Πέμπτη 16 Απριλίου 2020

Ο Π.Ε.Σ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ,
ΤΟΥΣ ΜΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΡΟΝΙΜΟΥΣ
Λάρισα, Μ. Τρίτη 14 Απριλίου 2020
Την Μεγάλη Τρίτη η Αγία μας Εκκλησία όρισε να θυμόμαστε την παραβολή των δέκα παρθένων, που διηγήθηκε στο κήρυγμά Του ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, όπως την καταγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος (Ματθ, κε΄ 1-13). Σε αυτήν, ο Σωτήρας μας παρομοιάζει την βασιλεία των ουρανών με ένα γαμήλιο γιορτάσι, ένθα ο Νυμφίος ( : γαμβρός) συμβολίζει τον Αρχηγό της Πίστεώς μας, και Νύμφη είναι η Εκκλησία Του, Κλήρος και Λαός. Όμως έρχεται σε ώρα που δεν Τον περιμένουν. Ειδικότερα, από τις δέκα παρανύμφους παρθένους, που έχουν τιμητικά ορισθεί για να Τον υποδεχθούν και να Του παραστέκουν, οι πέντε είναι φρόνιμες ( : μυαλωμένες) και έχουν αρκετό λάδι (αρετές και έργα μετανοίας) στα λυχνάρια τους (στην επίγειο ζωή τους), ενώ οι άλλες πέντε είναι μωρές ( : ανόητες), και δεν έχουν λάδι την ώρα που φθάνει ο Νυμφίος, σπεύδουν εκείνη την ώρα να αγοράσουν, όμως όταν επιστρέφουν είναι ήδη αργά, και μένουν έξω από τον νυμφώνα (Παράδεισο).
Τα διδάγματα του Λυτρωτή μας δεν είναι απλώς ωραίες ιστοριούλες, που τις διαβάζουμε για να περνάει η ώρα. Είναι ρήματα ζωής αιωνίου. Στην ανθρωπίνη Ιστορία αρκετοί φίλαυτοι, φαντασμένοι άνθρωποι, πλανώντες και πλανώμενοι από τους δαίμονες, ισχυρίστηκαν πως έχουν θεϊκή έμπνευση ή καταγωγή, πως γνωρίζουν το φως και την αλήθεια, τινές μάλιστα, με την δύναμη του σατανά, επιτέλεσαν και αγύρτικα θαύματα (π.χ. Ζωροάστρης/Ζαρατούστρα, Βούδας, Απόλλων Τυανεύς, Μωάμεθ και πολλοί άλλοι). Κανείς τους όμως δεν σφράγισε τα λεγόμενά του όπως έκανε ο ενανθρωπήσας Θεός με την Ανάστασή Του. Γι’ αυτό και όσοι Τον γνωρίσαμε και Τον πιστεύσαμε, έχομε ακλόνητη πίστη ότι και αυτά που δεν πραγματοποιήθηκαν ακόμη θα γίνουν στο ακέραιο, ακριβώς όπως τα είπε.
Θα ξαναέλθει ο Κύριός μας κατά την Δευτέρα Παρουσία Αυτού, για να κρίνει ζώντας και νεκρούς, και μόνον οι φρόνιμοι θα Τον περιμένουν και θα μείνουν κοντά Του στην παντοτεινή ευωχία, ενώ τους άφρονες τους περιμένει αιώνια Κόλαση. Και επειδή «ἐν τῷ ᾍδῃ οὐκ ἔστι μετάνοια», πρέπει να είμαστε έτοιμοι για την στιγμή της κοιμήσεώς μας, η οποία επίσης είναι άδηλος. Ας μη γινόμαστε σαν τις μωρές, αλλά σαν τις φρόνιμες παρθένους επομένως.
Οι άπιστοι δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν, ακόμη κι αν θαρρούν πως το έχουν κατανοήσει, ότι για εμάς, τους Χριστιανούς, η πραγματικότητα και η ιεράρχηση των αναγκαίων πράξεων είναι αντίστροφη, και αντιλαμβάνονται ως παραλογισμό την στάση μας. Για τον Χριστιανό η αυτονόμηση οποιασδήποτε περιοχής της πραγματικότητος έχει ως αποτέλεσμα βλάβη της περιοχής εκείνης και όχι την προκοπή της. Ως Χριστιανοί εθνικιστές, κατανοούμε πως μόνο να βάλουμε σε πρώτη προτεραιότητα τον Θεό θα βοηθηθεί η Ελλάς.
Αυτό έκανε και η Εκκλησία στην μυσαρά Τουρκοκρατία. Θέτοντας την πίστη υπεράνω γλώσσης και παιδείας, (χωρίς να περιφρονήσει την γλώσσα ή την παιδεία) έσωσε και την γλώσσα και την παιδεία. Όσοι Έλληνες έθεταν πρώτα την γλώσσα και μετά την πίστη (πβ. «Ελλάς υπεράνω όλων») εξισλαμίστηκαν και έγιναν οι χειρότεροι Τούρκοι (π.χ. Τουρκαλβανοτσάμηδες, Βαλαάδες, «Τουρκοκρήτες», «Τουρκοκύπριοι»). Το ίδιο ισχύει και τώρα και για πάντα, δεν είναι κάτι από το μακρυνό παρελθόν, μια φορά. Είναι ιστορικό κριτήριο στο διηνεκές. Οι Ανθενωτικοί Λασκαρίδες ξαναπήραν ουσιαστικά την Κωνσταντινούπολη από τους Λατίνους, οι Ενωτικοί Παλαιολόγοι έθαψαν την Ρωμανία. Όταν είσαι πρώτα Χριστιανός, τότε μόνο δεν πάει στον βρόντο η αγάπη σου και η προσπάθειά σου για την Ελλάδα. ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΗΜΑΣΙΑ.
Η Ιστορία, όχι μόνον η Θεολογία, είναι με το μέρος των Χριστιανών και όχι με τους «πρώτα Έλλην και μετά Χριστιανός». Αν οι «πρώτα Έλλην και μετά Χριστιανός» εδέχοντο έστω χάριν συζητήσεως ότι η στάση των Χριστιανών δεν είναι ανορθολογική, αλλά έχει την λογική της αλληλουχία, θα έπαυαν την απορία τους για την ακατανόητη γι’ αυτούς χριστιανική στάση στο ζήτημα των κεκλεισμένων Ιερών Ναών. Είναι άλλο πράγμα φυσικά το ότι οι ίδιοι δεν πιστεύουν στον μόνο αληθινό, Τριαδικό Θεό και είναι προφανές πως μάλλον ούτε εμείς θα τους πείσουμε ούτε βεβαίως αυτοί εμάς. Καλλίτερα να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε. Όμως η αδυναμία πειθούς δεν σημαίνει ότι μπορούν να λένε πως οι Χριστιανοί επιδεικνύομε ακατανόητον, μωράν, μη λογικήν στάσιν. Για τους Χριστιανούς, είναι μία πάρα πολύ λογική στάση, με τις αιτίες και τα αποτελέσματα – συμπεράσματά της.
Σε τελική ανάλυση, αν δεν τους αρέσει καθόλου η στάση των Χριστιανών, και επειδή δεν θα μας πείσουν, ας ακολουθήσει ο καθείς τον δρόμο του. Εμείς τον δικό μας, αυτοί τον δικό τους. Καλό θα κάνουν (και μ’ αυτόν τον τρόπο) στην Εκκλησία και την Πατρίδα. Η Ιστορία πάντως είναι με το μέρος μας, εκτός φυσικά και από τον Παντοδύναμο Θεό._
+ IC XC + NIKA
+ ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ +
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ!