Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

Για την θεσμοθέτηση της ψήφου των μεταναστών και την παραχώρηση της ιθαγένειας

Με μεγάλη μας λύπη, πληροφορηθήκαμε ότι η νέα κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και συγκεκριμένα ο υπουργός εσωτερικών, Γ. Ραγκούσης, καθώς και η υφυπουργός Θεοδώρα Τζάκρη, έπειτα από συναντήσεις που είχαν με διάφορες επιτροπές μεταναστών, υποσχέθηκαν τη δρομολόγηση μιας νέας μεταναστευτικής πολιτικής, η οποία θα αναγνωρίζει μέσω νομοσχεδίων το δικαίωμα της ψήφου στους αλλοδαπούς που διαβιούν στη χώρα μας. Το κερασάκι στην τούρτα, ήταν η δήλωση του υφυπουργού ΠΡΟ.ΠΟ. ,Σπύρου Βούγια, ο οποίος ξαφνικά απεφάνθη ότι η Ελλάς διασύρεται από το ήδη υπάρχον σύστημα αντιμετώπισης των λαθρομεταναστών.
Τα απογοητευτικά στοιχεία, τόσο για την οικονομία μας, όσο και για την εθνική μας υπόσταση, δείχνουν ότι περίπου 960.000 άτομα αποτελούν τους νόμιμους μετανάστες στη χώρα μας. Άραγε κ. Ραγκούση έχετε το θάρρος να πληροφορήσετε τον ελληνικό λαό για τον πραγματικό αριθμό των λαθρομεταναστών, ώστε να καταλάβετε επιτέλους κι εσείς, αλλά και ο λαός ότι το καράβι είναι και δε χωράει άλλους; Απαιτούμε να εφαρμοστεί ο νόμος. Άμεση απέλαση σε όλους τους λαθρομετανάστες. Έχετε το θάρρος να πληροφορήσετε με στοιχεία και αριθμούς τους Έλληνες, για την οικονομική καταστροφή που προκαλούν στη χώρα μας αυτοί οι παράνομοι λαθρομετανάστες; Όσο για τους νόμιμους, θα πρέπει κάποια στιγμή να μάθουμε ποιες διαδικασίες ακολουθήθησαν κατά τη νομιμοποίησή τους. Αλήθεια κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα δώσετε το δικαίωμα της ψήφου στους ανθρώπους που έχουν ανεβάσει τους δείκτες ανεργίας στα ύψη; Θα δώσετε το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι σ' αυτούς που ρίχνουν τα μεροκάματα και στερούν το ψωμάκι και το γάλα των παιδιών του Έλληνα εργάτη; Αίσχος. Αιδώς Αργείοι, που καταστρατηγείτε κάθε ιερό και όσιο της πατρίδος. Αλήθεια κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί δεν ενημερώνετε τον ελληνικό λαό για το πόσες ασθένειες επανεμφανίσθησαν στον ελλαδικό χώρο, με την έκρηξη του λαθρομεταναστευτικού φαινομένου; Γιατί δε δίνετε τους αριθμούς για το πόσο κοστίζουν στον Έλληνα φορολογούμενο όλες αυτές οι φιέστες και τα πανηγυράκια προς τιμήν των αλλοδαπών; Γιατί επιτέλους δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι όλες αυτές οι ταλαίπωρες υπάρξεις που εισέρχονται παράνομα στη χώρα μας είναι τα όργανα της υλοποίησης των υποχθόνιων σχεδίων της παγκοσμιοποίησης και του κεφαλαίου; Θα πρέπει να αναλάβετε τις ευθύνες σας, ειδάλλως ο ελληνικός λαός ξέρει πολύ καλά το τι πρέπει να πράξει, όταν επιτέλους αποφασίσει κι αυτός να ξυπνήσει από το λήθαργο.Επειδή εθίχθη το θέμα της ιθαγένειας για τα παιδιά της δεύτερης γενιάς των λαθρομεταναστών, επισημαίνουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά στον κίνδυνο της εθνοφυλετικής μας αλλοίωσης. Αν το πράξετε αυτό, να ξέρετε ότι ρίχνετε την ταφόπλακα στην υπεροχή ενός πολιτισμού που δε γονάτισε ποτέ. Κύριε Ραγκούση η παροχή των διαπιστευτηρίων μιας υπηκοότητος ή μιας ιθαγενείας, δεν αποτελεί παρά μια απλή διοικητική πράξη. Το να είσαι όμως Έλληνας αποτελεί μια μεγαλειώδη και ακλόνητη βιολογική πραγματικότητα. Δίότι ο Έλλην γεννάται με αίμα ελληνικό, τιμή και δόξα.
Όσο για τις δηλώσεις του κ. Βούγια , να του υπενθυμίσουμε ότι η Ελλάς δε διασύρεται από την αντιμετώπιση μας προς τους Αφγανούς και τους Πακιστανούς, αλλά από τα 35 έτη μεταπολιτευτικής πολιτικής που άσκησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. Ως Π.Ε.Σ. θα μπορούσαμε να παραθέτουμε επιχειρήματα και αδιάσειστα στοιχεία επί μακρόν. Δε θα το κάνουμε γιατί δεν έχει κανένα νόημα. Αυτοί αν σέβονται έστω και λίγο τις δημοκρατικές τους αρχές, ας καταφύγουν σε ένα δημοψήφισμα. Η υπεροχή του ελληνικού πολιτισμού μας, δεν έχει καμία ανάγκη την πολυπολιτισμικότητα, ούτε τα ταμ-ταμ της ζούγκλας, ούτε τους χορούς των καμηλιέρηδων της ερήμου. Βάλτε το καλά στο μυαλό σας. Όσο για τους μονίμως παραπονούμενους και κλαίοντες νόμιμους μετανάστες οι οποίοι δεν είναι ικανοποιημένοι από την κατάσταση που αντιμετωπίζουν στην Ελλάδα μας, τους πληροφορούμε ότι ουδείς τους εμποδίζει να φύγουν και να μην κοιτάξουν στιγμή πίσω τους .Τέλος τους ευχόμαστε καλό ταξίδι και καλή επανεγκατάσταση στην πατρίδα τους ή όπου αλλού τους φωτίσει... Θα μας λείψουν πολύ.
Κλείνοντας να ευχηθούμε σε όλους τους Έλληνες και τις Έλληνιδες, καλές γιορτές και καλά Χριστούγεννα.. Είθε η γέννηση του Κυρίου , να σημάνει και τη γέννηση ενός ελληνικού-εθνικιστικού πνεύματος που θα δώσει νέα πνοή και όραμα σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Καλούς Αγώνες.

Μετά τιμής για το Δ.Σ

Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Χάμος Αστέριος Τσιλοπάνος Πάρις

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Συγκέντρωση στην Έδεσσα για τη Μακεδονία

Ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα της περιφερειακής οργάνωσης Μακεδονίας της Χρυσής Αυγής, ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος έδωσε το παρόν μαζί με άλλους εκατοντάδες εθνικιστές και πατριώτες την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου στην Έδεσσα.
Παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, με την κατά διαστήματα βροχή και το κρύο, οι Έλληνες εθνικιστές και πατριώτες διαδήλωσαν για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Και πράγματι το σύνθημα που ακούστηκε "Με χιόνια και βροχές παντού οι εθνικιστές" αποδεικνύει την ατσάλινη θέληση για αγώνα όλων όσων βρέθηκαν στην Έδεσσα. Μπροστά στη θέα νέων κυρίως ανθρώπων που κρατούσαν περήφανα ελληνικές σημαίες και εθνικά λάβαρα, πολλοί κάτοικοι της πόλης αυθόρμητα προσχώρησαν και αυτοί στην πορεία.
Η μεγάλη σε όγκο και παλμό πορεία φωνάζοντας συνθήματα όπως "αλήτες προδότες πολιτικοί - η μακεδονία είναι ελληνική", "ούτε ουράνιο τόξο - ούτε παπατσαρκνιάς - εδώ υπάρχει μόνο ο Παύλος ο Μελάς", κατευθύνθηκε μέσω των κεντρικών δρόμων στο άγαλμα του Μεγάλου Αλέξανδρου. Εκεί απευθυνθήκαν χαιρετισμοί και στάλθηκε για μία ακόμη φορά το μήνυμα πως για τους Έλληνες εθνικιστές το όνομα και η ιστορία της Μακεδονίας είναι αδιαπραγμάτευτα. Οι ποταμοί αίματος που χύθηκαν για να απελευθερωθεί η Μακεδονία, δε γίνεται να διαγραφούν με λίγες σταγόνες μελανιού μια ατιμωτικής συμφωνίας, η οποία θα εμπεριέχει τη σύνθετη ονομασία, που είναι έτοιμοι να υπογράψει η κυβέρνηση. Η υποχωρητικότητα και ο ενδοτισμός των ελληνικών κυβερνήσεων έχουν αφήσει ελεύθερο το πεδίο δράσης σε ανθέλληνες που λειτουργούν εντός και εκτός Ελλάδας προσβάλλοντας το πατριωτικό αίσθημα των Ελλήνων, παραχαράσσοντας την ιστορία. Το Ουράνιο Τόξο, αυτό το αντεθνικό κόμμα που έχει στηθεί και στηρίζεται πό τη Νέα Τάξη, αγόρασε και λειτουργεί γραφεία στην Έδεσσα. Όμως τα δειλά αυτά φίδια από όπου περνούν οι Έλληνες εθνικιστές κρύβονται πίσω στις φωλιές τους.
Η πορεία ολοκλήρωσε τη διαδρομή της με τάξη και πειθαρχία επιστρέφοντας στη νομαρχία, από όπου είχε ξεκίνησει.

Ακολουθεί φωτορεπορτάζ













Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Στην Έδεσσα για τη Μακεδονία

Σε μία περίοδο που οι εξελίξεις για το ζήτημα της Μακεδονίας αναμένονται ραγδαίες και η πίεση των Η.Π.Α για μία «συμβιβαστική» λύση, που σημαίνει προδοσία, έχει ενταθεί, οι Έλληνες Εθνικιστές είναι οι μόνοι που αντιστέκονται έμπρακτα! Την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009 και ώρα 13:00, η Περιφερειακή Οργάνωση Κεντρικής Μακεδονίας της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, καλεί όλους τους Έλληνες και τις υγιείς πατριωτικές δυνάμεις στην μεγάλη εκδήλωση-πορεία που θα πραγματοποιηθεί στην Έδεσσα μπροστά από την Νομαρχία, ώστε να διατρανώσουμε την Αντίστασή μας στα βρώμικα παιχνίδια που παίζονται και αφορούν την Ελληνικότητα της Μακεδονία μας.
Διεκδικούμε:
Την άμεση απέλαση των σκοπιανών πρακτόρων, που οργώνουν ελεύθερα την Ελληνική επικράτεια, προωθώντας την ανθελληνική προπαγάνδα των σφετεριστών της εθνικής μας κληρονομιάς.
Την πρόταξη του ζητήματος των 200.000 Ελλήνων που – κατά την ομολογία του ίδιου του Γκλιγκόρωφ – ζουν στα Σκόπια.
Διάλυση του μορφώματος των Σκοπίων, σύνορα με την Σερβία. Κανένας συμβιβασμός για την Μακεδονία μας!

Ομιλητές:
Η. Παναγιώταρος, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή
Σ. Χατζηπαρασκευάς, εκδότης της εφημερίδας Στόχος
Σ. Χάμος, Πρόεδρος του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Λίγα λόγια για την οργάνωση "Χ"

Tον Ιούνιο του 1941, ιδρύεται στην Αθήνα η αντιστασιακή οργάνωση, με την ονομασία «Στρατιωτική Οργάνωση Γρίβα». Ιδρυτής και αδιαφιλονίκητος ηγέτης της υπήρξε ο αντισυνταγματάρχης πεζικού Γεώργιος Γρίβας.

Τα μέλη της οργάνωσης, στην πλειοψηφία τους αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού εν’ ενεργεία αλλά και απόστρατοι, μόνιμοι και έφεδροι, Ευέλπιδες αλλά και Εθνικόφρονες πολίτες, επιδείκνυαν τη μέγιστη εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του αρχηγού τους, και συντηρούσαν άσβεστη μέσα τους την «Ιδέα της Μεγάλης Ελλάδος»

Η οργάνωση είχε αμιγώς στρατιωτική δομή και ιεραρχία, έχοντας μάχιμες ομάδες και επιτελικά γραφεία. Ήδη από το 1942 διέθετε μάχιμους πυρήνες σε περίπου 25 συνοικίες της Αττικής, ενώ διέθετε και αρκετά τμήματα εκτός του λεκανοπεδίου( Χαλκίδα, Κόρινθος, Αίγιο κ.λπ.). Κάθε τομέας ευθύνης είχε διοικητή- αξιωματικό, ο οποίος συνεπικουρείτο από άλλους αξιωματικούς σε ρόλους οργάνωσης, πληροφοριών και επιχειρήσεων. Έφτασε μάλιστα να έχει στο απόγειο της δύναμής της περί τους 400 ενόπλους, ενώ τα μέλη της υπερέβαιναν τα 2.000.

Το τμήμα δολιοφθορών, της οργάνωσης προκαλούσε πλήγματα σε αποθήκες και εργοστάσια των Γερμανών κατακτητών, ενώ η ειδική «ομάδα πλαστογράφων» που διέθετε, φυγάδευε αξιωματικούς στη Μέση Ανατολή. Παράλληλα ομάδες αξιωματικών αναλάμβαναν την εκπαίδευση στα όπλα και άλλων οργανώσεων.

Το πρωινό της 6ης Απριλίου 1942, πρώτης επετείου της γερμανικής κατάκτησης. Έκπληκτοι οι Αθηναίοι αντίκρισαν συνθήματα κατά του κατακτητή γραμμένα στους τοίχους. «Όλα για την Ελλάδα», «Κάτω οι Γερμανο-ιταλοί», «θάνατος στους Βούλγαρους» Η θεαματικότερη όμως επιχείρηση της έλαβε χώρα την 25η Μαρτίου του 1943. Σε μία αιφνιδιαστική επιχείρηση, μέλη της, παρά την απαγόρευση, κατέθεσαν στεφάνι στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και στη συνέχεια έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο. Το στεφάνι που κατατέθηκε εκείνη τη μέρα, κυριολεκτικά κάτω από τη μύτη του κατακτητη έφερε ένα ξύλινο «Χ». Έκτοτε η οργάνωση ονομάστηκε «Χ» και τα μέλη της έχουν μείνει ως τις μέρες μας γνωστά ως «ΧΙΤΕΣ».

Η διάχυτη καχυποψία για τα αστικά κόμματα που οι «Χίτες» τα χαρακτήριζαν ως «πλουτοκρατικά» και τα κατηγορούσαν ως αδύναμα να αντισταθούν στον επαπειλούμενο κομμουνιστικό κίνδυνο, καθώς και ο θαυμασμός προς την Εθνική Επανάσταση του Ιωάννου Μεταξά αποτέλεσαν την θεμελιώδη ιδεολογική συνιστώσα της «Χ». Η ορατή πλέον κομμουνιστική απειλή η οποία υπέσκαπτε την ελληνική κυριαρχία στις βόρειες επαρχίες της χώρας συνεργαζόμενη με Βούλγαρους και Γιουγκοσλάβους κομμουνιστές που ήθελαν την απόσχιση τμήματος της Μακεδονίας από την Ελλάδα, δεν μπορούσε να αφήσει αδιάφορο τον Γρίβα.

Την άνοιξη του 1943 ξεκινούν οι πρώτες έντονες προστριβές μεταξύ ΕΑΜ και «Χ». Το εθνοπροδοτικό ΕΑΜ διέδιδε ότι η «Χ» συνεργαζόταν με τους Γερμανούς, ότι τα μέλη της είναι φασίστες και Γκεσταπίτες. Ο ιστορικός και στρατηγικός τόπος του Θησείου είχε καταστεί στην κυριολεξία η «φωλιά» των Χιτών. Η πλειοψηφία των κατοίκων ήταν εθνικιστές ενώ εκεί διέμενε και ο ίδιος ο Γρίβας Ήδη τον Σεπτέμβριο του 1944 με την σταδιακή αποχώρηση των Γερμανών, οι Χίτες είχαν καταλάβει στρατιωτικά την περιοχή, με ένα μεγάλο τμήμα του να στρατωνίζεται σε δημοτικό σχολείο της περιοχής. Ο ΕΛΑΣ με 2 επιθέσεις στην περιοχή, τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο προσπάθησε να εξουδετερώσει την «Χ» χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο ΕΛΑΣ Θησείου συνεχώς ενισχυόταν προετοιμαζόμενος για την τελική αναμέτρηση η οποία ήρθε λίγες εβδομάδες αργότερα την 3η Δεκεμβρίου 1944. Η αυτή ημερομηνία έμελε να μείνει ως η απαρχή των Δεκεμβριανών αλλά και συνάμα ως η ώρα της δόξας για τους ηρωϊκούς ΧΙΤΕΣ.

Παρουσία του Συνδέσμου στην Αθήνα για την επέτειο της μάχης του Μακρυγιάννη

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009 το μνημόσυνο για τους μαχητές του Συντάγματος Μακρυγιάννη καθώς και η εκδήλωση της επιτροπής εθνικής μνήμης στο Θησείο. Πλήθος κόσμου, αψηφώντας τις ταραχές και τα επεισόδια που γινόντουσαν στο κέντρο των Αθηνών από τους αναροχαριστερούς, έδωσε το παρόν. Στις εκδηλώσεις παρευρέθη και αντιπροσωπεία του Πατριωτικού Συνδέσμου καταθέτοντας στεφάνι. Η Χωροφυλακή και οι αγωνιστές της "Χ" πολεμώντας γενναία ενάντια σε υπεράριθμούς αντιπάλους κράτησαν τη θέση για ολόκληρες μέρες ξέροντας πως αν ο ΕΛΑΣ έφτανε στο Σύνταγμα όλα θα είχαν χαθεί. Εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες χρωστάμε ευγνωμοσύνη σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για να παραμείνει ελεύθερη η Ελλάδα και να μη πέσει στο σκοτάδι του κομμουνισμού. Δυστυχώς όμως την ανάλογη ευγνωμοσύνη δεν επιδεικνύει και η πολιτεία. Ουδείς εκπρόσωπος της πολιτείας έδωσε το παρόν και κανένας εκπρόσωπος κοινοβουλευτικού κόμματος. Και αν για κάποια κόμματα η απουσία από τέτοιες εκδηλώσεις είναι φυσιολογική στάση, η απουσία εκπρόσωπου του κόμματος του ΛΑ.Ο.Σ είναι σίγουρα κατακριτέα.


Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

65 έτη από τη μάχη στο Σύνταγμα Μακρυγιάννη

Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος, με αφορμή τη συμπλήρωση 65 ετών από τη μάχη των ηρώων της Βασιλικής Χωροφυλακής στο Σύνταγμα Μακρυγιάννη, εναντίον των γεννειοφόρων μπολσεβίκων, δηλώνει την αγανάκτηση του απέναντι στην πολιτεία. Πρόκειται για μια απαράδεκτη στάση, η οποία προσβάλλει την ιερή μνήμη όσων αγωνίσθησαν σθεναρά στις 4 του Δεκεμβρίου του 1944.Πρόκειται για μια πρωτοφανή περίπτωση ελλείψεως ιστορικής μνήμης και αγνωμοσύνης απέναντι σε αυτούς που προέταξαν τα στήθη τους ενάντια στην ερυθρά λαίλαπα του κομμουνισμού. Η στάση της Βουλής των Ελλήνων και των λοιπών κρατικών φορέων που απέχουν κάθε χρόνο από τις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης, μας θλίβουν και μας γεμίζουν ντροπή, ως Έλληνες εθνικιστές.

Αλήθεια κ. Παπανδρέου, σήμερα θα βρισκόσαστε στη θέση του πρωθυπουργού , εάν οι υπερασπιστές του συντάγματος, δε σταματούσαν τους ληστοσυμμορίτες οι οποίοι σκόπευαν να συλλάβουν και να εκτελέσουν τον αντικομμουνιστή Γ. Παπανδρέου; Αλήθεια ο πατέρας σας, ο Α. Παπανδρέου, θα ορκιζόταν ποτέ πρωθυπουργός, εάν οι θρυλικοί Χίτες του Στρατηγού Γ.Γρίβα Διγενή δεν εξόντωναν τις ορδές των ατάκτων; Ας λάβει κάποιος θέση και να μας απαντήσει με επιχειρήματα.


Ο Π.Ε.Σ. τιμά τη μνήμη των γενναίων ανδρών της χωροφυλακής, οι οποίοι μαζί με την οργάνωση Χ και τους άνδρες των ταγμάτων ασφαλείας, αντιστάθηκαν τόσο στον κατακτητή, όσο και στους πεμπτοφαλαγγίτες κομμουνιστές. Έθεσαν τον πρώτο λίθο στο μεγάλο εθνικοπατριωτικό οικοδόμημα που εμπόδισε την αριστερή ιδεολογία να κυριαρχήσει στη χώρα μας και να την καταντήσει μια χώρα του ανατολικού μπλοκ- εξαγωγέα πορνείας και εγκληματικότητος. Ηρωικοί Χίτες, Ηρωικοί χωροφύλακες της τιμής και του στέμματος. Όταν ο άνεμος λυσσομανά, κάποια φυτά λυγάνε και σκύβουν για να μην τσακιστούν απ' την οργή του. Άλλα υπομένουν αγέρωχα και περήφανα τη μανία του ανέμου κι ας το πληρώνουν αυτό κάποτε ακριβά. Αυτά όμως που ο κόσμος θυμάται είναι τα δέντρα τ' αψηλά που δεν έγειραν ούτε για μια στιγμή. Θα αγωνιστούμε μέχρις ενός για να κρατήσουμε τη μνήμη σας αλώβητη. Αθάνατοι.


ΖΗΤΩ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ


Μετά τιμής για το Δ.Σ

Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Χάμος Αστέριος Τσιλοπάνος Πάρις

Δημοψήφισμα στην Ελβετία για τους μιναρέδες

Το 57,5% των Ελβετών πολιτών αγνόησε τις εκκλήσεις της κυβέρνησης, αλλά και του οικονομικού και επιχειρηματικού κόσμου της χώρας και ψήφισε υπέρ της απαγόρευσης νέων μιναρέδων στη χώρα. Την ίδια ώρα, όπως είναι λογικό, υπάρχουν ανησυχίες για τις αντιδράσεις του ισλαμικού κόσμου και για τις συνέπειες που αυτές μπορούν να έχουν σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Το δημοψήφισμα έγινε μετά από πρόταση που κατέθεσε το Λαϊκό Κόμμα της Ελβετίας με την στήριξη και των ακροδεξιών κομμάτων, αφού έκριναν ότι οι μιναρέδες αποτελούν σύμβολα πολιτικής εξουσίας, φονταμενταλισμού και εξισλαμισμού. Η κυβέρνηση από την άλλη πλευρά ήταν αντίθετη με την απαγόρευση υποστηρίζοντας ότι κάτι θα έθιγε την εικόνα της Ελβετίας στον Μουσουλμανικό κόσμο. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Ελβετίας, Χανς-Ρούντολφ Μερτς, είχε απευθύνει τηλεοπτικό διάγγελμα - έκκληση στους πολίτες να ψηφίσουν «όχι» στην απαγόρευση των μιναρέδων, υπογραμμίζοντας πως οι μουσουλμάνοι της Ελβετίας πρέπει να έχουν δικαίωμα πλήρους άσκησης των θρησκευτικών τους καθηκόντων. Την ίδια ώρα, ο γενικός γραμματέας του Λαϊκού Κόμματος, Martin Baltisser, δήλωνε πως η αρνητική ψήφος, αφορούσε τους μιναρέδες ως σύμβολα ισλαμικής δύναμης. Το αποτέλεσμα σύμφωνα με τους αναλυτές αφορά την ενίσχυση της ανησυχίας των πολιτών ότι η αύξηση της μετανάστευσης θα μπορούσε να επιφέρει τυχόν άνοδο του Ισλάμ. Η Ελβετία είναι πάντως η πατρίδα περίπου 400.000 μουσουλμάνων και έχει μόλις τέσσερις μιναρέδες. Μετά το Χριστιανισμό, το Ισλάμ είναι η πιο διαδεδομένη θρησκεία στην Ελβετία, παρ' ότι οι εκφράσεις της είναι περιορισμένες. Υπάρχουν πολλοί ανεπίσημοι χώροι για μουσουλμανική προσευχή, ενώ οι αιτήσεις για ανέγερση μιναρέδων σχεδόν πάντα απορρίπτονται. Η απαγόρευση της ανέγερσης μιναρέδων, ήταν πάντως μία δυσάρεστη έκπληξη για την ελβετική κυβέρνηση, η οποία φοβάται τυχόν αναταραχές στις τάξεις της μουσουλμανικής κοινότητας. Παρά το γεγονός ότι δεν θα γκρεμιστούν οι υπάρχοντες μιναρέδες, ούτε θα απαγορευτεί η ανέγερση νέων τζαμιών, υπάρχει έντονος φόβος για ενδεχόμενο μποϊκοτάζ των ελβετικών προϊόντων και βίαιων εκδηλώσεων στις ελβετικές πρεσβείες του εξωτερικού. Κάτι αντίστοιχο, δηλαδή, με αυτό που είχε συμβεί στη Δανία του 2005, με αφορμή τα σκίτσα του Μωάμεθ. Η ελβετική κυβέρνηση ανακοίνωσε πως θα σεβαστεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, βάζοντας τέλος στην ανέγερση των μιναρέδων. Κάλεσε ωστόσο σε διάλογο τις θρησκευτικές και κοινωνικές ομάδες της Ελβετίας. Αντιδράσεις για το «όχι» των Ελβετών στους μιναρέδες Οι αντιδράσεις μετά το πέρας του δημοψηφίσματος ήταν άμεσες. Ο μουσουλμανικός κόσμος και οι συλλογικότητές του, η ΕΕ, η Ύπατη Αρμοστεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, η Διεθνής Αμνηστία έχουν ήδη αντιδράσει κάνοντας λόγο για παραβίαση της ελευθερίας της θρησκείας. Δεν θεωρείται μάλιστα απίθανο η απόφαση του δημοψηφίσματος να ανατραπεί από το ανώτατο δικαστήριο της Ελβετίας ή το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το Κόμμα των Ελβετών Πρασίνων έχει μάλιστα ήδη εκφράσει τη βούληση του να προσβάλει τη συνταγματική μεταρρύθμιση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Δημόσια τοποθετήθηκαν σήμερα για το θέμα ο μεγάλος μουφτής της Αιγύπτου Αλι Γκόμα, ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, Μπερνάρ Κουσνέρ, το Βατικανό αλλά και η μεγαλύτερη μουσουλμανική οργάνωση της Ινδονησίας. Η σουηδική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χαρακτήρισε «απροσδόκητη» την απόφαση να τεθεί ένα τέτοιο θέμα σε δημοψήφισμα. «Στην Σουηδία, αυτό είναι θέμα της πολεοδομίας και ανήκει στην αρμοδιότητα των τοπικών αξιωματούχων», σημείωσε ο υπουργός Εσωτερικών της Σουηδίας,Τομπίας Μπίλστρομ. «Δεν υπάρχουν προβλήματα μεταξύ Μουσουλμάνων και Ευρωπαίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Μουσουλμάνοι είναι Ευρωπαίοι» τόνισε η υπουργός Ενσωμάτωσης της Σουηδίας, Νιάμκο Σαμπούμι, η οποία πρόσθεσε: «Δεν μπορώ να καταλάβω ποιο πρόβλημα πιστεύουν οι Ελβετοί ότι θα λύσουν με αυτό το δημοψήφισμα;». «Η απόφαση, αν και πρόκειται για την έκφραση της λαϊκής βούλησης, είναι μία πηγή βαθιάς ανησυχίας», δήλωσε ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, Λουί Μαρία ντε Πουίγκ σε ανακοίνωσή του από το Στρασβούργο, όπου προσθέτει πως «αυτό το δημοψήφισμα φανερώνει τους φόβους των Ελβετών πολιτών - και των Ευρωπαίων γενικότερα- απέναντι στον ισλαμικό εξτρεμισμό. Εκτός του ότι δεν αντιμετωπίζει τις αιτίες του εξτρεμισμού, αυτή η απόφαση κινδυνεύει να ενισχύσει το αίσθημα του αποκλεισμού και να βαθύνει το χάσμα που υπάρχει στις κοινωνίες μας». Ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, Μπερνάρ Κουσνέρ, δήλωσε «σοκαρισμένος» από το αποτέλεσμα του ελβετικού δημοψηφίσματος, δηλώνοντας πως ελπίζει ότι οι Ελβετοί θα υπαναχωρήσουν στην απόφαση αυτή αρκετά γρήγορα, καθώς πρόκειται για μια έκφραση μισαλλοδοξίας.«Δεν πρέπει να δώσουμε την εντύπωση ότι στιγματίζουμε μία θρησκεία, εν προκειμένω το Ισλάμ», δήλωσε ο κ. Κουσνέρ. Στο ίδιο ύφος κινήθηκε και ο πρόεδρος του Παπικού Συμβουλίου, Αντόνιο Μαρία Σβέγλιο υπογραμμίζοντας ότι το Βατικανό έχει την ίδια γραμμή με τους Ελβετούς επισκόπους «έχει την ίδια γραμμή με τους Ελβετούς επισκόπους», οι οποίοι την Κυριακή χαρακτήρισαν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος «δυνατό πλήγμα στην θρησκευτική ελευθερία», κάτι που δεν τους χαροποίησε καθόλου. «Δεν καταλαβαίνω πώς μπορούμε να εμποδίσουμε τη θρησκευτική ελευθερία μίας μειονότητας ή να μην επιτρέψουμε σε μία ομάδα ανθρώπων να έχουν την εκκλησία τους» είχε δηλώσει την περασμένη Παρασκευή ο Σβέγλιο. «Σίγουρα παρατηρούμε ένα αίσθημα αντιπάθειας και φόβου παντού, αλλά ένας χριστιανός πρέπει να μπορεί να το ξεπεράσει». «Θα εξηγήσω στους εταίρους μας ότι δεν πρόκειται για μια απόφαση εναντίον της θρησκείας των μουσουλμάνων, αλλά μόνο εναντίον των μιναρέδων» δήλωσε, αμήχανη, η υπουργός Δικαιοσύνης της Ελβετίας, Εβελίν Βίντμερ- Σλουμπφ, κατά την άφιξή της στις Βρυξέλλες. «Στην Ελβετία σεβόμαστε την ελευθερία της θρησκείας. Είναι ένα πολύ σημαντικό δικαίωμα για εμάς» υπογράμμισε η κ. Βίντμερ- Σλουμπφ, αναγνωρίζοντας ωστόσο ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος «δεν είναι ένα πολύ καλό σημάδι από την μεριά της Ελβετίας». Οι μουσουλμάνοι αντιδρούν «Προσβολή προς όλους τους μουσουλμάνους» και «επίθεση στη θρησκευτική ελευθερία» χαρακτήρισε ο μεγάλος μουφτής της Αιγύπτου Αλι Γκόμα το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Ελβετία, για την απαγόρευση ανέγερσης μιναρέδων. Ο ίδιος προέτρεψε τους Ελβετούς μουσουλμάνους να κάνουν χρήση των νομικών μέσων για να διαμαρτυρηθούν και να ξεκινήσουν διάλογο με τους κοινωνικούς φορείς στη χώρα αυτή. Νωρίτερα, η μεγαλύτερη μουσουλμανική οργάνωση της Ινδονησίας επέκρινε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Ελβετία κάνοντας λόγο για «μίσος και μισαλλοδοξία απέναντι στο Ισλάμ». Ο Μασκούρι Αμπντιλάχ, αρχηγός της οργάνωσης Ναχντλατούλ Ουλάμα (NU), κάλεσε τους μουσουλμάνους της Ινδονησίας, της μεγαλύτερης μουσουλμανικής χώρας στο κόσμο, «να μην αντιδράσoυν με υπερβολικό τρόπο» στην απόφαση των Ελβετών. Ο ελβετικός τύπος «Οι Ελβετοί έχουν κότσια. Ψήφισαν "εμπνευσμένοι" από το φόβο, τις φαντασιώσεις και την άγνοια», γράφει η εφημερίδα «Le Temps». «Αυτή η προσβολή προς το Ισλάμ μπορεί να πληρωθεί πολύ ακριβά» προειδοποιεί η «La Tribune de Genève». «Ανήσυχος» ο σημερινός ελβετικός τύπος. Στον απόηχο της απαγόρευσης των μιναρέδων, οι ελβετικές εφημερίδες κυκλοφόρησαν εκφράζοντας έντονες ανησυχίες για τις συνέπειες του δημοψηφίσματος. Στις χρηματοοικονομικές δραστηριότητες της χώρας, όπως στις εξαγωγές, τον τουρισμό και τη βιομηχανία εντοπίζει το πρόβλημα η «24 Heures». Η «Freiburg», αναφέρει πως οι ανησυχίες σχετικά με τον εξισλαμισμό της χώρας και την ανάμειξη των πληθυσμών που έχει επιταχυνθεί πολύ, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Η «Le Journal du Jura» αποδοκιμάζει το αυτογκόλ της «λαϊκίστικης δεξιάς» ενώ την ίδια ώρα η εφημερίδα της Ζυρίχης, «Tages Anzeiger» προειδοποιεί ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι πιθανό να διχάσει τη χώρα και να σπρώξει την Ελβετία σε διεθνή απομόνωση.

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

Εκδήλωση τιμής και μνήμης για τα Δεκεμβριανά



Τον Δεκέμβριο του 1944 ξεκίνησε η «Μάχη των Αθηνών» τα γνωστά και ως «Δεκεμβριανά», όπου οι Έλληνες Πατριώτες συγκρούστηκαν με τους ερυθρούς μακελάρηδες του φιλοσοβιετικού ΕΛΑΣ. Τελικά, στις 6 Ιανουαρίου του 1945 οι δυνάμεις του ΕΑΜικού μετώπου αναγκάστηκαν να εκκενώσουν τον Πειραιά, μετά από αιματηρές μάχες. Οι Αγωνιστές του Έθνους, υπερασπίστηκαν την ελευθερία της Πατρίδας, αντιμετωπίζοντας νικηφόρα την κομμουνιστική ανταρσία που επιχείρησε να εγκλωβίσει την Ελλάδα στην σοβιετική σφαίρα επιρροής. 65 χρόνια μετά, η Επιτροπή Εθνικής Μνήμης, απόγονοι Αγωνιστών της «Χ» και Εθνικών Οργανώσεων θα Τιμήσουν τους Ήρωες της οργανώσεως «Χ» αλλά και όλων των Ελλήνων Πατριωτών που αγωνίστηκαν νικηφόρα απέναντι στους αντάρτες του ΕΑΜ.
Κυριακή 6 Δεκεμβρίου, στις 12:30, στον πεζόδρομο παραπλεύρως Ναού Αγ. Μαρίνας στο Θησείο. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ.




“ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ”

Συνάντηση με τον μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης

Στο πλαίσιο μιας σειράς επισκέψεων που πραγματοποιεί ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος σε Μητροπολίτες που εκφράζουν πατριωτικό λόγο, αντιπροσωπεία του συνδέσμου επισκέφτηκε τον Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευστάθιο, ο οποίος υπήρξε και ανθυποψήφιος του σημερινού Αρχιεπισκόπου κατά τις εκλογές που διεξήχθησαν για την ανάδειξη του νέου προκαθιμένου της ελλαδικής εκκλησίας. Είχαν προηγηθεί οι επισκέψεις στους Μητροπολίτες Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο, Πωγωνιανής-Κονίτσης και Δρυινουπόλεως κ. Ανδρέα, Ξάνθης κ. Παντελεήμονα και Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιο, ενώ θα ακολουθήσει και η τελευταία συνάντηση με το Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ. Κατά τη συνάντηση ο πρόεδρος του συνδέσμου, Χάμος Αστέριος, απευθυνόμενος στον κ. Ευστάθιο εξέφρασε διάφορους προβληματισμούς, όπως η "ανησυχητική σιωπή" της σημερινής ηγεσίας μπροστά στις επιθέσεις που δέχεται τόσο η Ορθοδοξία, όσο και το Έθνος των Ελλήνων από ντόπιους και ξένους εχθρούς. Επίσης εκφράστηκαν οι αμφιβολίες για το έργο και τα "ανοίγματα" του Πατριάρχη Κων/πόλεως (ανακίνηση του θέματος των Νέων Χωρών, προσέγγιση του Πάπα, αδιαφορία για τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την ορθοδοξία π.χ. ταυτότητες, εθνικά θέματα και τέλος η παρουσία του στη μεγάλη εβραική συναγωγή της Νέας Υόρκης όπου αποκάλεσε την Πόλη ως ινσταμπούλ). Ο Π.Ε.Σ. κατέστησε σαφή τη θέση του ως προς την εναντίωση του στο διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας και ως προς την πεποίθηση του για επιβεβλημένη επαναφορά της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Επιπλέον ετέθη το θέμα της ανέγερσης τζαμιού στην Αθήνα, ένα θέμα το οποίο θα πρέπει να μας απασχολήσει όλους αφού εγκυμονεί πολλόυς κινδύνους. Τέλος ο πρόεδρος κάλεσε τον κ. Ευστάθιο όπως εναντιωθεί στην πιθανή κατάργηση που ετοιμάζει η νέα ευρωσυνθήκη και αφορά τα θρησκευτικά και εθνικά σύμβολα καθώς και την κατάργηση του ελληνικού συντάγματος όπου ήτο κατοχυρωμένη η ελληνορθόδοξη θρησκεία,ως επίσημη θρησκεία των Ελλήνων. Πρόκειται για μία ύποπτη συνθήκη που έχει σκοπό να εξαφανίσει τα έθνη στο όνομα της παγκοσμιοποίησης. Στη συνέχεια, ο κ. Ευστάθιος αφού άκουσε προσεχτικά τον πρόεδρο του Συνδέσμου δήλωσε τα εξής. Η εκκλησία πρέπει να έχει άποψη για τα εθνικά θέματα και να μιλά αφού εκπροσωπεί ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, εκφράζοντας και ο ίδιος τις ενστάσεις του για τη σιωπή της ηγεσίας της ελλαδικής εκκλησίας. Αναφορικά με τη στάση του Πατριάρχη Κων/πόλεως στο θέμα των Νέων Χωρών είχε και ο ίδιος αντιρρήσεις, αλλά δήλωσε ότι στο τέλος θα πρυτανεύσει η λογική. Ηταν κατηγορηματικός στο θέμα του διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας, αφού πρόκειται για δύο θεσμούς που επί χρόνια συμπορεύονται.Αναφερόμενος στο θέμα των ταυτοτήτων, ο Μητροπολίτης Σπάρτης είπε ότι θα πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος, αφού η πλειοψηφία των ελληνορθοδόξων το απαιτεί. Αναφερόμενος στην φημολογούμενη κατάργηση των ιερών συμβόλων, απήντησε ότι αυτό είναι κάτι το οποίο έχει συζητηθεί στα πλαίσια της Ιεράς Συνόδου και πιστεύει ότι δε θα περάσει, αφού οι 'Ελληνες είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι και δε θα το επιτρέψουν. Τέλος ο Σεβασμιότατος εξήρε την αγωνιστικότητα του Συνδέσμου καθώς και την ανιδιοτέλειά του. Αφού έδωσε την ευλογία του παρότρυνε τα μέλη να συνεχίσουν να αγωνίζονται με την ίδια αυταπάρνηση και πίστη, λέγοντας ότι καμία προσπάθεια δεν είναι μάταιη αρκεί να γίνεται με γνώμονα το συμφέρον της πατρίδος. Αξίζει να σημειωθεί ότι στον κ. Ευστάθιο άρεσε ο ιδεολογικός προσανατολισμός του Συνδέσμου, επειδή όπως τόνισε χωρίς ιδεολογία δεν μπορεί να υπάρξει αποτέλεσμα. Το συμπέρασμα που εξήχθη από την όλη συνάντηση είναι ότι πρόκειται για ένα ταπεινό και ενάρετο ιεράρχη, αλλά συγχρόνως και φλογερό πατριώτη (δε θα μπορούσε να μην έιναι εφόσον βρίσκεται στην ιστορική Σπάρτη). Τέτοιους ιεράρχες χρειάζεται η πατρίδα μας. Για τον Π.Ε.Σ. θα μπορούσε να είναι στο τιμόνι της ηγεσίας της ελλαδικής εκκλησίας. Στη συνέχεια τα μέλη του Συνδέσμου αφού ευχαρίστησαν το Σεβασμιότατο κατευθύνθηκαν προς το επιβλητικό άγαλμα του Βασιλέως Λεωνίδου, ενός ανδρός σύμβολο της πολεμικής αρετής. Ένα άγαλμα πραγματικό στολίδι για την πόλη της Σπάρτης. Εκεί πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνου στη μνήμη του. Τέλος ακολούθησε επίσκεψη στην περιοχή της Τρύπης ,όπου βρίσκεται στις παρυφές του Ταύγετου ο θρυλικός Καιάδας, όπου όπως ανέφερε ο πρόεδρος κάποια στιγμή θα ριφθούν οι εχθροί τους Έθνους, απ'όπου κι αν προέρχονται. Στη συνάντηση παρέστη και ο υπεύθυνος της Τ.Ο. Χρυσής Αυγής Σπάρτης.

Μετά τιμής για το Δ.Σ

Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Χάμος Αστέριος Τσιλοπάνος Πάρις

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Σχετικά με την εκπομπή Αθέατος Κόσμος της 24-11-2009

Πληροφορηθήκαμε ότι στην εκπομπή «Αθέατος κόσμος» του δημοσιογράφου κ. Χαρδαβέλλα την Τρίτη 24 Νοεμβρίου με θέμα την Θράκη αναφέρθηκε από τον δημοσιογράφο της Ξάνθης Αμπντουλχαλήμ Ντεντέ ότι το τουρκικό προξενείο ήταν αυτό που έπεισε τον Σύνδεσμο μας να ανεβεί πάνω στην Αλεξανδρούπολη για την δίκη της δασκάλας και να προκαλέσει ταραχές οι οποίες θα εκθέσουν την Ελλάδα.
Το εν λόγω άτομο όπως είπε, κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα μετά από ρεπορτάζ. Όμως έπρεπε να συνεχίσει τη δημοσιογραφική του αυτή έρευνα για να ανακαλύψει τα μυστικά κονδύλια που δίνει η ΜΙΤ και η ΚΥΠ στον Σύνδεσμο μας. Για αυτό άλλωστε όλα τα μέλη μας ζουν μία πλούσια ζωή, απολαμβάνοντας όλες τις ανέσεις. Δυστυχώς τέτοιου βαθμού ανοησίες και γελοίες συκοφαντίες που ακούγονται μόνο με ειρωνικό τρόπο μπορούν να απαντηθουν. Το θέμα δεν είναι όμως τα όρια της βλακείας και της προβοκάτσιας που μπορούν να φτάσουν ορισμένοι αλλά το ότι αυτά τα άτομα δρουν ανεξέλεγκτα εναντίον της Ελλάδος και με σκοπό να μετατρέψουν την Θράκη σε νέο Κόσσοβο. Πέρα από την τοπική τους δράση στη Θράκη παρατηρούμε ότι φιλοξενούνται σε τηλεοπτικές εκπομπές, προσβάλλοντας με τα λεγόμενα τους το πατριωτικό αίσθημα των Ελλήνων και μιλώντας με απαξιωτικό τρόπο σε Έλληνα βουλευτή λέγοντας του «Βούλωσε το»!
Αυτοί όλοι κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Το ερώτημα είναι τι κάνει το «ελληνικό» κράτος; Δυστυχώς τίποτα. Εμείς ως Έλληνες πατριώτες και εθνικιστές οφείλουμε με τις όποιες δυνατότητες και μέσα έχουμε να αντισταθούμε και να ξεσκεπάσουμε τα σχέδια που εξυφαίνονται εναντίον της Θράκης μας. Θα μας βρουν απέναντι τους...

ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ
ΕΞΩ ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΡΑΚΗ
Μετά τιμής για το Δ.Σ

Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Χάμος Αστέριος Τσιλοπάνος Πάρις
Το απόσπασμα από την εκπομπή

Για τη δίκη της δασκάλας του Μεγάλου Δερείου

Εκδικάσθηκε σήμερα το πρωί (19 Νοεμβρίου) στο δικαστήριο της Αλεξανδρούπολης, η έφεση του μουσουλμάνου που κατηγορείται για την πρόκληση σωματικής βλάβης στη δασκάλα του Μεγάλου Δερείου Χαράς Νικοπούλου. Παρά τις αδιάσειστες αποδείξεις που είχαν οδηγήσει και πρωτόδικα στην καταδίκη του, ο κατηγορούμενος αρνήθηκε να ζητήσει συγγνώμη και προκλητικά ισχυριζόταν ότι ουδέποτε χτύπησε, εξύβρισε και απείλησε τη δασκάλα. Το δικαστήριο τον έκρινε για μια ακόμη φορά ένοχο για όλες τις κατηγορίες και όρισε την ποινή της φυλάκισης σε 5 μήνες και 20 μέρες.
Κατά την έξοδο από το δικαστήριο, ύποπτο άτομο φωτογράφιζε διακριτικά τα πρόσωπα όσων παρευρέθηκαν στη δίκη. Όταν ρωτήθηκε για ποιο λόγο φωτογράφιζε, τράπηκε άτακτα σε φυγή. Πληροφορούμενοι οι παρόντες το περιστατικό, εξοργισμένοι τον ακολούθησαν σε παρακείμενη πολυκατοικία όπου είχε κρυφτεί. Χρειάστηκε η έντονη επιμονή αρκετών πολιτών, ώστε η αστυνομία να αναγκασθεί να τον ελέγξει και να κατασχέσει προσωρινά το οπτικό υλικό που είχε σε φωτογραφική μηχανή και κινητό. Τελικά το άτομο αυτό παρέλαβε περιπολικό. Κατά την έξοδο από την πολυκατοικία του ατόμου αυτού, ντόπιοι είπαν πως μάλλον πρόκειται για κάποιον Μπ…λι που σχετίζεται με μία τουρκόφωνη εφημερίδα.
Αξίζει να σημειωθεί πως στην πρώτη αναβολή της υπόθεσης στο εφετείο ο μουσουλμάνος κατηγορούμενος είχε τη συμπαράσταση πολλών ομόθρησκων του που προσήλθαν ομαδικά με λεωφορεία. Για αυτό στη σημερινή δίκη, μέλη του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου αψηφώντας το εργάσιμο της ημέρας και την απόσταση, έδωσαν δυναμικό παρόν δείχνοντας στην πράξη την αλληλεγγύη τους στη δασκάλα. Επίσης παρόντες ήταν και μέλη από τον πυρήνα Θράκης της Χρυσής Αυγής καθώς και πολλοί άλλοι πατριώτες. Κατά την επιστροφή τους πέρασαν από την πόλη της Κομοτηνής όπου και μοιράστηκαν χιλιάδες προκήρυξης εναντίον του ρόλου του τουρκικού προξενείου και των ύποπτων σχεδίων εναντίον της Θράκης μας.



ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ

ΕΞΩ ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΡΑΚΗ

Μετά τιμής για το Δ.Σ

Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Χάμος Αστέριος Τσιλοπάνος Πάρις

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Για την επέτειο του Πολυτεχνείου

Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος σε μια προσπάθεια αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας, μέσω του παρόντος δελτίου τύπου επιχειρεί να διαφωτίσει τον ελληνικό λαό σχετικά με τα όσα συνέβησαν το Νοέμβριο του 1973 στην πόλη των Αθηνών.
Η συγκεκριμένη δημοσίευση δεν απαιτεί θάρρος για να γραφεί, αλλά για να διαβαστεί. Κι αυτό γιατί η αριστερίστικη θολοκολτούρα φρόντισε να ποτίσει με δηλητηριώδες ψεύδος το πνεύμα των Ελλήνων. Φέτος όμως ήρθε η στιγμή να θριαμβεύσει η αλήθεια μέσα από αυτές τις αγωνιστικές γραμμές και τα αδιάψευστα στοιχεία τα οποία θα παραθέσουμε. Στο σημείο αυτό θα παρακαλέσουμε οποιονδήποτε νοσταλγό του Στάλιν αποπειραθεί να μας απαντήσει, να το κάνει με στοιχεία κι όχι με τις γνωστές αοριστολογίες στο όνομα της λαοκρατίας και του προλεταριάτου. Απλά πράγματα αγαπητοί μας σύντροφοι. Η περίοδος ιδεολογικής χάριτος έληξε.
Ας εξετάσουμε όμως τα γεγονότα από την αρχή. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι οι Η.Π.Α. εκείνη την εποχή επιθυμούσαν την ανατροπή του αείμνηστου Γεώργιου Παπαδόπουλου, εξαιτίας της άρνησής του να παραχωρήσει τις βάσεις της Σούδας στους Αμερικανούς για να βοηθήσουν με τη σειρά τους το Ισραήλ κατά τον αραβοισραηλινό πόλεμο. Έτσι χρησιμοποιώντας έναν άνθρωπο αφελή, το Δ. Ιωαννίδη, ο οποίος τότε ήτο πανίσχυρος ως διοικητής της Ε.Σ.Α., άρχισαν να πριονίζουν την καρέκλα του πρωτεργάτη της 21ης Απριλίου.
Πριν λοιπόν ο Παπαδόπουλος δημοκρατικοποιήσει το καθεστώς, ετέθη σε εφαρμογή το σχέδιο με μοχλό πίεσης τους φοιτητές και τους νέους ανθρώπους, τα αιώνια θύματα δηλαδή της παγκόσμιας τάξης. Είναι σύντροφοι τουλάχιστον ρομαντικός όποιος πιστεύει ότι οι φοιτητές έριξαν την επταετία, αφού έφεραν το ιωαννιδικό καθεστώς, το οποίο υπήρξε σαφώς αυστηρότερο του προηγουμένου (25-11-73).
Επανερχόμενοι στη χρονική σειρά των γεγονότων την 14-11-73 στο κτίριο της νομικής συγκεντρώθηκαν 400 φοιτητές, ενώ στο κτίριο του Μετσόβειου περίπου 500. Αυτοί ενωμένοι αποτέλεσαν την πρώτη μαγιά μιας καλοσχεδιασμένης υπόθεσης, ώστε την 15-11-73 έξω από το πολυτεχνείο ευρίσκοντο 5.000 άτομα. Κατά τη 16-11-73 το πλήθος ενισχυθέν από πάσης φύσεως στοιχεία, έφτασε τις 10000. Τα επικρατούντα συνθήματα ήταν σαφώς αναρχοκομουνιστικά. Η αστυνομία αδυνατούσα να δώσει λύση, εζήτησε δια του υπ' αριθ. Ε54256 Φ 002.5/16-11-73 τη βοήθεια του στρατού. Στις 01.15 πρωινή ώρα της 17-11-73 αφίχθησαν τα τεθωρακισμένα και στις 02.00 οι δυνάμεις των τιμημένων αλεξιπτωτιστών. Στις 03.00 περίπου το άρμα μάχης έρριπτεν την πόρτα και οι καταδρομείς εισήρχοντο ενώ οι έγκλειστοι αποχωρούσαν ήρεμα.
Συνελήφθησαν 866 άτομα από τους οποίους οι 475 ήταν εργάτες και ουδεμία σχέση είχαν με τις πανεπιστημιακές αίθουσες. Η επιχείρηση έληξε στις 04.00, ενώ τα επεισόδια συνεχίστηκαν μέχρι τις 19 Νοεμβρίου. Απολογισμός: Νεκροί 12 (κανείς μα κανείς εντός ή πλησίον του πολυτεχνείου).Τραυματίες: αστυνομικοί 61,ιδιώτες 366. Συλληφέντες συνολικώς:2060. Με την έλευση της Ν.Δ. άρχισε η πλέον σχιζοφρενική και παρανοική ιστορία που γνώρισε ποτέ η Ελλάς. Το 1978 κατά παράβασιν του κανονισμού της, η βουλή κατέθεσε στεφάνι και ο πρόεδρος της κήρυξε τη λύση της συνεδριάσεως. Συγχρόνως ασύστολα ψεύδη άρχισαν να γράφονται στα σχολικά βιβλία. Έτσι ο εισαγγελέας Τσεβάς με το υπ' αρ. 677/1975 βούλευμα και την 723/1975 απόφαση του 5μελούς εφετείου απεφάσισε ότι εφονεύθησαν 23 άτομα, άπαντες έξω και μακρυά του πολυτεχνείου και σε συνοικίες της πρωτεύουσας. Στα χρόνια της απόλυτης "αλλαγής" και δημοκρατίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο αστυνομικός διευθυντής Σαμπάνης έπειτα από εντολή του τότε υπ. Σκουλαρίκη και κατόπιν έρευνας κατέληξε σε 12(!) μόνο νεκρούς. Αποφασίστε επιτέλους σύντροφοι πόσοι ήταν τελικά; Εκείνη την εποχή ο Γ.Α. Μαγκάκης, εξήγγειλε πως το τεχνικό επιμελητήριο απονέμει τιμητικές συντάξεις. Φυσικά κανείς δεν προσήλθε για να συνταξιοδοτηθεί. Επίσης ο Ιωάννης Ροζάκος δήλωσε ότι θα δώσει 200.000 για όποια απόδειξη θανάτου εντός του πολυτεχνείου. Μέχρι τώρα δεν έχει εμφανισθεί κανείς. Όλοι τέλος θα θυμάστε εκείνο το δυστυχή πρώην δήμαρχο Αθηναίων Μπέη, που ακόμη ψάχνει να βρει τους ομαδικούς τάφους.
Να θυμηθούμε ότι η Σύγκλητος με την υπ'αριθ. 33437 απόφαση της 11-10-75 προς τον εισαγγελέα Τσεβά δηλώνει ότι ουδείς εφονεύθη εντός ή πέριξ του πολυτεχνείου (το ίδιο κατέθεσε ο πρύτανης ως μάρτυρας του εφετείου 20-1-1975). Να μην αναφερθούμε στο αισχρό δημοσίευμα της ψεύτικης Ηλένιας, της δήθεν αγαπημένης κάποιου Ηλιόπουλου ( πρόκειται για μια φωτογραφία του γνωστού μοντέλου του Λονδίνου, Νάνσυ Κρηντλαντ).


Αλήθεια τι έχετε να πείτε πράσινοι σύντροφοι για τη δήλωση του Ανδρέα ότι "ο αγώνας του Νοέμβρη δεν απέβλεπε στην αποκατάσταση της δημοκρατίας. Δεν ήταν αντιχουντικος...". Παρ' όλα αυτά στο προσκλητήριο νεκρών στις 17-11- 1983 αναφέρθηκαν 58 ψεύτικα επώνυμα χωρίς ονόματα και μεταξύ αυτών του ευέλπιδος Μεσαρχάκη, ο οποίος αυτοκτόνησε στη σχολή σε άσχετο χρόνο. Ψέμα στο ψέμα δηλαδή οι σύντροφοι της αλλαγής. Στις 28-1-82, 8 βουλευτές της Ν.Δ. κατέθεσαν επερώτηση στη βουλή για το "ποιοι οι νεκροί του πολυτεχνείου" για να λάβουν την απάντηση από τον Πέτσο(16-2-82), "αυτούς που τιμούσατε κι εσείς επί πέντε χρόνια. ". Το πολυτεχνείο σύντροφοι δεν έριξε καμία δικτατορία. Βάλτε το επιτέλους στο μυαλό σας. Άνοιξε απλά τις πύλες στον Αττίλα 1 και 2. Όσοι συνέβαλαν σε αυτό θα πρέπει να ντρέπονται. Κάποτε βέβαια όλοι λογοδοτούν. Ίσως η ώρα της κρίσης να μην αργήσει. Αμήν. Τα ονόματα των παραδεκτά νεκρών από Ν.Δ., ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι και τα 12 στη διάθεση οποιουδήποτε θελήσει. Δεν έχει παρά να μας το ζητήσει. Υπενθυμίζουμε ότι ουδείς εφονεύθη εντός ή πλησίον του πολυτεχνείου.
Κλείνοντας ως Π.Ε.Σ. δεσμευόμαστε ότι την ώρα του σχηματισμού της Μεγάλης Εθνικής Κυβερνήσεως θα καταργηθούν αυτομάτως οι εορτασμοί επετείων τοιούτου είδους και θα αντικατασταθούν με αυτούς που αρμόζουν στο Έθνος των Ελλήνων. Επιπλέον από την ερχόμενη χρονιά (φέτος ανειλημμένες υποχρεώσεις εκτός Λαρίσης δε μας το επιτρέπουν), θα υπάρξει ενημέρωση της μαθητιώσας νεολαίας έξω ακριβώς από τα σχολεία, σε συνδυασμό με εκδήλωση όπου θα προβληθεί σπάνιο φωτογραφικό υλικό καθώς και μοναδικά ντοκουμέντα. Τέλος καλούμε τους γονείς τη 17η Νοεμβρίου να μη στείλουν τα παιδιά τους στις γιορτούλες που θα γίνουν στα σχολεία. Πρέπει επιτέλους να ξυπνήσετε και να αφήσετε μόνους τους γενειοφόρους εκπαιδευτικούς να τραγουδούν μεταξύ τους το "γελαστό παιδι" (τραγούδι απόλυτα εθνικιστικό, αφού πρόκειται για μελωποιημένο ποίημα ενός Ιρλανδού αγωνιστή). Σύντροφοι καλημέρα σας....


ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΛΑΕ ΠΟΛΕΜΑ ΣΕ ΠΝΙΓΟΥΝΕ ΣΤΟ ΨΕΜΑ


Μετά τιμής για το Δ.Σ

Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας

Χάμος Αστέριος Τσιλοπάνος Πάρις

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Η ηρωική αντίληψη της ζωής - του Ιωάννου Συκουτρή

Ιωάννης Συκουτρής

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Στο βιβλίο «ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ» του Ι. Συκουτρή, περι­έχονται τρία κεφάλαια βασισμένα σε αντίστοιχα μαθήματά του προς την Ελευθέρα Σχολή Κοινωνικής Προνοίας. «ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ», «ΠΕΡΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ», «ΤΥΠΟΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ». Στους «ΤΥΠΟΥΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ» ο Συκουτρής αναφέρεται σε έξι περιπτώσεις αντιλήψεως της ζωής, οι οποίες αντιστοιχούν σε έξι ιδεατούς ανθρωπίνους τύπους. Έτσι, αφού περιγράψει την θρησκευτική, την μηδενιστική, την ευδαιμονιστική, την ανθρωπιστική αντίληψη της ζωής και την αντίληψη του αντικειμενικού έργου, θα καταλήξει αναφερόμενος στην ηρωική αντίληψη της ζωής. Αυτό το τελευταίο, υπέροχο κείμενο παραθέτουμε εδώ.

Η ΗΡΩΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Η ηρωική αντίληψις της Ζωής αναχωρεί από την αρχήν, ότι η Ζωή είν' ένας διαρκής αγών, μία αδιάκοπος, χωρίς τέρμα και χωρίς σταμάτημα, μάχη εναντίον της φύσεως, εναντίον των άλλων ανθρώπων, εναντίον του εαυτού μας. Επομένως και ο άνθρωπος, κάθε γενεάς, αποτελεί μίαν συνεχή μ ε τ ά β α σ ι ν προς κάτι άλλο, προς κάτι ανώτερον. Όχι προς ένα διαφορετικόν είδος οργανικού όντος (τον υπεράνθρωπον π.χ. του Nietzsche), αλλά προς το να γίνη φορεύς μιας ανωτέρας, δηλαδή εντονωτέρας και πλουσιωτέρας μορφής της Ζωής. Έτσι κάθε άνθρωπος αξιόλο­γος είν' ένας π ρ ό δ ρ ο μ ο ς, που αντλεί το νόημα της υπάρ­ξεώς του όχι από το παρελθόν ούτ' από το παρόν, αλλ' από το μέλλον και μόνον. Το παρελθόν ως παρελθόν το αγνοεί, προς το παρόν ευρίσκεται εις πόλεμον συνεχή. Όχι μόνον προς εκείνο το παρόν, το οποίον δεν είν' εις την ουσίαν του παρά επιβίωσις του παρελθόντος, ή μάλλον διατήρησις του σώματος αυτού οφειλομέν' εις την δειλίαν ή την νωθρότητα των συγχρόνων ανθ­ρώπων· ο ηρωικός άνθρωπος μάχεται και προς το γνήσιον πα­ρόν, το παρόν που ζη γύρω του και ζη μέσα του.
Και εδώ ακριβώς κείται η τ ρ α γ ι κ ό τ η ς του ηρωικού ανθρώπου. Ριζωμένος είναι βαθύτατα εις το παρελθόν, τού οποίου είναι το εκλεκτότερον κάρπισμα· μέσα του συμπυκνώνει εις μοναδικόν βαθμόν εντάσεως το παρόν - και όμως αρνείται το παρόν και το μάχετ' εν ονόματι του μέλλοντος, το οποίον ζη ο ίδιος προληπτικώς μόνον ως πραγματικότητα μέσα του. Και το μάχεται με τα όπλα και την ρώμην της ψυχής του, που είναι του παρόντος όπλα και ρώμη, το οποίον κατ' αυτόν τον τρόπον χρη­σιμοποιεί ταυτοχρόνως και καταπολεμεί. Έτσι τοποθετεί ο ίδιος τον εαυτόν του, εκλέγων ούτως ειπείν το επικινδυνότερον σημείον, μέσα εις την ορμήν και την οργήν παντοδαπών συγ­κρούσεων. Συγκρούσεων προς τούς συγχρόνους του, οι οποίοι τον μισούν, διότι μισούν το μέλλον εις το πρόσωπόν του. Συγ­κρούσεων προς τον ίδιον τον εαυτόν του, μιας πάλης μεταξύ της πραγματικότητάς του, που ανήκει εις το παρόν, και των δυ­νατοτήτων του, που ανήκουν εις το μέλλον, που ε ί ν α ι το μέλλον, που θα τας πολεμήση και πάλιν εν ονόματι άλλων δυνα­τοτήτων από την στιγμήν που θα γίνουν πραγματικότης.
Κατ' αυτόν τον τρόπον ζη τ α υ τ ο χ ρ ό ν ω ς ο ηρωικός άνθρωπος τον μεγαλύτερόν του πόνον και την μεγαλυτέραν του ελπίδα. Ζη την συντριβήν και τον πόνον του, αλλά ζη μαζί και την ηθικήν αναγκαιότητα του πόνου και του χαμού του. Κάτι περισσότερον: Ερωτεύεται την συντριβήν του, την χαίρετ' εκ των προτέρων, αντλεί την ιλαρωτέραν του ακριβώς παρηγορίαν από την συντριβήν του.
Αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματ' άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθε­λουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' άστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Αλλά θα το κάνη όχι από πνεύμ' αλτρουισμού και εθελοθυσίας υπέρ των άλλων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η α ι σ θ η τ ι κ ή, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότ' είναι π ρ ο ν ό μ ι ο ν των εκλε­κτών (όχι καθήκον ή πράξις φιλανθρωπίας) να συντρίβωνται υ π έ ρ των άλλων, υ π ό των άλλων - το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση, διά ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται διά να εορτασθή η α ν ά σ τ α σ ι ς, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει.
Αλλ' ο ηρωικός άνθρωπος δεν δείχνεται εις την συντριβήν του μόνον, ή και εις την ετοιμότητα έστω προς συντριβήν. Ειδεμή, η ηρωική αντίληψις θα ήτο ιδεώδες θανάτου μόνον, όχι μορφή ζωής - και τι ζωής! Ο ηρωικός άνθρωπος, και μόνος αυτός, ζη έ ν τ ο ν α και π λ ο ύ σ ι α ολόκληρον την ζωήν. Αλλά το να ζήση έντονα δεν σημαίνει δι' αυτόν ό,τι συνήθως νοούμεν με την έκφρασιν αυτήν: να δοκιμάζη άφθονα και δυνατά τας απολαύσεις και τας ηδονάς της Ζωής.
Δεν τας αγνοεί βέβαια τας απολαύσεις της Ζωής ο ηρωικός άνθρωπος αλλά τας δοκιμάζει τόσον, όσον χρειάζεται να τας ξεπεράση, τας γνωρίζει τόσον, ώστε να εννοή, ότι κατά βάθος παραλύουν μάλλον την δύναμιν του ανθρώπου, και ας τού χαρίζουν την ψευδαισθησίαν της εντατικότητος και της πλησμο­νής. Έπειτα, τας απολαύσεις αναζητεί εκείνος που ζητεί να πάρη από την Ζωήν, όχι εκείνος που έχει να της δώση - και σε πλουτίζει όχι το να παίρνης αλλά το να δ ί δ η ς.
Η έντονος αυτή ζωή είναι κατ' ανάγκην π ο λ υ μ ε ρ ή ς, τόσον πολυμερής, ώστε να την ευρίσκουν πολυπράγμονα όσοι μετρούν τον πλούτον των εκλεκτών φύσεων με την πενίαν της ιδικής των, όσους δεν αφήνει ο φθόνος ν' αναγνωρίσουν εις ένα σύγχρονόν των τον όλβον των αγαθών, που δεν έχουν εκεί­νοι. Ο ηρωικός άνθρωπος χαίρεται πολλάς μορφάς ζωής συγ­χρόνως, και τας χαίρεται όχι εξωτερικώς, σαν αισθητικόν θέαμα ή διά να ικανοποιήση την περιέργειάν του. Μ έ σ α τ ο υ ζη όλας αυτάς τας μορφάς της Ζωής, τας αφομοιώνει μέσα του, και τας αποδίδει με τον π ρ ο σ ω π ι κ ό ν του τρόπον. Η ψυχή του ομοιάζει μ' ένα έδαφος λιπαρόν και βαθύ, εις το οποίον κάθε σπόρος άνετα θ' ανθοβολήση και θα καρπίση. Έτσι μεταμορφώνεται, χωρίς να χάνη τον εαυτόν του. Ζη ταυτοχρόνως με πολλούς, όπως ο τραγικός ποιητής ο μεγαλοφυής, που ζη μέσ' απ' όλα του τα πρόσωπα, και όμως παραμένει ο ίδιος και ως ύπαρξις και ως διάνοια. Και δεν ζη μόνον πολλάς μορφάς Ζωής· συγκλονισμούς συγκλονίζεται πολλούς, συντριμμούς συντρίβεται πολλούς, μυρίους θανάτους αποθνήσκει.
Αλλ' η πολυμέρεια αυτή δεν σημαίνει και δ ι ά σ π α σ ι ν, απώλειαν έρματος ατομικού, διάχυσιν και θόλωμα του πυρήνας της προσωπικότητας - αυτό συμβαίν' εις τους πολλούς, όταν ποτέ θελήσουν να είναι πολυμερείς. Διά τον ηρωικόν άνθρωπον η πολυμέρεια δεν αίρει την συγκέντρωσιν· την καθιστά ισχυροτέραν, την α π ο δ ε ι κ ν ύ ε ι ισχυροτέραν. Δεν θα ήτον ηρωικός άνθρωπος, αν δεν ήτο μία δυνατή προσωπικότης, και δυνατή προσωπικότης σημαίνει ισχυρόν κεντρικόν εγώ, που να συγκρατή τας ψυχικάς περιπετείας και τα εξωτερικά περιστατικά, τα πετάγματα και τα ενδιαφέροντα εις μίαν σφικτο­δεμένην ενότητα όχι μόνον χρονικής διαδοχής, αλλά συνο­χής λογικής, αναγκαιότητος ηθικής.
Η πολυμέρεια του ηρωικού ανθρώπου παρέχει πολλάκις την εντύπωσιν α ν τ ι φ α τ ι κ ό τ η τ ο ς. Είναι τόσον πλουσία η προσωπικότης του, ώστε το καθένα της μέρος, η καθεμία της πλευρά, θα ημπορούσε ν' αποτελή (και αποτελεί διά τους πολλούς) έναν αυτόνομον κόσμον, διαφορετικόν από τον κόσμον που θα ημπορούσε ν' αποδώση μία άλλη πλευρά του. Είναι λοι­πόν ν' άπορής πώς οι πολλοί τας ευρίσκουν ασυμβιβάστους; Αλλ' ο ηρωικός άνθρωπος δεν ομοιάζει με τους καλούς και φρονίμους αμαξάδες, οι οποίοι οδηγούν το αμαξάκι των «βραδέως αλλ' ασφαλώς» από τους δρόμους τους στρωτούς και τους ήσύχους προς το τέρμα, που άλλοι καθώρισαν. Με τον ηνίοχον ομοιάζει, που κυβερνά τέσσαρα, οκτώ ίσως θυμοειδή άλογα - και το καθένα των σπεύδει ασυγκράτητον προς αυτοβούλους κατευθύνσεις. Τα κυβερνά με δυνατό χέρι, χωρίς όμως και να εξουδετερώνη εκείνων την ορμητικότητα και την επαναστατικότητα. Ειδεμή, τι θέλγητρον θα είχε δι' αυτόν η ηνιοχεία; Το «βραδέως αλλ' ασφαλώς» δεν το ξέρει· λογαριάζει και τας πτώ­σεις, διότι μόνον όπου υπάρχουν πτώσεις δίδετ' ευκαιρία και ανυψώσεων.
Πράγματι ο π ό λ ε μ ο ς και ο κ ί ν δ υ ν ο ς είναι το στοιχείον του, η απαραίτητος τροφή του. Ο πόλεμος λέγω και η νίκη, όχ' η ε π ι τ υ χ ί α. Η επιτυχία δεν είναι πάντοτε νίκη· είναι νίκη εξωτερική, εξωτερικός πλουτισμός εις επιτεύγματα και κέρδη - να σαν τα ρεκόρ συγχρόνου αθλητού, που μετρούνται με δευτερόλεπτα και υφεκατοστόμετρα. Αλλ' ο ηρωικός ζητεί την νίκην εκείνου που χαίρεται το ότι επολέμησε, το ότι εκινδύνευσε, το ότι αντέστη την νίκην ως ευκαιρίαν μόνον να ζήση έντόνους και αγωνιώδεις στιγμάς. Και παρομοία νίκη συνυπάρχει κάλλιστα με την αποτυχίαν εις τους αντικειμενικούς σκοπούς, καθώς η αποτυχία των 300 εις τας Θερμοπύλας...
Άλλωστε γενικώς η επιτυχία είναι διά τον ηρωικόν άνθρωπον μία λέξις, μία πραγματικότης ίσως – όχι α ξ ί α. Δεν την ξέρει, ούτε τον ξέρει εκείνη. Αν επίστευεν ολιγώτερον εις τον εαυτόν του, θα ήτο δι' αυτό απογοητευμένος. Αν επίστευεν ολι­γώτερον εις της Μοίρας την σοφίαν, θα ήτο απαισιόδοξος. Αλλ' επιτυχία σημαίνει πραγματοποίησις σκοπού, που ευρίσκετ' έξω μας, και εκείνος έχει μ έ σ α τ ο υ τον σκοπόν και το νόημα της υπάρξεώς του. Απέναντι αυτού τίποτε δεν μετρεί, ούτ' ή ζωή του ούτ' η ευτυχία του. Και τι μεγαλύτερον θα ημπορούσεν η επιτυχία να τού προσφέρη;
Έπειτα η επιτυχία σημαίνει φρόνησιν, και η φρόνησις είναι προσαρμογή της ψυχής προς τα πράγματα, κ α τ α β ι β α σ μ ο ς δηλαδή και ολιγάρκειά της, διά να συμμορφωθή προς την καθημερινότητα του εξωτερικού κόσμου. Ενώ η σοφία και η αποστολή του ηρωικού είναι ν' α ν α β ι β ά σ η τα πράγματα προς την ψυχήν του, να τα γεμίση με νόημα τόσον, ώστε να γίνουν αντάξιά του. Δι' αυτό παρέχει την εντύπωσιν άφρονος, και ε ί ν α ι άφρων. Έχει την αφροσύνην του παιδιού, που στερείται την πολυύμνητον αυτήν πείραν της πραγματικότητας, η οποία είναι κατά βάθος όκνος και ολιγοπιστία. Ενώ το παιδί είναι παιδί, ακριβώς διότι πιστεύει, διότ' ημπορεί ακόμη να πιστεύη, ανεπιφύλακτα. Ο ηρωικός άνθρωπος είν' ο αιωνίως νέος - τι να την κάνη την φρόνησιν; Είναι διά τους πεζούς και τους νοικοκυραίους, που βαδίζουν ήσυχα και ομαλά τον δρόμον της ζωής των. Εκείνος όμως δεν βα­δίζει· χορεύει.
Αυτός είν' ο λόγος που θεωρείται και είναι άνθρωπος α β ο ή θ η τ ο ς εις την συνήθη πρακτικήν ζωήν. Και ένας άλλος λόγος: δεν έχει την φρόνησιν να δ υ σ π ι σ τ ή προς τους γύ­ρω του. Να δυσπιστή προς τι; Διά ν' αποφύγη κινδύνους; Μα αυτούς είναι ακριβώς, που αναζητεί η ψυχή του. Τούς αναλαμβάνει όχι από επαγγελματικήν συνήθειαν η από βιοπορι­στικόν καταναγκασμόν - οι ακροβάται και οι θηριοδαμασταί θα ήσαν τότε οι ηρωικώτεροι των ανθρώπων - αλλ' ως εσωτερικήν προσταγήν της μοίρας του, ως το ιερώτερον δικαίωμα που τού δημιουργεί η υπεροχή του. Οι πολλοί καμαρώνουν δι' όσους κινδύνους απέφυγαν, όχι δι' όσους υπεβλήθησαν· περιγράφουν τας επιτυχίας, που επραγματοποίησαν, και υπερηφανεύονται διά την εξυπνάδα των. Αλλά διά τον ηρωικόν άνθρωπον, το εί­δαμεν: η επιτυχία δεν αποτελεί ούτε κριτήριον ούτε ιδεώδες· ιδεώδες του και κριτήριον: να ζήση δυνατός και ωραίος. Και είναι γενναιότερον και ωραιότερον ν' αδικηθής παρά ν' αδικήσης, να εξαπατηθής παρά να εξαπατήσης.
Άλλωστε προς τι να εξαπατήση; Εξαπατούν οι ετεροκεντρικοί, αυτοί που ασχολούνται διαρκώς με τους άλλους, διά να τούς αντιγράφουν ή να τούς φθονούν ή και τα δύο μαζί. Απασχολούνται κατ' ανάγκην, αφού δεν είναι τόσον πλούσιον το εγώ των, ώστε να τούς απασχολή εκείνο έντονα και ικανοποιητικά. Ο ηρωικός όμως αποτελεί ο ίδιος κ έ ν τ ρ ο ν τ ο υ ε α υ τ ο ύ τ ο υ, ελεύθερος εις την απομόνωσίν του, αριστοκρατικός με την απόστασιν εις την οποίαν κρατεί τούς άλλους, απτόητος με το θάρρος της προσωπικής του γνώμης και της προσωπικής του ευθύνης, υπερήφανος μέσα εις το άβατον τέμενος της μοναξιάς του. Δι' αυτό δεν καταδέχεται να φθονή, μήτε να παραβγαίνη με τούς άλλους· δεν χρειάζεται να βεβαιώνη εις τον εαυτόν του μ' αυτό το μέσον, με την εξωτερικήν αναγνώρισίν του δηλαδή, την υπεροχήν του.
Πουθενά δεν φαίνεται περισσότερον η υ π ε ρ η φ ά ν ε ι α του ηρωικού ανθρώπου, παρά εις τον τρόπον που δι­εξάγει τους λεγομένους αγώνας ιδεών. Δεν αποβλέπει ποτέ εις το να νικήση. Τι θα ειπή να νικήση; Να δεχθούν τας απόψεις του; Συμφορά! Ο ίδιος ξέρει τι τού εστοίχισεν ως που να καταλήξη εις αυτάς, τι τ ό λ μ η εχρειάσθη - sapere aude, λέγει ο αρχαίος ποιητής - τι εσωτερικήν ω ρ ί μ α ν σ ι ν προϋποθέτει. Έτσι, ανησυχεί μάλλον παρά ποθεί εκείνον, που θα τας δεχθή κατ' επιταγήν ή ως προϊόν μιας συντόμου συζητήσεως.
Διά ν' αποκτήση μήπως ο π α δ ο ύ ς; Είν' αληθές, ότι πολλοί αισθάνονται την ανάγκην να κάνουν προπαγάνδαν διά τας ιδέας των, σαν να φοβούνται, ότι δεν θα είναι ορθαί, αν δεν τας ανεγνώριζαν και άλλοι, κατά το δυνατόν πολυαριθμότεροι. Αλλ' εκείνος γνωρίζει, ότι σημασίαν δεν έχει το περιεχόμενον των ιδεών ενός ανθρώπου, αλλ' η ψυχική δύναμις με την οποίαν τας κατέκτησε και τας κατέχει. Όχι το τ ι πιστεύεις, αλλά το π ώ ς πιστεύεις ό,τι πιστεύεις. Ότι τας θεμελιώδεις, τας ζωτικάς πεποιθήσεις σού ρυθμίζει κατά βάθος η μοίρα σου, όχι τανάπαλιν. Και η μοίρα σου είναι κάτι απολύτως προσωπικόν· δεν ημπορείς μήτε να το δανεισθής, μήτε να το δανείσης. Έπειτα τι σημαίνει διά τον ηρωικόν άνθρωπον ο αριθμός; Εκείνος θέλει, και ως πνευματικός άνθρωπος ακόμη, να εργάζεται, όχι να συνεργάζεται· είναι ανδρικώτερον...
Έτσι, και όταν υπερασπίζη τας απόψεις του, δεν το κάνει διά να τας επιβάλη· αλλά διά να μείνη οποίος είναι. Και ακριβώς το να είναι οποίος είναι, αποτελεί εις τα μάτια των άλλων πολλάκις, αυτό και μόνον, πολεμικήν. Η ύπαρξίς του και μόνη εξεγείρει το μίσος· αρκεί να περιγράφη απλώς πώς είναι, και προκαλεί αντιπάθειαν· τόσον μεγάλον μέρος από το μέλλον αντιπροσωπεύει! Διότι το μέλλον είναι σκοτεινόν, και είν' ολίγοι που δεν φοβούνται το σκοτάδι, οι πολλοί το φοβούνται, και ο φόβος των παίρνει πολλάκις την μορφήν αντιπαθείας.
Και όμως σπείρει άφθονα τα γεννήματα του νου του. Τα σπείρει, διότι δεν ημπορεί να κάνη διαφορετικά· όπως το δέντρον που τινάζει τούς καρπούς του σαν ωριμάσουν, είτ' ευρίσκοντ' αποκάτω είτε όχι αυτοί που θα τούς είναι χρήσιμοι. Έ­τσι και ο ηρωικός άνθρωπος: διδάσκει, παρασυρόμενος από την πίστιν του· ομιλεί περί αυτής, υποκύπτων εις την εσωτερικήν ορμήν ν' ανακοινώση - όχι ν' ανακοινώση· ν α τ ρ α γ ο υ δ ή σ η μάλλον, την χαράν του και τους θησαυρούς του - να φωνάξη την αγάπην του, και διαβεβαιώνει κάθε φοράν το αγαπημένον του πρόσωπον πόσον τ' αγαπά, όχι διά να το πείση ούτε διότι φαν­τάζεται πως αμφιβάλλει, αλλά μόνον διότι ευχαριστείται ο ίδιος κάθε φοράν να τ' ακούη. Έτσι και ο ηρωικός άνθρωπος: είτε προφορικώς αναπτύσσει προς ένα κοινόν, είτε γράφει, κατά βάθος είν' ο ίδιος ακροατής και αναγνώστης του εαυτού του. Ομιλεί ενώπιον των άλλων, διά ν' ακούση ο ίδιος την φωνήν του δυνατώτερα, διαυγέστερα, συνειδητότερα.
Υπερήφανος είναι, όχι εγωιστής. Δι' αυτό σπαταλά τον εαυτόν του. Η ευτυχία του είναι ν α δ α π α ν ά, ακριβέστερον ακόμη: ν α δ α π α ν ά τ α ι. Ανεξάντλητος όπως είναι, δεν ξέρει αριθμητικήν. Είναι τόσον πλούσιος, ώστε θ' αναπλη­ρώση εύκολα (το ξέρει) κάθε ζημίαν· προς τι λοιπόν να την υπο­λογίζη; Υπολογίζει ο πτωχός· ο πλούσιος κλείνει τα μάτια, απλώνει το χέρι, και σκορπά ... Όσα και να σκορπήση, πάντοτ' εκ του περισσεύματος θα είναι.
Εκ του περισσεύματος αντλεί και η μεγαλοδωρία του ηρωικού ανθρώπου. Αφρόντιστα και αδίστακτα σπαταλά τα πλούτη του, την δραστηριότητά του, την υγείαν του, την ρωμαλεότητα της ψυχής και του νου του. Σκορπά την αγάπην του χωρίς ανταλλάγματα, έτοιμος να πληρώση εκείνους που θα θελήσουν να την δεχθούν. Σκορπά τας συγκινήσεις, τους ενθουσιασμούς και την φλόγα, τα κάλλη και τα ρίγη της ψυχής του και είναι τόσον πολλά τα πολύτιμ' αυτά πετράδια, ώστε ο πτωχός και ο κακός υποπτεύουν πως θα πρέπει κίβδηλα να είναι· ειδεμή, θα τα εμοίραζεν έτσι, τόσον αμέριμνα, τόσον αλύπητα; Σκορπά του νου του τα γεννήματα, που είναι δι' αυτόν βιώματα ψυχής, χωρίς να κατοχυρώνη συγγραφικώς την πατρότητά των, να έτσι σαν τον ήλιον που ακτινοβολεί παντού το φως του. Και ο ήλιος δεν έχει μετρητήν του φωτός· έχουν αι ηλεκτρικαί εταιρείαι μόνον.
Και είν' η χαρά του να σκορπά: όλα τ' αγαθά της γης τα εκτιμά όχι ως κ τ ή μ α τ α, αλλ' ως χ ρ ή μ α τ α (με την αρχαίαν σημασίαν της λέξεως εκ του χρώμαι), ως δαπανήματα δηλαδή. Ή μάλλον πιστεύει πως αγαθά δεν είναι· γ ί ν ο ν τ α ι αγαθά, αφ' ης στιγμής και εφ' όσον δαπανώνται.

Εις την εργασίαν καθυποβάλλεται με ανεπιφύλακτον προθυμίαν. Την δέχεται αυτονόητα και χαρωπά, αφού είναι κάτι βαρύ και δύσκολον, αφού ζωή σημαίνει δι' αυτόν δράσις και κά­ματος. Εργάζεται από την επιθυμίαν να χρησιμοποιή τας δυνά­μεις του σώματος και της ψυχής εις έργα δύσκολα, εργάζετ' αισθητικώς, καθώς ένας αθλητής.
Το ίδιον και εις την πνευματικήν του εργασίαν: Δεν μελετά διά να γράψη ένα βιβλίον - η σκέψις είναι δι' αυτόν κάτι που το ζη, όχι κάτι που το γράφει - ή διά να επιτύχη εν αξίωμα. Μέσα του θέλει να πλουτίση, να πλουτίση ακόμη με την χαράν που δίδει ένα δύσκολον ζήτημα. Προχείρως έτσι σκορπά ένα πλήθος προσωπικών στοχασμών (προσωπικών και όταν έχη απ' άλλους λάβει την αφετηρίαν της σκέψεως), που ένας άλλος θα επροφύλασσε ζηλοτύπως. Μα ο ηρωικός άνθρωπος αγνοεί την ζηλοτυ­πίαν.
Και είναι φυσικόν· αφού διατηρεί ζωντανά και καθαρά τα χαρίσματα του γνησίου αριστοκράτου: την μοναξιά του, το αίσθημα της ανεπιμειξίας, το θάρρος και την ικανότητα προς περιφρόνησιν, τας μακροχρονίους αφοσιώσεις, την αρχοντικήν μεγαλοδωρίαν. Προ παντός το αίσθημα της προσωπικής τιμής, ενώπιον της οποίας όλα τ' άλλα, πλούτος και μόρφωσις, εξουσία και υγεία, είν' ένα μηδέν.

Η ζωή ενός ανθρώπου, καθώς αυτού που περιέγραψα, δεν ημπορεί παρά να είναι σ ύ ν τ ο μ ο ς. Σύντομος όχι πάντοτε με την κοινήν σημασίαν· ημπορεί κάποτε να ζήση και πολλά χρόνια, αλλά πάντα θα είν' ολίγα, σχετικώς με την πλησμονήν της ζωτικότητός του. Άλλωστ' η ηλικία είναι κάτι σχετικόν· δεν μετρείται πάντως με την διάρκειαν, με το περιεχόμενόν της μετρείται. Είν' έννοια ηθική, όχι αστρονομική.
Συνήθως όμως είναι σύντομος και υπό την συνήθη χρήσιν της λέξεως. Σύντομος, διότι ο ηρωικός άνθρωπος περνά ολόκληρον την ζωήν του εις το πολυκίνδυνον μέτωπον του πολέμου. Σύντομος, διότι πάντοτε είναι, από την μοίραν του και μόνην οδηγούμενος, ε ρ α σ ι θ ά ν α τ ο ς.
Βαδίζει προς τον θάνατον όχι διά ν' αναπαυθή, όχι διότι εβαρέθηκε την ζωήν, όχι διότι εδειλίασεν ενώπιον αυτής, όχι από μαρασμόν και εξάντλησιν των δυνάμεών του. Ο ηρωικός άνθρωπος δεν υ φ ί σ τ α τ α ι τον θάνατον. Δι' αυτόν και ο θάνατος ακόμη δεν είναι π ά σ χ ε ι ν, είναι π ρ ά τ τ ε ι ν. Είναι η τελευταία πράξις, με την οποίαν επισφραγίζει όλας του τας άλλας πράξεις. Τούς δίδει αυτή το νόημα· διότι και η Ζωή όλη είναι μία διαρκής αρχή, και η αρχή το νόημά της αντλεί από το τέλος, του οποίου είν' η αρχή. Και είναι το τέλος ο θάνατος, αλλά και η τελείωσις.
Αλλ' ο πληθωρισμός της ζωής είναι τόσος μέσα του, ώστε και ο θάνατός του δεν είν' εκμηδένισις πλέον. Μεστώνει από περιεχόμενον, από ηθικήν αναγκαιότητα, πλημμυρίζει από την χαράν και την ωραιότητα μιας τελευταίας νίκης - παρόμοια με τον ήλιον, ο οποίος, κλίνων προς την δύσιν, ενδύεται την πορ­φυράν του μεγαλοπρέπειαν.
Αν θα είν' εκούσιος ο θάνατος ή ακούσιος, δεν έχει σημασίαν. Διά τον ηρωικόν άνθρωπον ο θάνατος είναι πάντοτ' ε κ ο ύ σ ι ο ς, αφού ο δρόμος, που συνειδητά εδιάλεξε και βαδίζει, μοιραίως και αναγκαίως οδηγεί προς τα εκεί. Άλλωστε δια­λέγει συνήθως ο ίδιος τον θάνατόν του και την ώραν του, με την εσώψυχον πίστιν ότι δικαίωμά του απόλυτον είναι: Αν θέλης να γεννηθής και πότε θέλεις να γεννηθής, δεν εξαρτάτ' από την συγκατάθεσίν σου· το να φύγης όμως από την Ζωήν και πότε να φύγης, αυτό αφήκεν ο Θεός εις την ιδικήν σου, την υπεύθυνον διαγνώμην. Και είναι βαρεία και δύσκολος αυτή η ευθύνη - διά τούτο και η ορμή προς αυτοσυντηρησίαν είναι τόσον ισχυρά.
Αλλ' εκούσιος ή ακούσιος ο θάνατος του ήρωος, είναι πάντοτε μία έκρηξις ηφαιστείου. Να έτσι εξαφνικά σπα το δοχείον της ζωής του, συντρίβεται και συντρίβει όλα γύρω του, φλέγεται και φλέγει, φωτίζεται και φωτίζει - και τρομάζουν οι δειλοί και ταπεινοί και φθονεροί. Οργή Κυρίου . . .

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940



Ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940. Το ηχηρό "ΟΧΙ" ακούγεται εκ στόματος Ιωάννη Μεταξά. Πραγματική σφαλιάρα στο πρόσωπο του Ιταλού Πρέσβη Γκράτσι. Η μικρή και ταπεινή Ελλάς, ορθώνει το ανάστημά της απέναντι σε μια παντοδύναμη στρατιωτική δύναμη. Αυτή θα είναι η αρχή και μόνο, μιας λαμπρής σελίδας δόξης, στο μακροσκελές και άφθαστο βιβλίο του ελληνικού μεγαλείου. Τα τύμπανα του πολέμου δε θα αργήσουν να ηχήσουν. Μέσα σε λίγες ώρες το ραδιόφωνο θα μεταδόσει το θρυλικό ανακοινωθέν της μάχης. Τα εμβατήρια εμψυχώνουν τον ελληνικό λαό ο οποίος βλέπει τα παιδιά του να επιβιβάζονται στις επιστρατευμένες αμαξοστοιχίες της νίκης. Ενα χακί τοπιο σε όλους τους σταθμούς. Κόσμος να αποχαιρετά αμούστακα παληκάρια που στα αμπέχονα τους κρατούσανε σφιχτά το φυλαχτό της Ελληνίδας Μάνας. Μα πάνω απ' όλα εκείνο το χαμόγελο στα χείλη των μετέπειτα ηρώων του Βορειοηπειρωτικού Έπους. Ενα χαμόγελο που σηματοδοτούσε τη μεγάλη πορεία προς τη δόξα. Η 28η Οκτωβρίου δεν αντιπροσωπεύει μόνο τη στρατιωτική αντίσταση της Ελλάδος έναντι της Ιταλίας του Μπενίτο Μουσολίνι. Πρόκειται για την αξεπέραστη στάση τιμής και υπερηφάνειας ενός ολόκληρου λαού. Από τις γυναίκες της Πινδου μέχρι τον τελευταίο αντιστασιακό των εθνικών οργανώσεων. Από τους Κυπρίους αδελφούς μας εθελοντές, ως τον ύστατο βορειοηπειρώτη ομοαίματο μας που ύψωσε τη γαλανόλευκη στο σπίτι του, κατά την προέλαση του ελληνικού στρατού. Μα πίσω απ'όλους αυτούς, αχνοφαίνεται ακόμη η μορφή του Ιωάννη Μεταξά, που με το χέρι του προτεταμένο δείχνει στους στρατιώτες μα το δρόμο της Αρετής. Δρόμος στρωμένος από παγωμένες στα χιόνια ξιφολόγχες και ιαχές για "ΑΕΡΑ". Δόξα-τιμή στους ήρωες. Δόξα-τιμή και παντοτινή ευγνωμοσύνη. Ως Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος επισημαίνουμε την ανάγκη για την ολοκλήρωση του υπέρτατου χρέους. Πρέπει επιτέλους η πολιτεία να επιληφθεί του θέματος της ταφής των σεπτών οστών των ηρώων μας, καθώς και της αποκατάστασης της ασφαλειας των Βορειοηπειρωτών ομογενών. Μόνο τότε θα στεγνώσουν τα δάκρυα που πλυμμηρίζουν τα μάτια μας κάθε φορά που ακούμε τα τραγούδια της τραγουδίστριας της νίκης, Σοφίας Βέμπω. Κλείνοντας, φέτος ήρθε η ώρα να απευθύνουμε το δικό μας "ΟΧΙ" ως Έλληνες εθνικιστές. Είναι ίσως η πιο δύσκολη χρονιά για το εθνικιστικό κίνημα, έπειτα από τις εξαγγελίες και τις κατηγορίες που επέρριψε ο νέος υπουργός, πάλαι ποτέ Δημοσιας Τάξεως και νυν Προ.Πο., εναντίον της Χρυσής Αυγής. ΟΧΙ λοιπόν στη στοχοποίηση και δίωξη των εθνικιστών. ΟΧΙ στην υποταγή και τη λήθη. ΟΧΙ στην ιδεολογική τρομοκρατία. ΟΧΙ στον εκφοβισμό όσων τρέφουν αγνά πατριωτικά αισθήματα. ΟΧΙ στο αδυσώπητο πρόσωπο του σοσιαλμαρξισμού και των λοιπών εκφάνσεων του μπολσεβικισμού. Η τρομοκρατία δε θα περάσει. Ως εδώ. Κύριε Χρυσοχοίδη, οι Έλληνες εθνικιστές δε σας φοβούνται ούτε εσάς, ούτε οποιονδήποτε άλλο που θα προσπαθήσει να μας τρομοκρατήσει. Φέτος θα υψωθούν ακόμη ψηλότερα οι Σημαίες. Ενωμένοι με κοινά συνθήματα και αγώνες στα πεζοδρόμια, οι Εθνικιστές θα δώσουν της απάντησή τους.

ΖΗΤΩ Η 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

ΖΗΤΩ Ο ΕΘΝΑΡΧΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

Εκδήλωση για τον Παύλο Μελά

Την Κυριακή, λίγες μέρες μετά τη συμπλήρωση 105 χρόνων από τον μαρτυρικό θάνατο του Παύλου Μελά, η Χρυσή Αυγή και ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος, τίμησαν τη μνήμη του Εθνομάρτυρα, με μία λιτή τελετή στον Ναό των Ταξιαρχών στην Καστοριά, όπου και στον προαύλιο χώρο βρίσκεται προτομή του Ήρωα. Παρά τη δυνατή βροχή, η φετινή εκδήλωση ήταν μαζική καθώς δεκάδες Ελλήνων πατριωτών από την Καστοριά και τις γύρω περιοχές προσήλθαν για να τιμήσουν τον Παύλο Μελά. Η τελετή ξεκίνησε με επιμνημόσυνη δέηση από ιερέα, ενώ ακολούθησαν σύντομες ομιλίες για τη ζωή του Παύλου Μελά και τον Μακεδονικό Αγώνα. Τονίστηκε ότι η μορφή του Παύλου Μελά αποτελεί σύμβολο αγώνα και διατρανώθηκε από όλους, ότι οι Έλληνες εθνικιστές θα σταθούν απέναντι σε όσους σήμερα προσπαθούν να ξεπουλήσουν το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας, ντόπιους και ξένους. Στο τέλος έγινε κατάθεση στεφάνων. Με τη λήξη της εκδήλωσης, οι παρευρισκόμενοι μεταφέρθηκαν στο χώρο της Μητρόπολης Καστοριάς, όπου και βρίσκονται τα λείψανα του Παύλου Μελά και του Μητροπολίτη του Μακεδονικού Αγώνα, Γερμανού Καραβαγγέλη. Ακολούθησε ενός λεπτού σιγή και η εκδήλωση έληξε με τον Εθνικό Ύμνο.


Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Εκδήλωση προς τιμή του Παύλου Μελά



Ο Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή και ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος, διοργανώνουν στην Καστοριά, στον Βυζαντινό ναό των Ταξιαρχών, πλησίον της Μητρόπολης, την Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009 και ώρα 5:00 μ.μ., ανοικτή εκδήλωση Τιμής και Μνήμης για τον Εθνομάρτυρα Παύλο Μελά.

Ενάντια στο πνεύμα Εθνικής μειοδοσίας των καιρών, τιμούμε, όπως κάθε χρόνο, τον πρωτεργάτη του Μακεδονικού Αγώνα, ο οποίος με την θυσία του έγινε σύμβολο και άνοιξε τον δρόμο για την απελευθέρωση της Μακεδονικής γης.

Όσοι ζωντανοί προσέλθετε.

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Για τις βουλευτικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009

Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος με αφορμή τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών, που θα λάβουν χώρα την 4η Οκτωβρίου 2009, δηλώνει την ξεκάθαρη αντίθεσή του, ως προς το υπάρχον εκλογικό σύστημα. Είμαστε απολύτως αντίθετοι με το συγκεκριμένο θεσμό, ο οποίος τείνει να καταστεί ένα ανούσιο και άνευ σημασίας γεγονός, που οδεύει πλέον προς ετήσια διεξαγωγή, όπως ο διαγωνισμός τραγουδιού της eurovision. Είμαστε αντίθετοι, διότι αποτελεί πραγματική πρόκληση για τον καθημερινά δοκιμαζόμενο λαό, ο οποίος στενάζει υπό το δυσβάσταχτο οικονομικό ζυγό που μας έχουν επιβάλει οι "εθνοσωτήρες" μας.
Για μια ακόμη φορά, οι φορολογούμενοι θα δούνε τους κόπους και το αίμα τους, να το καρπώνονται τα πολιτικά κόμματα εξουσίας, μέσω των επιχορηγήσεων. Το υστέρημά μας θα γίνει και πάλι φέιγ βολάν, αφίσες, σημαιούλες και τηλεοπτικά σποτάκια, προς όφελος ανθρώπων με ανύπαρκτη προσφορά στην αγορά εργασίας. Για ακόμη μια φορά θα δούμε ανθρώπους να τρέχουν σα σκυλάκια, πίσω από πολιτικούς "πατέρες", οι οποίοι φυσικά θα τους έχουνε υποσχεθεί οχτάμηνες συμβάσεις εργασίας στο δημόσιο τομέα. Αλήθεια συναγωνιστές πόσοι και πόσοι από τους παλιούς σας συμμαθητές δεν αποτελούν σήμερα αργόμισθους δημοσίους υπαλλήλους; Είναι εκείνοι που δεν μπορούσαν να λύσουνε μια απλή άσκηση μαθηματικών. Κι όμως η έλλειψη αξιοπρέπειας τους επέτρεψε να σταυρώνουν ψηφοδέλτια για μερόνυχτα, μέσα σε καμαρούλες πολιτικών γραφείων, υπερηφανευόμενοι ότι ανήκουν σε ένα επιτελείο. Κι αυτοί οι δυστυχείς, αντάλλαξαν τις υπηρεσίες τους με μια θεσούλα. 'Οχι λοιπόν. Εμείς δεν είμαστε σαν κι αυτούς. Γυρνάμε την πλάτη στην υποταγή, στη μικροπρέπεια και τις πελατειακές σχέσεις. Γυρνάμε την πλάτη στα κόμματα του κοινοβουλίου, γιατί απλά μάθαμε στη ζωή μας να μοχθούμε για το μεροκάματο και φυσικά να περπατούμε με το κεφάλι ψηλά. Κανείς Μαυρογιαλούρος λοιπόν, ας μην έλθει να ζητήσει την ψήφο των εθνικιστών.
Τα κόμματα εξουσίας που υπηρετούν το θλιβερό πλουτοκρατικό καθεστώς έχουν αποτύχει πλήρως. Αυτοί που θα απαρτίσουν τα ψηφοδέλτια των κοινοβουλευτικών κομμάτων, δεν μπορούν να κριθούν ως ικανοί να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των Ελλήνων. Γνωρίζουμε όλοι την εξαθλίωση στην οποία έχουν περιέλθει οι αγρότες και οι συνταξιούχοι. Η εργατιά βλέπει το φάσμα της ανεργίας να την περικυκλώνει, εγκλωβισμένη στην ανύπαρκτη πολιτική για τη γάγγραινα που ακούει στο όνομα λαθρομετανάστευση. Ο λαός είναι καταχρεωμένος στις τράπεζες και ο στρατός οδεύει κι αυτός προς την ανυπαρξία, έπειτα από την απαράδεκτη θεσμοθέτηση της θητείας των εννέα μηνών. Η νεολαία απογοητευμένη από ανεπαρκές εκπαιδευτικό σύστημα και την αδιαφορία των εκπαιδευτικών, χάνει καθημερινά το κουράγιο της και στρέφεται στο αδιέξοδο των ναρκωτικών και της αναρχίας. Οι καταστροφές των δασών δε δείχνουν να συγκινούν κανένα. Κανείς δεν πρόκειται να τιμωρηθεί γι' αυτή την ασχήμια του κόσμου στον οποίο πρόκειται να φέρουμε τα παιδιά μας. Ποια παιδιά μας άραγε; Η υπογεννητικότητα μαστίζει την ελληνική κοινωνία, τη στιγμή που οι κάθε λογής λαθρομετανάστες γεννοβολούν ακατάπαυστα. Κι αφού όλα πάνε καλά στα εσωτερικά θέματα, ας μην επεκταθούμε στην εξωτερική πολιτική της δουλοπρέπειας, του φόβου, του ραγιαδισμού και του υπερδανεισμού.

Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος, έχοντας επί χρόνια καταστήσει σαφή την ακομμάτιστη υπόστασή του -το τονίζουμε αυτό- , απεφάσισε να δραστηριοποιηθεί. Παρακολουθώντας σε καθημερινή βάση την ακατάσχετη αιμορραγία της πατρίδος και της λαϊκής εθνικιστικής τάξης, υψώνει το ανάστημά του έναντι στο αδυσώπητο πολιτικό σύστημα της διαφθοράς, της διαπλοκής και της καθόδου. Ως εδώ λοιπόν. Ας σπάσουν επιτέλους οι αλυσίδες και τα δεσμά της λαϊκής εκμετάλλευσης που προσφέρεται ως θυσία εδώ και 35 χρόνια στο βωμό της αντιπολίτευσης. Ήρθε η ώρα να αντηχήσουν οι φωνές των Ελλήνων, όπως αρμόζει κι όπως ταιριάζει στους γενναίους.
Μέσω του παρόντος αγωνιστικού δελτίου τύπου, ο Π.Ε.Σ. γνωστοποιεί την κάθοδό του στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές σε μια εντελώς ανεξάρτητη συνεργασία με το μαχητικό και αναγνωρισμένο για την προσφορά του, Λαικό Σύνδεσμο-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Οι περιστάσεις και η κατάσταση στην οποία ευρίσκεται η χώρα μας, δε μας επιτρέπουν να μείνουμε αμέτοχοι. Έτσι λοιπόν προσφεύγουμε στο σάλπισμα του καθήκοντος και του προσκλητηρίου για την εθνικιστική συσπείρωση. Γνωστοποιούμε επίσης ότι θα δώσουμε το βροντερό παρόν στο δύσκολο αγώνα που θα κάνουμε με τεράστιες θυσίες, με την υποψηφιότητα του προέδρου μας, Χάμου Αστέριου. Πρόκειται για μια υποψηφιότητα αδέσμευτη, εθνικά υπερήφανη και αδιαμφισβήτητα εθνικιστική. Μέσα λοιπόν από το ψηφοδέλτιο της ανυπότακτης Χρυσής Αυγής, οι Λαρισαίοι και οι Λαρισαίες θα έχουν για πρώτη φορά την ευκαιρία μετά από πολλά χρόνια, να δηλώσουν πραγματικά ελεύθεροι και ασυμβίβαστοι.
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες. Αυτή τη φορά ας τους κάνουμε να λογοδοτήσουν. Ήρθε η ώρα να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Φτάνει πια η κοροϊδία. Ας υψώσουμε το χέρι μας σε ένα χαιρετισμό υπερήφανο, που θα τους κάνει να τρέξουν να κρυφτούν στις τρύπες τους. Αυτή τη φορά θα δώσουμε τη μάχη. Μια μάχη που δεν πρόκειται να χαθεί, αφού θα είμαστε κερδισμένοι και μόνο που τη δώσαμε. Έφτασε λοιπόν ο καιρός συναγωνιστή να κάνεις το μεγάλο βήμα και να περάσεις στα "άκρα". Μη τους φοβηθείς. Φασίστες είναι αυτοί που σε καταπιέζουν και πίνουν το αίμα σου τόσα και τόσα χρόνια. Μη διστάσεις να πυκνώσεις τις γραμμές μας και μη δειλιάσεις την ώρα που θα σου πούνε ότι η ψήφος στη Χρυσή Αυγή "είναι μια χαμένη ψήφος". Δηλαδή τόσα χρόνια που τους ψήφιζες κέρδισες τίποτα; Πέρνα λοιπόν στα άκρα, έστω για μια φορά. Δώσε μια ευκαιρία στην πατρίδα και το λαό. Κράτα ψηλά τη σημαία και προχώρα αγνοώντας τις πολιτικές Σειρήνες που θα εκστομίσουν λόγια ωραία και μεγάλα. Αγνόησέ τες τις Σειρήνες, γιατί αλλιώς θα έρθουν οι Ερινύες. Πάρε επιτέλους εκδίκηση. Πάρε εκδίκηση για σένα, γι' αυτούς που φύγανε και για αυτούς που θα 'ρθουν.
Πιστοί συναγωνιστές και συναγωνίστριες, που χρόνια τώρα δίνουμε μαζί τον αγώνα στα πεζοδρόμια όλης της Ελλάδος. Θα κλείσουμε απευθυνόμενοι σε εσάς. Γνωρίζετε την ανάγκη που έχουμε για κάθε είδους υποστήριξη. Διαδόστε την υποψηφιότητά μας και στηρίξτε τον αγώνα μας με κάθε τρόπο, γιατί εμείς δεν είμαστε πλούσιοι αστοί, ούτε γόνοι πολιτικών τζακιών. Εμάς δε θα μας καλέσουνε στα δημοκρατικά τηλεοπτικά παράθυρα, για να εκφράσουμε τη γνώμη μας. Δεν πειράζει όμως. Ο δρόμος που θα τραβήξουμε είναι μακρύς ,όπως και η κόκκινη γραμμή από το αίμα που δίνουμε καθημερινά για την Ελλάδα. Σταθείτε όρθιοι και ζωντανοί και περάστε στα άκρα. Μέχρι την τελική νίκη. Μέχρι την ολοκληρωτική κατάληψη της εξουσίας. Καλή δύναμη και καλό αγώνα.


ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ – ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ

Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

Για τη συμπλήρωση 239 ετών απο το θανάτο του Πατροκοσμά του Αιτωλού

Στα χρόνια της σκλαβιάς και της φοβέρας, το 1714 και συγκεκριμένα στο Μέγα Δέντρο Τριχωνίδος, γεννήθηκε ένας άνθρωπος, ο οποίος έμελλε να αφήσει ανεξίτηλα τα αποτυπώματά του στην ιστορία του Έθνους και της Πατρίδος. Αυτός δεν ήταν άλλος από τον Πατροκοσμά.
Ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ο στύλος της ελληνορθοδοξίας και κορυφαίος εθνεγέρτης, διδάχθηκε τα πρώτα του γράμματα σε μοναστήρια της περιοχής του. Αργότερα φοίτησε στην Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους, όπου είχε την τύχη να γνωρίσει τον Ευγένιο Βούλγαρη, τον άνρωπο που τον ενέπνευσε και του εμφύσησε τα εθνικά ιδεώδη, ποτίζοντας τον με τον Άγιο πόθο της λευτεριάς. Έπειτα από την ολοκλήρωση των σπουδών του στην Πόλη, ο Πατροκοσμάς ξεκίνησε το ιεραποστολικό του έργο.
Όργωσε στην κυριολεξία τη σκλαβωμένη Ελλάδα, περιοδεύοντας σε βουνά και κάμπους, μιλώντας σε απλούς ανθρώπους για την Πίστη και το Λόγο του Θεού, ενώ ταυτόχρονα άναβε τη μεγάλη δάδα που θα φώτιζε το Έθνος στο δύσβατο και σκοτεινό δρόμο της κλεφτουριάς.
Η μόρφωση και η ανάγκη για διατήρηση των παραδόσεων και της γλώσσας, έπαιζαν πρωτεύοντα ρόλο στη διδασκαλία του Κοσμά του Αιτωλού. Έτσι ίδρυσε περίπου 210 σχολεία, σπέρνοντας το σπόρο που αργότερα θα οδηγούσε στη συγκομιδή του καρπού της εθνεγερσίας, με δρεπάνι το σπαθί και το τουφέκι.
Η δράση του όπως ήτο φυσικό, δυσαρέστησε τους κρατούντες και τους ραγιάδες, που η τότε κατάσταση εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους. Έτσι ο Κουρτ Πασάς του Βερατίου, έπειτα από δωροδοκία, έβαλε τους άνδρες του να τον συλλάβουν. Η σύλληψή του ακολουθήθηκε από φρικτά βασανιστήρια και απαγχονισμό, στις 24 Αυγούστου 1779, κλείνοντας με αυτό τον τρόπο ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια της ελληνικής ανυπακοής, έναντι των κατακτητών. Ο μαρτυρικός του θάνατος στάθηκε αφορμή για την αγιοποίησή του στις καρδιές των Ελλήνων, αλλά και όσων ως γνώμονα στη ζωή τους τον αγώνα για μια Ελλάδα Μεγάλη και εθνικά υπερήφανη.
Άγιε Πατροκοσμά, μπουρλοτιέρη των ψυχών, ο Π.Ε.Σ. τιμά τη μνήμη σου και σε θεωρεί προστάτη του Συνδέσμου. Εξάλλου δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η πρώτη εκδήλωση που πραγματοποίησε ο Σύνδεσμος έγινε προς τιμήν σου, κάτω από το άγαλμα που υπάρχει στην πλατεία του Αγίου Κωνσταντίνου και μάλιστα ο εφημέριος του Ιερού Ναού μας είχε αρνηθεί την παροχή ρεύματος, χρησιμοποιώντας ένα αστείο πρόσχημα. Ας σημειωθεί ότι η δική μας εκδήλωση ήταν και η μοναδική που έγινε από ιδρύσεως της πόλεως, αφού κανένας άλλος φορέας δεν ενδιαφέρθηκε. Πατροκοσμά, άνθρωποι και καλοί Έλληνες σαν εσένα, είναι στις μέρες μας περισσότερο αναγκαίοι από ποτέ. Είναι απαραίτητοι σε μια εποχή όπου η θρησκευτικοί ηγέτες σιωπούν για τα όσα τραγικά συμβαίνουν γύρω μας, αδιαφορώντας για το συμφέρον του τόπου. Είναι απαραίτητοι σε μια εποχή όπου οι πολιτικοί εμπαίζουν τους απλούς πολίτες, αντί να τους φωτίζουν και να τους καθοδηγούν ορθά. Είναι τέλος απαραίτητοι οι άνθρωποι σαν εσένα, σε μια κοινωνία σάπια, της οποίας το ρολόι έχει σταματήσει και δείχνει συνεχώς ώρα μηδέν...


ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ-ΖΗΤΩ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Για τη συμπλήρωση 60 ετών από τη νίκη του εθνικού στρατού στο Γράμμο και το Βίτσι


Εξήντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη σωτήρια για το έθνος και την πατρίδα νίκη του Εθνικού Στρατού, ενάντια στους μπολσεβίκους του επονομαζόμενου "δημοκρατικού στρατού".
Εξήντα χρόνια που η Ελλάς απηλλάχθη προσωρινώς από τους γενειοφόρους ινστρούχτορες του αποτυχημένου και ιδεολογικώς χρεωκοπημένου μαρξιστικού παραλογισμού. Η μάχη του Γράμμου και του Βίτσι, υπήρξε αυτή που έδωσε ένα τέλος στα λαοδικεία και στους κατήδες των βουνών, οι οποίοι ως περιφερόμενος θίασος τρομοκρατούσε την ελληνική ύπαιθρο. Από τα μικρότερα έως και τα μεγαλύτερα εγκλήματά τους ,όλα θα μείνουν καλά χαραγμένα στη μνήμη του ελληνικού λαού. Ποιος ξεχνά άραγε σύντροφοι τα κονσερβοκούτια και τους πλιατσικολόγους του Βελουχιώτη; Ποιος αλήθεια μπορεί να λησμονήσει το παιδομάζωμα και την προδοσία της Μακεδονίας και της Θράκης; Ποιος μπορεί να μη θυμάται το Μελιγαλά, το Λιτόχωρο και το Φεναιό; Κανείς. Ο λαός δε θα ξεχάσει ποτέ το τι σημαίνει αριστερά. Προδοσία και έγκλημα.

Ας σταθούμε όμως στη μέγιστη σημασία της νίκης του στρατού μας στο Γράμμο. Η νίκη αυτή ήταν εκείνη που σηματοδότησε το τέλος του πολέμου. Ενός πενταετούς πολέμου, που η τότε Κοινωνία των Εθνών,πρόδρομος του ΟΗΕ, είχε ονομάσει συμμοριτοπόλεμο.
Ο μεγάλος κίνδυνος είχε περάσει. Ο φόβος της εξάπλωσης και της κυριαρχίας του κομμουνισμού στην Ελλάδα, εκμηδενίστηκε και θάφτηκε για τα καλά στα άγια χώματα της κορυφογραμμής του Γράμμου-Βιτσι. Σκεφτείτε σύντροφοι το τι θα γινόταν εάν επικρατούσατε. Απλά φανταστείτε τις γυναίκες σας πλύστρες και τις κόρες σας πόρνες στα χαμαιτυπεία της Ευρώπης. Ευτυχώς δε σταθήκατε ικανοί να κερδίσετε κι έτσι γλυτώσαμε.Οι μεγάλοι ηττημένοι του συμμοριτοπόλεμου,όπως ήτο φυσικό,έπειτα απο τη ντροπιατική για τη Μητέρα Σοβιετική Ένωση ήττα, το έβαλαν στα πόδια. Λαχανιασμένοι και καταιδρωμένοι φτάσανε στις συνοριακές γραμμές της χώρας αποχαιρετώντας μας,δυστυχώς όμως όχι για πάντα.
Ο δρόμος που έπαιρναν ήταν μακρύς και οδηγούσε στους κομμουνιστικούς παραδείσους που σχεδόν σαράντα χρόνια μετά θα κατέρρεαν ένας προς έναν σα χάρτινοι πύργοι ,γεμίζοντας την Ευρώπη με θύματα του εμπορίου λευκής σαρκός και Καυκάσιους με σοβιετικά και σλαυικά χαρακτηριστικά. Αφού λοιπόν οι κοσμοαγάπητοι σύντροφοι έφαγαν τον κομμουνισμό με το κουτάλι, στήθηκαν σε ουρές χιλιομέτρων για μισό κιλό κρέας με το δελτίο κι ένοιωσαν στο πετσί τους τη δικτατορία του προλεταριάτου, αποφάσισαν πως θα πρέπει να γυρίσουν πίσω. Καλύτερα στην Ελλάδα με τη δεξιά ,παρά στην Τασκένδη με τους συντρόφους του κόμματος. Έτσι λοιπόν στον καιρό της μεταπολίτευσης φορτώθηκαν την πραμάτεια τους,τα πτυχία τους από τα υπερπανεπιστήμια της Τασκένδης και τη ρώσικη προφορά τους(που ακόμη και σήμερα δεν μπορούν να ξεφορτωθούν)και μας κουβαλήθηκαν πίσω.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών; Τραγικό. Η δυσμενέστερη όμως συνέπεια υπήρξε το προσκύνημα του πολιτικού κόσμου στην "πολύπαθη" και "πολυμαρτυρική" αριστερά. Ντροπή σας προσκυνημένοι. Γεμίσανε οι θέσεις των δήμων και οι διάφοροι δημόσιοι φορείς με απογόνους των ηττημένων. Περίτρανο παράδειγμα ο Δήμος Λάρισας. Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι στα τέλη της δεκαετίας του '80 στο αμαξοστάσιο και σε διάφορα γραφεία του δήμου, άκουγες μόνο ρώσικα και πολωνικά; Μην επιχειρήσετε να μας διαψεύσετε, διότι μπορούμε να σας δώσουμε στοιχεία αν χρειαστεί.
Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος τιμά τους ηρωικούς Γραμμομάχους,πεσόντες και μη, οι οποίοι με τη θυσία τους έσωσαν την πατρίδα μας από τα ματωμένα νύχια του Σταλινισμού. Η στροφή του λαού προς τον εθνικισμό και η πύκνωση της μαυροφόρας φάλαγγας των γενναίων καταδεικνύει πλέον τη δεδηλωμένη απέχθεια του κόσμου προς κάθε τι το κομμουνιστικό. Δεν πρόκειται εξάλλου εμείς να βάλουμε μυαλό σε μετρημένους στα δάχτυλα υπερηλικιωμένους νοσταλγούς του Φλωράκη, του Ζαχαριάδη και του Βαφειάδη. Η ιστορία τους καταδίκασε στη λήθη κι ο χρόνος σιγά-σιγά τους λιγοστεύει. Σύντροφοι ο λαός ξύπνησε κι εσείς ακόμη ασχολείστε με το Φεστιβάλ του Οδηγητή, το Κιλελέρ και το Ρίτσο, εορτάζοντας την ήττα σας στο Γράμμο. Να περνάτε καλά και πάντα τέτοια.


ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

Κάλεσμα για Βίτσι

Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος θα δώσει το παρόν την Κυριακή 30 Αυγούστου 2009 στο Βίτσι, στην εκδήλωση μνήμης που γίνεται προς τιμήν της νίκης του εθνικού στρατού εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριτών. Ενάντια στη λήθη και στην ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς από το 1949 ως τις μέρες μας, εμείς θα τιμήσουμε αυτούς που με τον αγώνα τους κράτησαν την Ελλάδα ελεύθερη.
Πληροφορίες για συμμετοχές στο τηλ. 6973380812

Για την επέτειο της μάχης των Θερμοπυλών

Ω ξειν αγγέλειν τοις Λακεδαιμονιοις ότι τοιδε κοίμεθα τοις κοίνων ρήμασι πειθόμενοι"

Εκεί στην περιοχή της αρχαίας Φθίας, της σημερινής Φθιώτιδος, υπάρχει ένα μνημείο. Ένα μνημείο που η σκιά του καλύπτει με άφθαστο κλέος τις Θερμοπύλες. Αυτές τις πύλες της φωτιάς δίπλα στα στενά του Χρέους ,της Τιμής και της Ανδρείας των ελαχίστων έναντι των πολλών.
Η σημερινή ημέρα ,αποτελεί ημέρα της μνήμης των Θερμοπυλών. 2489 χρόνια συμπληρώνονται φέτος. Σχεδόν 2500 από τότε που η φρουρά των 300 Σπαρτιατών του Λεωνίδα και των 700 Θεσπιέων του Δημοφίλου, έπεσε ηρωικώς μαχόμενη, εναντίον απειραρίθμων βαρβάρων. Όπως ακριβώς θα έπραττε και κάθε ελληνική φρουρά, τηρώντας το στρατιωτικό κώδικα που δεν επιτρέπει την παράδοση στον αντίπαλο.
Γυρνώντας κανείς το βλέμμα του στο μνημείο σύμβολο της πολεμικής αρετής, η ματιά του μένει καρφωμένη σε δύο σημεία. Πρώτος έρχεται ο Λεωνίδας, ο βασιλεύς της Λακεδαίμονος. Ο Βασιλεύς της Σπάρτης, της πόλεως των άξιων γυναικών και των σκληροτράχηλων στρατιωτών. Πρώτος λοιπόν ο Λεωνίδας. Όλορθος, πιστός του χρέους υπηρέτης. Ντυμένος την πανοπλία του κραδαίνει την ασπίδα και το κοντάρι του φωνάζοντας περιφρονητικά προς τον εχθρό "ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ". "ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ" προς τον εχθρό του χθες, στον εχθρό του σήμερα, στον εχθρό του αύριο. Όσο θα
υπάρχει αυτό το άγαλμα για το οποίο κινητοποιήθηκαν οι Έλληνες του εξωτερικού, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα και κανένα. Να 'στε καλά πατριώτες της διασποράς, γιατί χωρίς εσάς όχι μνημείο δε θα υπήρχε ,αλλά ούτε επιγραφή προς τιμήν των ηρώων.
Δεύτερος στα αριστερά του βασιλέως, ο θνήσκων Σπαρτιάτης. Πεθαίνοντας στις Θερμοπύλες, δεν αφήνει από το χέρι του ούτε στιγμή την ασπίδα του. Δεν την αφήνει ούτε την ώρα που η ψυχή του κινά για το μεγάλο ταξίδι, πληγωμένη στη μάχη. Πεσμένος στο ποτισμένο με αίμα χώμα τηρεί την ευχή και κατάρα της μάνας του. "Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ". Με το άλλο του χέρι απλωμένο, αρπάζει μια πέτρα από την ιερή γη της Ελλάδος. Είναι η πέτρα που προορίζεται για τον εχθρό. Έναν οποιοδήποτε από το πλήθος. Έστω και την ύστατη στιγμή. Ένας λιγότερος απ' τους
χιλιάδες.
Στη σημερινή εποχή δε λείπουν οι Σπαρτιάτες. Στη σημερινή εποχή δε λείπουν οι 300 μάχιμοι που θα σταθούν απέναντι στον κατακτητή. Αυτός που λείπει είναι ο ένας. Ο Αρχηγός. Αυτός που θα πάρει στις πλάτες του τις τύχες του έθνους και θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των καιρών, με οποιοδήποτε τίμημα, ακόμη και την ίδια του τη ζωή. Αυτόν τον ένα λοιπόν δεν μπορούμε να τον αναζητούμε ανάμεσα σε Γιωργάκηδες και Κωστάκηδες, αλλά ούτε και στους 300 βολεμένους που μας καταδυναστεύουν. Θα πρέπει να τον αναζητούμε στις τιμημένες
φάλαγγες των πραγματικών αγωνιστών. Ανάμεσα στις ολιγάριθμες μα γενναίες φάλαγγες των 300 εθνικιστών που δίνουν μάχες και μάχες στα πεζοδρόμια του Αγώνα. Εκεί και μόνο εκεί συναγωνιστή. Σήμερα 300. Αύριο μαζί με 'σένα ακόμη περισσότεροι. Κι ίσως αυτή τη φορά οι βάρβαροι δεν καταφέρουν να περάσουν...
Απόψε την ώρα που ο ήλιος θα δύει και οι ψυχές των Αθανάτων θα ετοιμάζονται για το προσκλητήριο των ηρώων, ας ηχήσουν τα τύμπανα του πολέμου. Ας ηχήσουν τα τύμπανα που θα κάνουν το αίμα των δειλών ψευτοαστών να παγώσει στις φλέβες τους. Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Κάποιοι κοιτώντας τους προγόνους τους γεμίζουν με υπερηφάνεια τα στήθη και δάκρυα συγκίνησης κυλούν στα μάτια τους, τη στιγμή που άλλοι παραλύουν από φόβο κλαίγοντας σα μικρά παιδιά. Εμείς θα ακολουθήσουμε τους πρώτους κι ας τρέξει το αίμα μας αυλάκι.

ΔΟΞΑ-ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΡΩΕΣ

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ

Σάββατο 8 Αυγούστου 2009

Για τη συμπλήρωση 13 ετών από τη δολοφονία του Σολωμού Σολωμού

13 χρόνια πέρασαν από εκείνη τη μαύρη μέρα του Αυγούστου του '96. 13 ολόκληρα χρόνια από τότε που η παγκόσμια κοινή γνώμη έμενε εμβρόντητη από το μέγεθος της τουρκικής κτηνωδίας. Κανείς μας δεν ξέχασε το σύγχρονο ήρωα Σολωμό Σολωμού, αυτό το παληκάρι, τον αδελφό μας απ'την Κύπρο που μαυροντυμένος λίγο μετά την κηδεία του ξαδέλφου του Τάσου Ισαάκ, περνούσε το οδόφραγμα της Δερύνειας.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ξέφυγε από τους δικούς του που προσπαθούσαν μάταια να τον συγκρατήσουν. Ούτε οι κυανόκρανοι του ΟΗΕ στάθηκαν ικανοί να συγκρατήσουν έναν Έλληνα οργισμένο και αποφασισμένο για εκδίκηση. Έναν άνθρωπο που το βλέμα του είχε γίνει θολό από το μίσος και το τσιγάρο που έκαιγε στο στόμα του ήταν ικανό να κάψει όλη τη γη. Ο άτιμος ιστός με τη σημαία των μογγόλων έστεκε εμπρός του. Ήταν τόσο κοντά. Πιο κοντά από ποτέ. Πιο κοντά από οποιονδήποτε άλλο από τα εκατομμύρια των Ελλήνων που χρόνια ονειρεύονταν το γκρέμισμά του. Εκείνος τον αγκάλιασε κι άρχισε να σκαρφαλώνει πάνω του. Πάντα με το τσιγάρο να σιγοκαίει. Το γελοίο κόκκινο πανί τους περίμενε το κατέβασμά του. Και ξαφνικά ήρθε το τέλος. Ένα τέλος ένδοξο. Μια αυλαία ηρωική σε ένα θέατρο παραλόγου. Αυλαία κατεβασμένη από σφαίρα. Λυτρωτική. Από αυτές που γράφουν ιστορία και μετατρέπουν τους απλούς ανθρώπους από κοινούς θνητούς σε αθάνατους ήρωες της φυλής μας. Καλύτερα να φύγεις από σφαίρα παρά από καρκίνο.
13 χρόνια πέρασαν και κανείς μας δεν ξέχασε εκείνες τις εικόνες που χαράχτηκαν στη μνήμη μας για πάντα. Ήμασταν νέοι και θυμόμαστε σα χτες μικρά παιδάκια να συζητάνε μεταξύ τους και να λένε "Μακάρι να ήμουνα εκεί και να κρατούσα ένα πολυβόλο..". Θυμόματε τους τοίχους των σχολείων και τους δρόμους της Λάρισας γεμάτους από συνθήματα κατά του Ντεκτάζ. Όχι κανείς μας δε σε ξέχασε Σταυραετέ της Δερύνειας. Κανείς. Αυτό που ξεθώριασε στο πέρασμα του χρόνου είναι η οργή του κόσμου που έβραζε, τόσο για το δικό σου το χαμό, όσο και για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ.
Εκείνο όμως που ξεχάστηκε εντελώς ήταν η υπόσχεση της τότε ελληνικής κυβερνήσεως. Μια υπόσχεση περί καταδίκης στα ευρωπαϊκά δικαστήρια του δολοφόνου σου. Εκείνου του δίποδου κτήνους που όπως αργότερα μάθαμε τύχαινε να είναι ψευδουπουργός του μορφώματος του Ντεκτάζ.
Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος δεν ξεχνά ποτέ. Δίνουμε την υπόσχεση πως την ώρα του Μεγάλου Ξεσηκωμού, οι λαϊκές εθνικιστικές δυνάμεις, θα φροντίσουν να τον φέρουν στην Ελλάδα δεμένο πισθάγκωνα. Εκεί μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου και παρουσία χιλιάδων Ελλήνων θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Η Νέμεσις θα επέλθει. Το τσιγάρο σου που ακόμη σιγοκαίει θα σβήσει στην κόγχη του ματιού του. Έτσι όπως θα είναι φοβισμένος και με το ένα του μάτι να μας κοιτά, θα αποκεφαλιστεί με σπαθί από το πολεμικό μουσείο. Όποιος φεύγει φοβισμένος χίλιες φορές πεθαίνει. Κι εσύ Σολωμέ σίγουρα φοβισμένος δεν έφυγες ποτέ.

ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΥΛΑΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΖΗΤΑΕΙ


Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

Για τις παραβιάσεις των τούρκων στο Αιγαίο

Έντονη ανησυχία προκαλούν στις τάξεις του εθνικιστικού κινήματος, οι συνεχείς παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου από τους αγαπημένους μας μογγόλους. Σχεδόν σε καθημερινή βάση πλέον, οι τουρκικές προκλήσεις, αποτελούν ένα σύνηθες φαινόμενο τόσο για τους ήρωες κατοίκους των ακριτικών μας νήσων, όσο και για τους πιλότους των μαχητικών αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας.
Αναμφίβολα οι τουρκικές πτήσεις πάνω από το Αιγαίο Πέλαγος, κάθε άλλο παρά τυχαίες είναι. Όταν μάλιστα οι κοσμαγάπητοι νομάδες της στέπας φτάνουν σε σημείο να παρενοχλούν ακόμη και ευρωπαϊκά πολιτικά αεροσκάφη, τότε κάθε ο λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος γίνεται καχύποπτος. Έλληνες πατριώτες να είστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο. Να είστε έτοιμοι...
Μέσω του παρόντος δελτίου τύπου, ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος καλεί την ελληνική κυβέρνηση να προβεί άμεσα σε βέτο κατά της Τουρκίας, αναφορικά με την είσοδο της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Να θωρακίσει επιτέλους τα υδάτινα και ηπειρωτικά σύνορά μας, ώστε να σταματήσει η εισροή λαθρομεταναστών από την Τουρκία και να απαγορεύσει τα πακέτα διακοπών που θα περιλαμβάνουν επισκέψεις και διαμονή στη χώρα των απολίτιστων. Επίσης, το εμπάργκο κρίνεται ως περισσότερο αναγκαίο από ποτέ. Ως εδώ. Θυμηθείτε τι μας άφησε ως παρακαταθήκη ο Γεώργιος Καραϊσκάκης: "Όταν στους Τούρκους δείχνεις τα μπροστινά σου, αυτοί σου δείχνουν τα πισινά τους."
Κλείνοντας καλούμε τους Έλληνες Αξιωματικούς να λάβουν επιτέλους μια εντολή από το εθνόσημο και να βαπτίσουν τους άπιστους στα νερά του Αιγαίου. Αλλιώς ας πάρουν τις κλάρες τους και να τις βάλουν στις φακές.
Μετά τιμής για το Δ.Σ
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Χάμος Αστέριος Τσιλοπάνος Πάρις

Για τα μάρμαρα του Παρθενώνα


Οργή και αγανάκτηση επικρατεί στις τάξεις του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου, έπειτα από τη νέα άρνηση των Βρετανών να επιστρέψουν τα ιερά μας μάρμαρα ακόμη και μετά την εγκαινίαση του νέου αρχαιολογικού μουσείου Ακροπόλεως. Δε θα σταθούμε στα τετριμμένα και δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με αυτό το ελεεινό κλεφτρόνι τον Έλγιν και την υπόλοιπη παρέα των πλιατσικολόγων,που ξεγύμνωσαν αδιάντροπα το ναό της Παλλάδος. Η ιστορία τον έκρινε και τον καταδίκασε. Ο Ελληνισμός έριξε τη βαριά πέτρα του αναθέματος στον τάφο του. Η ψυχή του ας μην ησυχάσει ποτέ, όσο οι Καρυάτιδες οι ποτισμένες με το αίμα των προγόνων μας λείπουν από την πατρίδα μας.
Σύμφωνα με τα εγγλεζάκια δεν είμαστε ικανοί να διαχεριστούμε την πολιτιστική μας κληρονομιά. Δεν είμαστε άξιοι γι' αυτούς που στάθηκαν ανάξιοι ως σύμμαχοι μας στο Β Παγκόσμιο πόλεμο. Είναι οι ίδιοι που χωρίς τη βοήθειά μας, όχι τον Αδόλφο Χίτλερ δε θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν ,αλλά ούτε καν ένα στρατό από μικρά παιδιά. Παρ' όλα αυτά με το πέρας του πολέμου μας πρόδωσαν και στο θέμα της Κύπρου και σε αυτό της Βορείου Ηπείρου. Δεν είμεθα άξιοι για αυτούς που προέρχονται από μια χώρα όπου η ομοφυλοφιλία ανθεί.
Δεν είμαστε άξιοι γι' αυτούς τους ξεπλυμένους μεθύστακες με τα πέδιλα και τις άσπρες κάλτσες που κάθε χρόνο επιδεικνύουν τα οπίσθιά τους στο Φαληράκι της Ρόδου. Δεν είμαστε άξιοι για τις ανικανοποίητες ερωτικά Αγγλίδες που κυλιούνται κάθε χρόνο στα πεζοδρόμια της Ζακύνθου, πνιγμένες μέσα στον εμετό τους. Δεν είμαστε άξιοι για αυτούς που αν σκάψουν τη γη τους, όχι Παρθενώνα δεν πρόκειται να ανακαλύψουν, αλλά ούτε καν ένα άγαλμα. Το πολύ να ανακαλύψουν το μάγο Μέρλιν ή το Εξκάλιμπερ ή τέλος κανέναν πρόγονο τους σκαρφαλωμένο σε δέντρο να ψάχνει για βελανίδια.
Λοιπόν να θυμάστε φλεγματικοί λόρδοι και λοιποί σερ της γηραιάς Αλβιόνας ότι καλά θα κάνετε να μας επιστρέψετε ότι μας ανήκει. Μην ξεχνάτε ότι εμείς δεν είμαστε Ινδοί και μπορούμε να σας αντιμετωπίσουμε διαφορετικά από τον Γκάντι αν χρειαστεί. Μη μας αναγκάσετε να εμπνευστούμε από την Αργοναυτική Εκστρατεία και το χρυσόμαλλο δέρας. Σε αυτό το σημείο καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να λάβει δραστικότατα μέτρα έναντι της Μεγάλης Βρετανίας. Πρώτον, διακοπή κάθε είδους διπλωματικών σχέσεων. Δεύτερον άρνηση παράδοσης της ολυμπιακής φλόγας κατά τους Ολυμπιακούς του 2012 και τρίτον να υποχρεώσει κάθε εισερχόμενο στη χώρα μας υπήκοο του Ηνωμένου Βασιλείου, να υπογράφει δήλωση με την οποία θα επιθυμεί την επιστροφή των μνημείων του Ελληνισμού. Τέλος θα πρέπει να σταματήσει επιτέλους η συνεχής ονομασία τους ως Ελγίνεια μάρμαρα. Δεν είναι δυνατόν η ελληνική υπεροχή της τέχνης να αποκτά το προσωνύμιο ενός κοινού αρχαιοκάπηλου.
Όταν ο Στρατηγός Μακρυγιάννης είδε στο λιμάνι του Πειραιά κάποιους να φορτώνουν σε ένα καράβι αρχαία αγάλματα, τους πλησίασε και τους είπε: "Αυτά και δέκα τάλαντα χρυσό να σας δώσουν να μη δεχτείτε να βγουν από τη χώρα μας". Έτσι είναι Έλληνες. Να μη δεχτείτε την ήττα από αυτούς που προσκυνάνε Κάρολους και Καμήλες. Αρνηθείτε την επίσκεψη στην Αγγλία ως τουρίστες. Μη δίνετε ούτε ένα ευρώ στα διάφορα αγγλικά προϊόντα. Μην προτρέπετε τα παιδιά σας να σπουδάσουν στην Αγγλία και μην τα ωθείτε να παρακαθίσουν σε εξετάσεις γλωσσομάθειας του πανεπιστημίου του Καίμπριτζ. Ο αγώνας μόλις άρχισε. Ο δρόμος της μεγάλης επιστροφής είναι μακρύς. Σίγουρα όμως όταν έλθει η ώρα θα υποδεχτούμε τα γλυπτά του Παρθενώνος στον αερολιμένα των Αθηνών, με τιμές αρχηγού κράτους.
Ως τότε ο Π.Ε.Σ. δίνει την υπόσχεση ότι θα εντείνει τις αγωνιστικές του προσπάθειες σχετικά με το θέμα των γλυπτών και μάλιστα θα προχωρήσει σε γενικότερο ξεσηκωμό ολόκληρου του εθνικιστικού κινήματος, αλλά και απλών πολιτών σε μια μεγαλειώδη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την αγγλική πρεσβεία. Καλή δύναμη...
Μετά τιμής για το Δ.Σ

Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Χάμος Αστέριος Τσιλοπάνος Πάρις