιανόητα, διότι όλοι θυμούνται τα παιδιά των πτωχών να υπηρετούν στα σύνορα και στα προκεχωρημένα φυλάκια, ενώ οι γόνοι των πλουσίων να ξεκουράζονται στα πολεμικά μουσεία και σε γραφεία που δημιουργήθηκαν για την ανάπαυση κάποιων δημοσίων υπαλλήλων. Στην Ελλάδα του 2012 μπορεί οι καθηγητές της γενιάς του Πολυτεχνείου να αναλύουν ενδελεχώς την ποίηση του Ρίτσου και τους "συνωστισμούς" στη Σμύρνη, κανείς όμως δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει στους μαθητές το τι σήμαινε το <<Ω ξειν αγγέλειν τοις Λακεδαιμονίοις...>>.
Τότε ο Εφιάλτης ήταν ένας. Σήμερα ο αριθμός τους μας είναι άγνωστος. Ξεπροβάλλουν από χώρους υποτιθέμενα προοδευτικούς. Από χώρους καθεστωτικούς και κύκλους εκπαιδευτικούς. Κανείς δε νοιάζεται για το αν οι Μήδοι επι τέλους αυτή τη φορά περάσουν. Μόνο που τώρα έρχονται στη γη των ηρώων από πολλά σημεία του ορίζοντα. Οι εξ ανατολών βάρβαροι προελαύνουν στις πόλεις μας ως κοινωνικά ευπαθείς οικονομικοί μετανάστες. Οι εκ βορρά Ευρωπαίοι πλέον Βούλγαροι αθίγγανοι κατακλύζουν τα φανάρια επαιτώντας για να σώσουν τη ζωή τους από τους δουλέμπορους και επιδίδονται σε ένα αδίστακτο κυνήγι χαλκού. Τέλος, οι εξ εσπερίας ορμώμενοι βάρβαροι οικονομικοί δυνάστες μιας γερμανικής ηγεμονίας πλέον και όχι Ε.Ε. συνθέτουν ένα σκηνικό που πολύ απλά δοκιμάζει τις αντοχές ενός γένους πάλαι ποτέ ανυπότακτου και υπερήφανου.
Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος τιμά τη μνήμη των ηρωικών Θερμοπυλομάχων. Εκείνων που πρώτοι όλων εδίδαξαν στην ανθρωπότητα ότι οι Έλληνες όταν τους ζητούν γη και ύδωρ απαντούν μόνο με μία φράση. ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ...

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΤΣΙ

Με αφορμή τη συμπλήρωση 63 ετών από τη νίκη του Εθνικού Στρατού επί των κομμουνιστών στο Γράμμο, ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, την Κυριακή 26 Αυγούστου, θα παραστεί στο Βίτσι όπου και θα τελεστεί το καθιερωμένο μνημόσυνο των ηρωικών γραμμομάχων.  Γνωστοποιείται ότι για τη διευκόλυνση της  μεταφοράς  των μελών και των φίλων του Συνδέμου, θα ναυλωθεί λεωφορείο το οποίο θα ξεκινήσει από τη Λάρισα.  Όσοι επιθυμούν να δηλώσουν συμμετοχή παρακαλούνται να επικοινωνήσουν εγκαίρως με τον Πρόεδρο του Πατριωτικού Συνδέσμου, Χάμο Αστέριο, στο τηλέφωνο  697 33 80 812.


Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΛΑΛΑ‏

 Το Σάββατο 11 Αυγούστου αντιπροσωπεία του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου με επικεφαλής τον πρόεδρο Χάμο Αστέριο επισκέφθηκε το σύγχρονο ήρωα Σταύρο Λάλα στην περιοχή της Κεραμωτής όπου και φιλοξενείται τη θερινή περίοδο.  Αξίζει να αναφερθεί ότι στο κλιμάκιο που μετέβη στη Βόρειο Ελλάδα συμμετείχε και ο αντιπρόεδρος του παραρτήματος του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου Μονάχου, Άκης Πατούλιας, ο οποίος ταξίδεψε από τη Γερμανία, για να επισκεφθεί έναν άνθρωπο που προσέφερε τα μέγιστα στον ελληνισμό και πλήρωσε την αγάπη του για την πατρίδα με την ίδια του την ελευθερία.
         Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος για ακόμη μία φορά στάθηκε στο πλευρό ενός ανθρώπου που αφέθηκε στην τύχη του και ξεχάστηκε ηθελημένα από την ελληνική πολιτεία.  Τόσο η υλική όσο και η ψυχολογική υποστήριξη που προσφέρουν οι εθνικιστές στον μεγάλο ΄Ελληνα, του δίνουν δύναμη να συνεχίσει  να στηρίζει την οικογένειά του που στερήθηκε επί δεκατέσσερα συναπτά έτη.  Ας μην ξεχνούμε ότι ο Σταύρος Λάλας αποτελεί ένα από τα πρώτα μέλη του συνδέσμου, αφού ο σύνδεσμος υπήρξε ο πρώτος φορέας που συνέδραμε στα προβλήματα που αντιμετώπιζε.
        Από την πλευρά του ο Σταύρος Λάλας ευχαρίστησε τα μέλη του Πατριωτικού Συνδέσμου και δήλωσε ότι η ομοψυχία και η αγωνιστικότητα των Ελλήνων είναι αναγκαίες στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε.  Με υπομονή και πίστη στο Θεό της Ελλάδος ο ελληνισμός θα ανακάμψει εφόσον πάντοτε οι Έλληνες θα έχουν τα μάτια τους ανοιχτά, όντες έτοιμοι να απαντήσουν σε οποιαδήποτε πρόκληση. 

Για την επέτειο θανάτου του Σολωμού Σολωμού‏


16 χρόνια πέρασαν από εκείνη τη μαύρη μέρα του Αυγούστου του '96. 13 ολόκληρα χρόνια από τότε που η παγκόσμια κοινή γνώμη έμενε εμβρόντητη από το μέγεθος της τουρκικής κτηνωδίας. Κανείς μας δεν ξέχασε το σύγχρονο ήρωα Σολωμό Σολωμού, αυτό το παληκάρι, τον αδελφό μας απ'την Κύπρο που μαυροντυμένος λίγο μετά την κηδεία του ξαδέλφου του Τάσου Ισαάκ, περνούσε το οδόφραγμα της Δερύνειας.       Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ξέφυγε από τους δικούς του που προσπαθούσαν μάταια να τον συγκρατήσουν. Ούτε οι κυανόκρανοι του ΟΗΕ στάθηκαν ικανοί να συγκρατήσουν έναν Έλληνα οργισμένο και αποφασισμένο για εκδίκηση. Έναν άνθρωπο που το βλέμα του είχε γίνει θολό από το μίσος και το τσιγάρο που έκαιγε στο στόμα του ήταν ικανό να κάψει όλη τη γη. Ο άτιμος ιστός με τη σημαία των μογγόλων έστεκε εμπρός του. Ήταν τόσο κοντά. Πιο κοντά από ποτέ. Πιο κοντά από οποιονδήποτε άλλο από τα εκατομμύρια των Ελλήνων που χρόνια ονειρεύονταν το  γκρέμισμά του. Εκείνος τον αγκάλιασε κι άρχισε να σκαρφαλώνει πάνω του. Πάντα με το τσιγάρο να σιγοκαίει. Το γελοίο κόκκινο πανί τους περίμενε το κατέβασμά του. Και ξαφνικά ήρθε το τέλος. Ένα τέλος ένδοξο. Μια αυλαία ηρωική σε ένα θέατρο παραλόγου. Αυλαία κατεβασμένη από σφαίρα. Λυτρωτική. Από αυτές που γράφουν ιστορία και μετατρέπουν τους απλούς ανθρώπους από κοινούς θνητούς σε αθάνατους ήρωες της φυλής μας. Καλύτερα να φύγεις από σφαίρα παρά από καρκίνο.        16 χρόνια πέρασαν και κανείς μας δεν ξέχασε εκείνες τις εικόνες που χαράχτηκαν στη μνήμη μας για πάντα. Ήμασταν νέοι και θυμόμαστε σα χτες μικρά παιδάκια να συζητάνε μεταξύ τους και να λένε "Μακάρι να ήμουνα εκεί και να κρατούσα ένα πολυβόλο..". Θυμόματε τους τοίχους των σχολείων και τους δρόμους της Λάρισας γεμάτους από συνθήματα κατά του Ντεκτάζ. Όχι κανείς μας δε σε ξέχασε Σταυραετέ της Δερύνειας. Κανείς. Αυτό που ξεθώριασε στο πέρασμα του χρόνου είναι η οργή του κόσμου που έβραζε, τόσο για το δικό σου το χαμό, όσο και για  τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ.        Εκείνο όμως που ξεχάστηκε εντελώς ήταν η υπόσχεση της τότε ελληνικής κυβερνήσεως. Μια υπόσχεση περί καταδίκης στα ευρωπαϊκά δικαστήρια του δολοφόνου σου. Εκείνου του δίποδου κτήνους που όπως αργότερα μάθαμε τύχαινε να είναι ψευδουπουργός του μορφώματος του Ντεκτάζ.        Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος δεν ξεχνά ποτέ. Δίνουμε την υπόσχεση πως την ώρα του Μεγάλου Ξεσηκωμού, οι λαϊκές εθνικιστικές δυνάμεις, θα φροντίσουν να τον φέρουν στην Ελλάδα δεμένο πισθάγκωνα. Εκεί μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου και παρουσία χιλιάδων Ελλήνων θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Η Νέμεσις θα επέλθει. Το τσιγάρο σου που ακόμη σιγοκαίει θα σβήσει στην κόγχη του ματιού του. Έτσι όπως θα είναι φοβισμένος και με το ένα του μάτι να μας κοιτά, θα αποκεφαλιστεί με σπαθί από το πολεμικό μουσείο. Όποιος φεύγει φοβισμένος χίλιες φορές πεθαίνει. Κι εσύ Σολωμέ σίγουρα φοβισμένος δεν έφυγες ποτέ.

ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΥΛΑΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΖΗΤΑΕΙ 

                      Μετά τιμής για το Δ.Σ

           Ο Πρόεδρος                                                Ο Γραμματέας
       Χάμος Αστέριος                                              Τσιλοπάνος Πάρις

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ


           Σε μία εποχή που το πολιτικό σύστημα του κοινοβουλευτισμού αμφισβητείται όλο και περισσότερο από μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού, η επανάσταση του Ιωάννου Μεταξά για όσους έχουν κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις ιστορίας, δύναται να περιγραφεί ως ένα καθεστώς το οποίο δίδαξε στους Έλληνες την υπερηφάνεια και επανέφερε την αξιοπρέπεια που είχαν απωλέσει αιώνες πριν.
          Ο Ιωάννης Μεταξάς το 1936 παρέλαβε ένα κράτος έρμαιο των κοινωνικοπολιτικών καταστάσεων που επικρατούσαν εκείνη την εποχή. Η οικονομία βρισκόταν διαρκώς σε ελεύθερη πτώση, ενώ το ηθικό του στρατεύματος είχε τσακισθεί στη μικρασιατική εκστρατεία. Παράλληλα η ερυθρά λέπρα του κομμουνισμού παραμόνευε πίσω από κάθε συνδικάτο και απεργιακή κινητοποίηση, πολλές εκ των οποίων ήσαν πρακτορευόμενες και υποκινούμενες από συγκεκριμένες ομάδες που δρούσαν κυρίως στη Θεσσαλονίκη.
           Όλα τα παραπάνω δεν αποτέλεσαν σε καμία περίπτωση εμπόδιο στην πολιτική ανωτερότητα του Ι. Μεταξά. Ας μην ξεχνούμε αυτό που ενετοίχισε η στρατιωτική σχολή του Βερολίνου, όπου και είχε φοιτήσει ο μεγάλος μας στρατιωτικός. <<Ουδέν πρόβλημα άλυτο υπό του Ιωάννου Μεταξά>>. Ο Εθνάρχης με αστραπιαίες και αποφασιστικές κινήσεις και μάλιστα από τις πρώτες στιγμές της διακυβέρνησης του φρόντισε για την αμυντική θωράκιση της πατρίδος ( Γραμμή Μεταξά), την οργάνωση του στρατού και την αναπτέρωση του ηθικού του. Η νεολαία οργανώθηκε στην Ε.Ο.Ν. και δόθηκε τεράστια σημασία στην ορθή διαπαιδαγώγηση των ελληνοπαίδων. Όποιος έχει αντίρρηση δεν έχει παρά να παρατηρήσει ένα νέο ή μία νέα της σημερινής κοινωνίας και ένα φαλαγγίτη της εποχής εκείνης. Επίσης, δεν παρέλειψε να λάβει μία δέσμίδα φιλεργατικών μέτρων όπως η θέσπιση του οκταώρου εργασίας, η άδεια των εργαζομένων, η εορτή της Πρωτομαγιάς ως θεσμοθετημένη αργία, ενώ με την ίδρυση του Ι.Κ.Α. η ασφάλιση ήταν πλέον γεγονός.
           Οι πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940 θα μείνουν για πάντα συνδεδεμένες με το όνομα του Ιωάννη Μεταξά. Το ηχηρό χαστούκι στο πρόσωπο του Ιταλού πρέσβη Γκράτσι θα σημάνει και την αρχή της εποποιίας της Βορείου Ηπείρου, οπότε και η παγκόσμια κοινή γνώμη με τα μάτια στραμμένα στο Τεπελένι και στην Κορυτσά  θα υποκλιθεί στην πολεμική αρετή και τον ηρωισμό των Ελλήνων.
          Δυστυχώς για την πατρίδα και το έθνος η επανάσταση της 4ης Αυγούστου διεκόπη αφ' ενός μεν από τον πόλεμο, αφ΄ετέρου δε από την δολοφονία του ηγέτη της από τους Άγγλους οι οποίοι ήθελαν να εξυπηρετήσουν τα υποχθόνια σχέδια του βρετανικού στέμματος. Όλοι εμείς οι εθνικιστές που βιώνουμε καθημερινώς την κοροιδία από τους συγχρόνους πολιτικού ηγέτες με τα ψευδοδημοκρατικά ιδεώδη, χαιρετίζουμε την επέτειο της μεγάλης επαναστάσεως. Ο Ιωάννης Μεταξάς, μπορεί να απεβίωσε ως άνθρωπος, ζεί όμως ως ιδέα...

Για την επέτειο θανάτου του Ίωνα Δραγούμη

Για την επέτειο θανάτου του Ίωνα Δραγούμη

<<Λευκή ας βαλθή όπου έπεσες κολώνα,/ (Πως έπεσες γραφή να μην το λέει)/
λευκή μες της πατρίδος την εικόνα./ Μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίει,/
βουβή μαρμαρωμένη να σε κλαίει.>>

Αυτούς τους
λιτούς μα ταυτόχρονα μεστούς νοήματος στίχους αφιέρωσε ο Κωστής Παλαμάς στον 'Ιωνα Δραγούμη στο έργο του <<Νεκρική Ωδή>>. 31η Ιουλίου του 1920 και η Ελλάς βρίσκεται για ακόμη μια φορά διαιρεμένη από τα συμφέροντα των κουτόφραγκων σε δύο στρατόπεδα. Ήταν η ημέρα που η πατρίδα θα θρηνούσε για έναν άνθρωπο που άφησε ανεξίτηλα τα αποτυπώματά του στην πνευματική και πολιτική ιστορία αυτού του τόπου.
Ο Ίων Δραγούμης υπήρξε ο βασικός οργανωτής των ελληνικών κοινοτήτων κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνος και προσέφερε τα μέγιστα τόσο από υλικής απόψεως , όσο και από ηθικής με τους πύρινους λόγους του. Ένθερμος υποστηρικτής της κατά μέτωπον συγκρούσεως με τους κομιτατζήδες δυνάστες της Μακεδονίας μας και εξ αγχιστείας συγγενής του Παύλου Μελά, θα είναι από τους πρώτους που θα υψώσουν το λάβαρο του αντάρτικου. Κατά τη διάρκεια του βίου συνεδέθη με δύο μεγάλες Ελληνίδες, την Πηνελόπη Δέλτα ( το συγγραφικό έργο της οποίας σαφώς επηρρεάστηκε από τη μορφή του Ίωνος Δραγούμη) και τη Μαρίκα Κοτοπούλη.
Το 1917 εξορίστηκε στην Κορσική από την κυβέρνηση Βενιζέλου για να γυρίσει δύο χρόνια αργότερα, το 1919. Την απόπειρα της δολοφονίας του Βενιζέλου στο Παρί-
σι θα διαδεχτεί μια παρανοική κατάσταση μανιώδους καταδίωξης καθενός που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από τις "δημοκρατικές" δυνάμεις ως αντιβενιζελικός. Έτσι κατά την 31η Ιουλίου του 1920 ο 'Ιωνας Δραγούμης συλλαμβάνεται και δολοφονείται στην περιοχή των Αμπελοκήπων των Αθηνών. Ηθικοί αυτουργοί κι εκτελεστές αυτής της αποτρόπαιας για το έθνος πραξεως υπήρξαν οι Παύλος Γύπαρης, Εμμανουήλ Ρεπούλης και Εμμανουήλ Μπενάκης. Ήσαν όλοι τους εφιάλτες.
Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος στο πρόσωπο του μεγάλου αυτού Έλληνα, αναγνωρίζει τον πατέρα του Εθνικοσοσιαλισμού ,γεγονός αδιαμφισβήτητο που διαφαίνεται μέσα από το συγγραφικό του έργο. Είμεθα απολύτως υπερήφανοι που η πατρότητα της πλέον ορθής και δίκαιης ιδεολογίας εντοπίζεται στην Ελλάδα και όχι στο πρόσωπο ενός πάλαι ποτέ πανίσχυρου Καγκελαρίου και Ευρωπαίου ηγέτη. Διότι όταν ο Δραγούμης ομιλούσε το 1904 περί εθνικοσοσιαλισμού ο μετέπειτα μυστακιοφόρος με το μαυροκόκκινο περιβραχιόνιο και το ελληνικότατο σύμβολο, άρχιζε να ανδρώνεται. Περίτρανη απόδειξις ότι οι Έλληνες εθνικοσοσιαλιστές έχουν ιδικά των ιδεολογικά υπόβαθρα σε αντίθεση με τους σιωνιστολάγνους κομμουνιστάς. Για εμάς η προσωπικότης , το έργο και η μορφή του Ίωνος Δραγούμη αποτελούσαν, αποτελούν και θα παραμείνουν η σπονδυλική στήλη του ιδεολογικού μας σώματος, το οποίο συνδυαζόμενο με την εθνική πνευματική επανάσταση του πανελληνισμού και τη συνειδητοποίηση της πολεμικής μας υπεροχής θα μας οδηγήσει στη δημιουργία μιας Ελλάδος μεγάλης, ισχυρής κι ελεύθερης. Υψώνοντας το χέρι μας μπροστά στη στήλη του μνημείου που θυμίζει τη θυσία για τις ιδέες, χαιρετούμε το αθάνατο κι αδούλωτο πνεύμα του ελληνισμού...

Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΒΟΥΛΑ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ

Ένα αστειάκι το οποίο κυκλοφορεί σε ευρεία κλίμακα στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, στάθηκε αρκετό για τον αποκλεισμό της πρωταθλήτριας του στίβου, Βούλας Παπαχρήστου, από την ολυμπιακή αποστολή. Αυτό ίσως στοιχίσει στη χώρα μας ένα ακόμη μετάλιο. Σίγουρα όμως θα στοιχίσει πολύ περισσότερα σε μία αθλήτρια η οποία θυσίασε την προσωπική της ζωή, προετοιμαζόμενη για να εκπροσωπήσει όλους τους Έλληνες φέροντας το εθνόσημο.
      Δυστυχώς ο πρόεδρος της Ε.Ο.Ε. και σύζυγος της Θεοδώρας Μπακογιάννη- Μητσοτάκη,κ. Κούβελος, αποφάσισε ότι το συγκεκριμένο αστείο ήταν ρατσιστικό ( τώρα που είδε τις φυλετιστικές προεκτάσεις είναι άλλο θέμα) και ότι αντίκειται στα ιδεώδη του Ολυμπιακού Πνέυματος. Να σημειωθεί ότι ο κ. Κούβελος πριν λίγο καιρό είχε απασχολήσει την κοινή γνώμη με την υπόθεση του ενός εκατομμυρίου ευρώ. Πόσες πιέσεις μπορεί να δέχτηκε από την αριστερά ο συγκεκριμένος κύριος για να ξεχάσει ότι το ολυμπιακό πνεύμα εξάρει την υπεροχή τόσο του σώματος, όσο και του πνεύματος. Μήπως ξεχνά ότι στην αποικιοκρατική Γαλλία του Βαρόνου Πιέρ Ντε Κουμπερτέν, εμπνευστή των συγχρόνων Ολυμπιακών Αγώνων, τα ανέκδοτα και τα αστεία που αφορούσαν τους συμπαθείς Αφρικανούς ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένα; Οφείλουμε επίσης να καταγγείλουμε το σύνδεσμο ολυμπιονικών, διότι με τη νερόβραστη ανακοίνωση τους σιγοντάρουν στην ουσία τους σταλινιστές που ζητούν την κεφαλή της πρωταθλήτριας μας επί πίνακι.
       Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος στηρίζει την αθλήτρια και Ελληνίδα Βούλα Παπαχρήστου, ελπίζοντας στο μέλλον να αποκατασταθεί και να αποζημιωθεί από εκείνους που εξ εμφανίσεως και μόνο δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το ολυμπιακό ιδεώδες και τον αθλητισμό. Ας ασχοληθούν λοιπόν κάποιοι με όσους άδειασαν τα ταμεία των αθλητικών σωματείων και ρήμαξαν τις εγκαταστάσεις στο ολυμπιακό χωριό, αφήνοντας κατά μέρους τις εξυπνάδες περί ρατσισμού και λοιπών γελοιοτήτων.

Για την επέτειο αποκαταστάσεως της δημοκρατίας

Η 24η Ιουλίου αποτελεί τα τελευταία 38 έτη μια εορταστική ημέρα τόσο για το ελληνικό έθνος, όσο και για τα συμφέροντα των διεθνών δυναστών.  Η 24η Ιουλίου  ταυτίζεται με την αποκατάσταση του εν Ελλάδι δημοκρατικού πολιτεύματος, αφού το σωτήριον έτος 1974 απεκαταστάθη η  τάξις εξαλείφοντας την ανομία, την ασυδοσία, τα σκανδάλα και την εθνοδιάλυση που είχε επιφέρει η κακή επταετής στρατιωτική διακυβέρνηση των Συνταγματαρχών.
      Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος ως σωματείο με βαθιά φιλοδημοκρατικά αισθήματα χαιρετίζει την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος από τον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή. Κάποιοι κακοήθεις και κακόβουλοι που κάθε χρόνο ενθυμούνται τον Αττίλα Β' και τη ρήση του Εθνάρχου «Η Κύπρος κείται μακράν», κρίνονται ανιστόρητοι και καλά θα κάνουν να ανοίξουν κανένα βιβλίο ιστορίας γραμμένο από την κυρία Ρεπούση.  Δεν μπορούμε σε καμμία περίπτωση να κατανοήσουμε το αντιδημοκρατικό μένος ορισμένων.  Μήπως δεν τους αρέσει η ωραιότατη οικονομική ένδεια στην οποία έχει περιέλθει το ελλαδικό κράτος; Μήπως δεν τους αρέσουν οι επιταγές της Τρόικα και του Δ.Ν.Τ. ή μήπως δεν τους αρέσανε οι επί δεκαετίες διορισμοί ημετέρων αναλφάβητων σε θέσεις του δημοσίου; Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τις ευεργεσίες που γνώρισε ο ελληνικός λαός από τη δημοκρατία; Γιατί να αποδίδουν κάποιοι εμπαθείς τις αυτοκτονίες συμπολιτών μας στην άσχημη οικονομική κατάσταση της χώρας και κατ' επέκτασιν των πολιτών της; Εμείς δεν πρόκειται ποτέ να σε ξεχάσουμε Ανδρέα Παπανδρέου με τις γενναίες επιδοτήσεις των μοσχαριών και των αιγοπροβάτων που έκαναν τις πίστες της επαρχίας να παίρνουν φωτιά, στο άκουσμα λαϊκών ασμάτων. Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ, 'Ακη Τσοχατζόπουλε, ούτε εσένα ούτε και τους αντιστασιακούς των Παρισίων που αγωνίστηκαν για την πτώση της επαράτου χούντας.  Δόξα και τιμή στους αγωνιστές του ΠΑ.Κ. και στο μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη.  Τον ευχαριστούμε ολόψυχα διότι όταν το χειμώνα τα παιδιά μας θα κρυώνουν στις σχολικές αίθουσες και στις οικίες μας, εμείς θα τους βάζουμε να παρακολουθούν αποσπάσματα από τις συναυλίες της μεταπολίτευσης με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Αντώνη Καλογιάννη να ερμηνεύουν μεγάλες επιτυχίες όπως >, > και άλλα αριστουργήματα  με το λαό να παραληρεί στα διάφορα αποσπάσματα φωνάζοντας μανιωδώς >.  Σας ευχαριστούμε ολόψυχα.