Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Aκριβώς 77 έτη συμπληρώνονται φέτος από την ημέρα που ο Άξιος της Πατρίδος Εθνάρχης, Ιωάννης Μεταξάς έδειξε στον ένδοξο Ελληνικό Στρατό το δρόμο της Αντίστασης, ενάντια στις υπεράριθμες δυνάμεις του Μουσολίνι, ο οποίος είχε την πεποίθηση ο αφελής ότι θα κάνει έναν ευχάριστο περίπατο στη Γη που γέννησε το Λεωνίδα και τον Κολοκοτρώνη.
          Το ΟΧΙ του Εθνάρχη μας που ακόμη και σήμερα αντηχεί ως ιαχή πολέμου στα ηπειρώτικα βουνά της ανδρείας και της παλήκαροσύνης, ήταν η αρχή μιας χρυσής εποποιίας, γραμμένης με ξιφολόγχες και ΑΕΡΑ, χάρη στην οποία τα σκλαβωμένα μας αδέλφια της Βορείου Ηπείρου υποδέχτηκαν ως απελευθερωτή τον Εθνικό μας Στρατό υψώνοντας τις Γαλανόλευκες σε κάθε σπίτι και σε κάθε κτίριο ξεχωριστά.
          Άξιες συμπαραστάτριες στον Εθνικό Αγώνα, οι θρυλικές μορφές των γυναικών της Πίνδου, που σαν ενσάρκωση η καθεμιά της "ακατάλυτης ψυχής των Σαλαμίνων", πρόσφεραν τα πάντα με αυτοθυσία και αντοχή πρωτοφανή, όμοια της οποίας δεν έχει υπάρξει στην παγκόσμια ιστορία. Δικαίως αυτές οι γυναίκες ενέπνευσαν στιχουργούς και ποιητές ανά την ελληνική επικράτεια, ενώ αξίζει να αναφερθεί για άλλη μια φορά ότι διακαής πόθος του Πατριωτικού Συνδέσμου είναι να υπάρξει κάποτε και στη Λάρισα ένα μνημείο αφιερωμένο σε αυτές.
           Όλα αυτά όμως έχουν ελάχιστη σημασία για κάποιους, αφού στη σημερινή Ελλάδα του Σουλειμάν και της Χουρέμ, στη σημερινή Ελλάδα της αμάθειας και του ραγιαδισμού, αποτελούν γεγονότα άγνωστα ή και αδιάφορα για μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, ο οποίος μέσα σε κάποιες δεκαετίες κατάφερε να εκφυλιστεί και να υποταχθεί με τέτοια ευκολία χωρίς το παραμικρό ίχνος αντίστασης στους σύγχρονους κατακτητές, οι οποίοι πλέον δε φέρουν όπλα, αλλά οικονομικούς εκβιασμούς και άλλες ανοησίες που προβάλλουν οι εγχώριοι συνεργάτες τους.
           Η Ελλάς όμως δεν προορίζεται σε καμία περίπτωση να σβήσει από τον παγκόσμιο χάρτη επειδή κάποιοι το επέλεξαν. Παντού υπάρχουν οι σπίθες που σιγοκαίνε ανάμεσα στις στάχτες που άφησαν πίσω τους κυβερνήσεις ξεπουλημένες και καταστροφικές. Αρκεί ένας άνεμος, μια επανάσταση προπάντων ιδεολογική, ώστε αυτές οι σπίθες να γίνουν η πυρκαγιά που θα ξαναάνψει και θα αναζωπυρώσει το εθνικό φρόνημα. Να μην ξεχνάτε ποτέ Συναγωνιστές ότι η επανάσταση είναι ακριβώς σαν τον άνεμο. Έρχεται εκεί που δεν την περιμένεις. Πνέει και μαζί της παρασύρει το παρελθόν το αντάξιο της λήθης, εξυψώνοντας παράλληλα τη Δόξα και την Τιμή του Έθνους.
           Φουσάτα εχθρών ξένων και ομοαίματων περάσανε πολλά. Δεν προσκυνήσαμε. Δεν υποταχθήκαμε. Ούτε τότε, όυτε και τώρα. Οδηγός μας οι νίκες μας και οι γεννήτορές μας. Με τις πράξεις μας και τη στάση ζωής μας θα στρώσουμε δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα και δάφνες στη Λευτεριά για να περάσει και πάλι αγέρωχη κραδαίνοντας το φοβερό στην όψη σπαθί της. Στο δρόμο της αρετής ας σταθούμε προσοχή, σφυρηλατώντας  προσωπικότητες τις πιο σκληρές κι από το ατσάλι, απαραίτητες για να φέρουμε την Επανελλήνιση που τόσο ανάγκη έχει η σάπια κοινωνία που δημιούργησαν μορφές τραγικές για τον Ελληνισμό.
         Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος τιμά την Ιερή Μνήμη όσων με πείσμα και αυταπάρνηση, πάντοτε με το τουφέκι στο χέρι και το φυλαχτό της Ελληνίδας Μάνας στην εσωτερική πλευρά του ηρωικού αμπεχώνου τους εκδίωξαν τον κατακτητή, δίνοντας μάχες σώμα με σώμα. Η μνήμη τους πλάι στην μορφή του Εθνάρχη μας, Ιωάννου Μεταξά, μας οδηγούν και πάλι νικητές.

Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΤΥΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912)

Σήμερα εορτάζει διπλά το καύχημα της Ορθοδόξου, πραγματικής Μακεδονίας, η Συμβασιλεύουσα και Συμπρωτεύουσα, η ελληνικωτάτη Θεσσαλονίκη· αφ’ ενός για τον Μυροβλήτη Μεγαλομάρτυρα Προστάτη και Σωτήρα της, τον Άγιο Δημήτριο, και αφ’ ετέρου για την Απελευθέρωσή της μετά περίπου 5 αιώνες φρικτής τουρκικής σκλαβιάς.     Ο πάναγνος νέος έγινε δοχείο χάριτος του Αγίου Πνεύματος.  Ο γενναίος στρατιωτικός και πολιτικός Ηγέτης, ο Ύπατος Δημήτριος, ο ων μέσα στην 1η δεκάδα αξιωματούχων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έγινε Κατηχητής των νέων στο σωτηριώδες κήρυγμα του Ευαγγελίου.  Δεν προσκολλήθηκε ούτε στιγμή στη δόξα και τα εγκόσμια μεγαλεία.  Όταν του ζητήθηκε να θυσιάσει στα είδωλα, αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να καθαιρεθεί και να φυλακισθεί.  Αλλά και μέσα από το κελλί του εκήρυττε.  Εκεί τον άκουσε ένας φιλότιμος νέος, ο Νέστωρ.  Και τον παρακάλεσε να μεσιτεύσει στον Θεό, ώστε να νικήσει στην πάλη τον κομπορρήμονα Λυαίο, ένα ειδωλολάτρη που τελικά έχασε στον αγώνα και από την εγωπαθή ντροπή του πέθανε λόγω ανακοπής μέσα στο στάδιο.     Οι καταδικάζοντες «την βία από οπουδήποτε και αν προέρχεται» μάλλον μέσα στο σκότος της μωρίας τους καταδικάζουν τους Αγίους, διότι δεν είναι άξιοι να καταλάβουν πως όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος και ότι η προσευχή είναι πάλαισμα που επιφέρει την εξ ύψους βοήθεια σε όλα τα παλαίσματα.     Οι άφρονες ειρηνιστές, πάλι,  λησμονούν πως η εθνική Ελευθερία δεν παρέχεται από διεθνείς οργανισμούς και συμβάσεις, δεν εδράζεται στην πολυδιαφημιζόμενη πλην ανύπαρκτη «αλληλεγγύη των λαών», δεν  χαρίζεται σε όσους «το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται», αλλ’ απαιτεί θυσίες και ποταμούς αιμάτων και είναι «απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά».  Έτσι, στις 26 Οκτωβρίου 1912, ανήμερα της εορτής του Πολιούχου και με τις αμάχητες πρεσβείες Του, εισήλθε θριαμβευτής, μετά τη μάχη των Γιαννιτσών στην Θεσσαλονίκη ο ένδοξος Ελληνικός Στρατός με επί κεφαλής τον Στρατηλάτη Κωνσταντίνο.  Οι Τούρκοι παρεδόθησαν οι δε Βούλγαροι που ονειρεύονταν την γελοία συνθήκη του Αγίου Στεφάνου αλλά  και οι βυσσοδομούντες Εβραίοι, που την ήθελαν διεθνοποιημένη ζώνη, αναγκάστηκαν να υποταχθούν στην ακάθεκτη ορμή των ελληνικών όπλων.     Σήμερα, δυστυχώς, η Θεσσαλονίκη δεν χαίρεται πλήρως την Ελευθερία της.  Μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα, στενάζει από τα τοκογλυφικά δεσμά των τσιφούτηδων και των ομοτρόπων τους.  Έχει δε την ατυχία να έχει δήμαρχο ένα θλιβερό μισέλληνα που προέτεινε να μετονομαστεί σε οδό «Κεμάλ Αττατούρκ» η οδός Αποστόλου Παύλου, βρομίζει την Νύμφη του Θερμαϊκού με τις καρναβαλίστικες παρελάσεις των αναίσχυντων κιναίδων, εσχάτως δε παρέδωσε  την πλατεία Καραϊσκάκη στους Τουρκαλβανούς λαθρο-εποίκους.  Ο άλλοτε δυναμικός Μητροπολίτης Άνθιμος σιωπά πλέον αιδημόνως.     Άγιε Δημήτριε, όπως έκανες το θαύμα σου το 1912, φέρε μας και πάλι την ανόθευτη Ελληνοπούλα Ελευθεριά.  Μυρόβλυσε για να φύγει η κακοσμία που μας πνίγει.  Καθαίρεσε ξανά την έπαρση των δολερών εχθρών μας.  Γένοιτο!

Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017

Ο Π.Ε.Σ ΣΥΓΧΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΟ ΒΑΝΑ ΔΗΜΙΤΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΑΝΔΡΕΑ

Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος σε αυτήν την Μαρξιστική λαίλαπα που επικρατεί γενικότερα σε πολλούς τομείς στην χώρα μας, στην συγκεκριμένη περίπτωση θέλουμε να αναφερθούμε  στο κομμάτι του καλλιτεχνικού χώρου και συγκεκριμένα στα πρόσωπα της σεναριογράφου Βάνας Δημητρίου και του Κύπριου αδερφού μας σκηνοθέτη Ανδρέα Γεωργίου διότι σε ένα σίριαλ που παίζεται τώρα τελευταία στην Ελληνική τηλεόραση (σε ιδιωτικό κανάλι) με τίτλο “ΤΑΤΟΥΑΖ” και σε ένα από τα πρώτα επεισόδια όπως πληροφορηθήκαμε, αφού εμείς δεν θέλουμε να ασχολούμαστε με τα σκουπίδια που προβάλει σήμερα η Ελληνική τηλεόραση εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, είχαμε κάτι ευχάριστο.

Στο συγκεκριμένο λοιπόν επεισόδιο έγινε αναφορά για τον ΜΕΓΙΣΤΟ των Ελλήνων ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ όπου ο ηθοποιός Γεώργιος Παρτσαλάκης στο ρόλο που υποδυόταν όπου βρίσκονταν μαζί με άλλους ηθοποιούς σε ένα δείπνο που γινόταν μέσα στην υπόθεση του επεισοδίου όταν τον ρώτησε η υποτιθέμενη υπαστυνόμος για τα παιδιά του, πως δεν έδωσε τα ονόματα των γονιών του στα παιδιά του και το πρώτο παιδί του το ονόμασε Αλέξανδρος και όχι Γιώργος, εκείνος απάντησε πως με τον τρόπο αυτό θέλησε να τιμήσει τον Μεγάλο μας Στρατηλάτη ο οποίος έκανε γνωστή την Ελλάδα σε όλα τα πέρατα του κόσμου και έτσι το ονόμασε Αλέξανδρο και συνέχισε λέγοντας πως όλη η Ελλάδα έπρεπε να ασχολείται με τον Μέγα Αλέξανδρο και πως σε κάθε οικογένεια έπρεπε να υπήρχε από ένα όνομα Αλέξανδρος.

Εμείς ως Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος δεν θέλουμε να ψάξουμε περισσότερα για την σεναριογράφο ή τον σκηνοθέτη αν σε άλλες ταινίες υπέπεσαν σε μαρξιστικές θεωρίες ή και άλλα περίεργα, αλλά στεκόμαστε στο συγκεκριμένο σίριαλ όπου εν έτη 2017 συνέβη αυτό που εμείς θα θέλαμε να επικρατεί στον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και σε άλλους τομείς.
Τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον μόνο τον μεγάλο Έλληνα ηθοποιό Κώστα Πρέκα (διορθώστε μας αν παραλείψαμε κάποιον) είδαμε να πάει κόντρα στην μαρξιστική λαίλαπα, ανωμαλία και βλασφημία προς τα Ιερά και Όσια της θρησκείας μας που υπάρχει στον καλλιτεχνικό χώρο.
Ελπίζουμε η σεναριογράφος Βάνα Δημητρίου και ο σκηνοθέτης Ανδρέας Γεωργίου να συνεχίσουν να το κάνουν και σε επόμενα επεισόδια του ιδίου σίριαλ αλλά και σε άλλα σίριαλ που επρόκειτο να ανεβάσουν και να βρεθούν και άλλοι ώστε να τους μιμηθούν. 
 

Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

Ο ΠΕΣ ΔΗΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ

Στα χέρια του καθεστώτος, αυτή τη φορά με κυβέρνηση μπολσεβίκων κατσαπλιάδων και ψευτοδεξιών ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έπεσαν 3 συναγωνιστές αφού συνελήφθηκαν το βράδυ της Πέμπτης 19 Οκτωβρίου στην Θεσσαλονίκη από πραιτωριανούς της ανθελληνικής και αντίχριστης αστυνομικής διεύθυνσης Θεσσαλονίκης.
Οι συναγωνιστές συμμετείχαν σε εκδήλωση διαμαρτυρίας που διοργανώθηκε από Πατριωτικούς και Θρησκευτικούς φορείς έξω από το Αριστοτέλειο θέατρο όπου παιζότανε η ακατανόμαστη θεατρική παράσταση όπου προσβάλει τα Ιερά και τα Όσια της Ορθόδοξης θρησκείας μας.  

Οι πραιτωριανοί της αστυνομικής διεύθυνσης Θεσσαλονίκης άσκησαν υπερβολική βία προς τους συλληφθέντες και μάλιστα με μεγάλη μανία και ακατανόμαστες βρισιές προς αυτούς λες και ήταν οι μεγαλύτεροι τρομοκράτες του κόσμου.
Μάλιστα οι ψευτόμαγκες ματατζήδες οι οποίοι πληρώνονται κυριολεκτικά με τρεις και εξήντα δεν δίστασαν να χτυπήσουν βάναυσα και Ιερείς που ήταν στην εκδήλωση, πράγμα που δεν το βλέπουμε όταν πρόκειται για μπαχαλάκηδες (αναρχικούς)
Εκεί ψευτόμαγκες με τα πράσινα δεν τολμάτε να κάνετε τα ίδια που κάνατε στους Εθνικιστής, Πατριώτες αλλά και στους ρασοφόρους αφού υπάρχουν εντολές άνωθεν να μην πειράζουν τα παιδιά, αλλά όμως δεν σας είδαμε να το καταγγείλατε πουθενά.
Το μόνο που μπορεί να γίνει τουλάχιστον τώρα για εσάς τους απλούς αστυνομικούς αλλά και για τους ανωτέρους σας που σας δίνουν τις εντολές, οι οποίοι προκειμένου να είναι αξιωματικοί έχουν πουλήσει και την ίδια τους την μάνα προκειμένου να παίρνουν προαγωγές, είναι το ανάθεμα.
Κάποια μέρα θα λογοδοτήσετε και εσείς, εάν όχι σε εμάς, στον Τριαδικό μας Θεό όμως σίγουρα.

Συγκινητική ήταν η παρουσία των λίγων αλλά εκλεκτών συναγωνιστών που βρέθηκαν στην διαδήλωση, ενώ την τιμή του κλήρου έσωσαν για ακόμα μία φορά ο γνωστός ανά το πανελλήνιο για την δράση του Πατήρ Κλεομένης, οι άξιοι Ιερείς Πατήρ Ιωάννης και Πατήρ Ευθύμιος και οι ατρόμητες Μοναχές από τη Λάρισα  του Ιερού Ναού Αγίων Αποστόλων και Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής.

Μεταξύ άλλων το παρών έδωσαν οι συναγωνιστές του Ιερού Λόχου 2012, η Εθνικιστική Νεολαία της Θεσσαλονίκης, ο Ορθόδοξος Σύλλογος Θεσσαλονίκης Άγιος Βασίλειος, ο Αγωνιστής της Ορθοδοξίας Ιωάννης Λαζάκης, ενώ το παρών έδωσαν και μεμονωμένα μέλη και φίλοι του Συνδέσμου μας από Λάρισα και Θεσσαλονίκη.
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι ένας από τους συλληφθέντες είναι μέλος του Συνδέσμου μας ο οποίος συνελήφθει και χωρίς να φταίει σε κάτι.
Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης του το Δ.Σ προσπάθησε να κάνει ότι καλύτερο για τον Συναγωνιστή μας.

Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν το μεσημέρι της Παρασκευής 20 Οκτωβρίου στον εισαγγελέα όπου ζήτησαν προθεσμία προκειμένου να απολογηθούν και αφέθηκαν ελεύθεροι μέχρι την Δευτέρα όπου θα αποφασίσει ο εισαγγελέας εάν θα τους δικάσει στο αυτόφωρο ή θα τους ορίσει τακτική δικάσιμο.

Ελπίζουμε να συμβεί το δεύτερο ώστε όταν θα γίνει το δικαστήριο, τις κατηγορίες που τους έχει φορτώσει το καθεστώς (αυτή τη φορά των μπολσεβίκων) να πέσουν στο κενό και να αθωωθούν. 
 

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ ΣΕ ΣΩΜΑ ΤΟ ΝΕΟ Δ.Σ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Συγκροτήθηκε σε σώμα το νέο Δ.Σ του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου και έχει ως εξής:

ΠΡΟΕΔΡΟΣ :  Χάμος - Αστέριος

ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ : Πλασάτης - Αδάμος

ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ : Ζήσης - Νικόλαος

ΤΑΜΙΑΣ : Χάμος - Μαργαρίτης

ΥΠΕΥΘ.ΔΗΜ.ΣΧΕΣΕΩΝ : Μόσχος - Αθανάσιος

ΜΕΛΟΣ : Λιάρος - Χρήστος

ΜΕΛΟΣ : Κομνός - Ευάγγελος


Αναπληρωματικά Μέλη,  Μπίκας - Αθανάσιος  και Χαρισμανίδης - Πρόδρομος

Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017

ΤΙΜΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ

Μέλη και φίλοι του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου έδωσαν το παρών το μεσημέρι της Κυριακής 15 Οκτωβρίου στην εκδήλωση μνήμης που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος  με αφορμή την συμπλήρωση των 113 ετών από τον θάνατο του μεγάλου ήρωα του Μακεδονικού αγώνα Παύλου Μελά.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με επιμνημόσυνη δέηση που τέλεσε για ακόμη μια φορά ο φλογερός Ιερέας και πρώην εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης, συνεχίστηκε με την ομιλία του Προέδρου μας Χάμου Αστερίου όπου αναφέρθηκε στην ζωή και το έργο του μεγάλου αυτού ήρωα, άσκησε δριμεία κριτική σε Εθνικιστές και Πατριώτες που ξεχνούν τον ήρωα Παύλο Μελά, στο υπουργείο παιδείας (παραπαιδείας), στους καθηγητές και δασκάλους οι οποίοι δεν κάνουν ούτε μια αναφορά στον Μακεδονικό αγώνα αλλά και στον συγκεκριμένο ήρωα, ενώ έστειλε ξανά ένα σαφές μήνυμα προς τις προδοτικές κυβερνήσεις των Αθηνών πως το όνομα Μακεδονία είναι αδιαπραγμάτευτο.

Ακλούθησε η κατάθεση στεφάνου από τον Αντιπρόεδρο του Συνδέσμου μας Πλασάτη Αδάμο, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή και η εκδήλωση έκλεισε με το τη Υπερμάχο, Μακεδονία ξακουστή και τον Εθνικό μας Ύμνο.

Αξίζει να αναφερθεί ότι το παρών στην εκδήλωση έδωσαν οι ατρόμητες Μοναχές αδελφή Θεολογία του Ιερού Ναού των 12 Αποστόλων, η αδελφή Χριστονύμφη της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής, ο εκδότης του περιοδικού «Αφύπνιση» Νάρης Αλέξανδρος  και το μέλος της Ελληνικής Επαναφοράς Τσιάρας Δημήτριος.


Για άλλη μια φορά τα μέλη και οι φίλοι του Συνδέσμου μας έπραξαν το καθήκον τους όπως το κάνουν χρόνια τώρα.



Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 113 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ

Ακριβώς 113 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το θάνατο ενός ανδρός που έδωσε στην κυριολεξία τα πάντα για την πατρίδα και την εθνική μας αξιοπρέπεια. Ένας γνήσιος ευπατρίδης, ο οποίος άφησε πίσω του τα πλούτη και την οικογένεια του για να τρέξει να σώσει τη Μακεδονία μας που τότε σφάδαζε υπό το ζυγό των κομιτατζήδων. Δε δίστασε στιγμή να αρπάξει το ντουφέκι του και να φωνάξει στα χιονισμένα της Μακεδονίας μας βουνα, <<ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΕΣ>>.Μοναδικός ως προς τις ικανότητες του στον ανταρτοπόλεμο, καταφέρνει καίρια πλήγματα στους δυνάστες του ελληνισμού και ταυτόχρονα προκαλεί πανικό στον αιώνιο εχθρό, τον φερμένο από τα βάθη της μογγολικής στέπας. Συνεπικουρούμενος από μία μεγάλη μορφή της μάχιμης πτέρυγας της Εκκλησίας, το Γερμανό Καραβαγγέλη, δημιουργεί ένα θρύλο γύρω από το όνομα του που εκείνη την περίοδο, για λόγους ασφαλείας είναι το γνωστό <<Μίκης Ζέζας>>. Εξάλλου δε λείπουν από την παράδοση τα δημοτικά τραγούδια και τα ποιήματα στα οποία μνημονεύεται με το ψευδώνυμό του. Δυστυχώς όμως η προέλαση του θα σταματήσει στις 13 Οκτωβρίου του 1904, όταν έπειτα από προδοσία θα πέσει νεκρός, χωρίς αυτό να σημάνει φυσικά και το τέλος του απελευθερωτικού αγώνος.Κοιτώντας κανείς τη σημερινή κοινωνία και συγκρίνοντας τους ανθρώπους εκείνης της εποχής με τους συγχρόνους νεοέλληνες ως προς το ήθος και το φρόνημα σίγουρα απογοητεύεται. Η σημερινή εικόνα είναι αποτέλεσμα της δημοκρατικής απαξίωσης κάθε μορφής αγωνιστικής δράσης, κάθε μορφής καλλιέργειας ενός ακλόνητου στρατιωτικού φρονήματος και εμφυσήσεως της αγάπης προς την πατρίδα.Από την άλλη πλευρά, εμείς οι Έλληνες εθνικιστές δεν έχουμε το δικαίωμα να πτοούμαστε. Μια παροιμία αναφέρει ότι όσο πιο βαθύ είναι το σκοτάδι, τόσο πιο γρήγορα θα ξημερώσει. Ας προχωρήσουμε έχοντας ως οδηγούς μας μορφές σαν κι αυτή του Παύλου Μελά. Η Ελλάς διαθέτει αρκετούς ήρωες καθώς και σελίδες δόξης γραμμένες με χρυσά γράμματα, για να διαγράψει ιστορικά οποιοδήποτε έθνος, οποιαδήποτε φυλή κι οποιοδήποτε στράτό πέρασε ποτέ από αυτή τη γη. Έχοντας ως Υπέρμαχο Στρατηγό μας την Υπεραγία Θεοτόκο θα βαδίσουμε κάποια μέρα απελευθερωτές και θριαμβευτές συνάμα, εκεί που οι Θρύλοι συνυπάρχουν με την Ιστορία και την Πίστη. Απ' τη Μακεδονία μας στη Θράκη. Κι από 'κει ολοταχώς με τις ερπίστριες να ακούγονται μανιασμένες για την Πόλη των ονείρων μας...ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2017

Ο Π.Ε.Σ ΔΗΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΔΟΤΗ ΤΗΣ

Το Δ.Σ και τα μέλη του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου δηλώνουν την συμπαράσταση τους προς την εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα και τον εκδότη της Γιώργο Μιχαλόπουλο, για την δίωξη που έχει ασκηθεί ύστερα από μήνυση που κατέθεσε ο γνωστός δικηγόρος ανθέλληνας και υποστηρικτής όλων των ανωμάλων Άγης Τάτσης για ρατσιστικό σχόλιο σε πρωτοσέλιδο που είχε η εφημερίδα σε σχόλιο της Τετάρτης :

(ΒΟΥΛΗ – ΤΡΑΒΕΣΤΙ – ΞΥΛΟ ΣΤΗΝ ΚΑΘΕ ΑΔΕΛΦΗ)

Ακόμη και ο υπουργός δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής ο οποίος ήταν αυτός που κατέθεσε το κατάπτυστο νομοσχέδιο περί φύλου ζήτησε την παρέμβαση του Αρείου Πάγου για το πρωτοσέλιδο της Ελεύθερης Ώρας.
Ο κόκκινος (ροζ) φασισμός μέχρι και την δικαιοσύνη θέλει να ελέγξει και προσπαθούνε να πατάξουν κάθε ελεύθερη φωνή που έχει μείνει σε αυτόν τον τόπο, μάταια όμως αφού κάποιοι για τον κύριο Κοντονή και τους ομοϊδεάτες του είναι αποφασισμένοι για όλα

Συναγωνιστή Γεώργιε Μιχαλόπουλε και λοιποί συνεργάτες της Ελεύθερης Ώρας βαστάτε γερά.


Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ 
 

ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΡΟΖ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΕΡΙ ΦΥΛΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

Ψηφίστηκε στην ροζ και ανθελληνική βουλή από 148 διεστραμμένους, βιαστές της φύσεως, ανθέλληνες και δοσίλογους βουλευτές το επίμαχο νομοσχέδιο περί φύλου.

Οι βουλευτές που ψήφισαν ήταν 140 από τον ΣΥΡΙΖΑ, 6 από το ρυάκι (ποτάμι) ένας από την δημοκρατική συμπαράταξη (Θεοχαρόπουλος ) και ένας από τους ΑΝΕΛ ο γνωστός μουρλοέξυπνος Κώστας Ζουράρης.

Να σημειωθεί ότι στα θεωρία στήθηκε και πανηγύρι από φούστηδες με επικεφαλής κάποιον Γρηγόρη Βαλιανάτο, 2 ταχυτήτων και άλλους ανώμαλους αφού η ροζ βουλή τους επέτρεψε να παραβρίσκονται στα θεωρία.

Η ξευτίλα σε όλο το μεγαλείο της.

Για ακόμα μια φορά αδελφές και παλληκάρια γίνανε μαλλιά κουβάρια.

Το κατάπτυστο αυτό νομοσχέδιο δεν θα ψηφίζονταν εάν υπήρξε ένας άξιος Αρχιεπίσκοπος και άξιοι Μητροπολίτες.

Οι  συγκεκριμένοι είναι οι βασικοί υπεύθυνοι που πέρασε το κατάπτυστο αυτό νομοσχέδιο αφού θα μπορούσαν να ξεσηκώσουν τον λαό βγάζοντας τον στο δρόμο έξω από την βουλή ώστε να μην περάσει ποτέ αυτό το νομοσχέδιο.

Επίσης οι ανθέλληνες και δοσίλογοι ψήφισαν και την τροπολογία υπέρ της Τουρκική Ένωση Ξάνθης.

Μεταξύ άλλων και η υφυπουργός τουρισμού Έλενα Κουντουρά από τους ΑΝΕΛ από την οποία ο πατέρας της ήταν πρόεδρος στο κόμμα της Βασιλικής Ένωσης.

Ακόμη και το  ΚΚΕ δεν ψήφισε για τούρκικη ένωση Ξάνθης αλλά όμως το ψήφισε η συγκεκριμένη κυρία που υποτίθεται ότι είναι και δεξιών αποχρώσεων.

Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος προς το παρόν αφού δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο εκφράζει την οργή και την αγανάκτηση και δηλώνει ότι όταν θα σχηματιστεί πραγματική Εθνική κυβέρνηση από Έλληνες όλα αυτά τα κατάπτυστα νομοσχέδια που ψηφίστηκαν θα καταργηθούν στο λεπτό και όσοι τα ψήφισαν θα λογοδοτήσουν.

ΕΞΩ ΟΙ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ


Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
 

Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ Π.Ε.Σ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΠΕΡΙ ΦΥΛΟΥ ΠΟΥ ΕΙΣΗΓΕΙΤΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Με το παρόν δελτίο τύπου, ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος (Π.Ε.Σ.) «Ελληνοκρατείν» διαμαρτύρεται εντονότατα για το διαστροφικό νομοσχέδιο περί «διορθώσεως (!) φύλου» που τίθεται υπό ψήφισιν σήμερα, 9 Οκτωβρίου 2017.  Πρόκειται για έκτρωμα που παραγνωρίζει τον νόμο του Θεού και την επιστημονική αλήθεια, οδηγεί δε τον άνθρωπο σε ψυχοφθόρες και σωματοκτόνους ατραπούς. 
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και οι εξ ίσου σοδομιτόφιλοι συνοδοιπορούντες από Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ/Ποτάμι) κ α ι  την Νέα Δημοκρατία αποπειρώνται σήμερα να οδηγήσουν νέους ανθρώπους στην ψυχασθένεια και την ανωμαλία.  Ο ποιήσας το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος Θεός «ἀπ’ ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς».  Αυτό, όσο και να θέλουν οι δεξιοί και αριστεροί άθεοι υλιστές να το αμφισβητήσουν, είναι μία πραγματικότης που  δ ε ν  αλλάζει.  Είναι κατάντημα και εξαχρείωση και όχι δικαίωμα τα «πάθη ἀτιμίας» που περιγράφει ο Απόστολος Παύλος· «αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν, ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες.» (Ρωμ. α΄ 26-27).  Οι γομορρολάγνοι τον αιώνιο νόμο του Θεού αφρόνως και επιδεικτικώς τον αθετούν.  Αγνοούν όμως οι τάχα ορθολογιστές και την επιστήμη της Ιατρικής και της Βιολογίας; Δεν γνωρίζουν ότι στο ανθρώπινο είδος από την στιγμή της συλλήψεως και έπειτα όλοι οι άρρενες (αγόρια, άνδρες) έχουν 2 διαφορετικά φυλο-καθοριστικά χρωμοσώματα (ΧΥ) ενώ όλες οι θήλειες (κορίτσια, γυναίκες) 2 όμοια φυλοκαθοριστικά χρωμοσώματα (ΧΧ); Με ποιο δικαίωμα την παρενδυσία και την κάθε συναφή ψυχολογική απόκλιση και διαταραχή, αντί να την θεραπεύσουν βοηθώντας με αγάπη τον άνθρωπο που τυχόν έρχεται σε αντίθεση με την φύση του, θέλουν να την επιβάλουν ως υγιή εναλλακτική επιλογή; Είναι εξωφρενικό και τερατώδες να μην αναφέρει ο συντάκτης του νόμου καν το αντικειμενικώς αδιαμφισβήτητο «βιολογικό φύλο», αλλ’ απεναντίας να γίνεται λόγος περί «διορθώσεως του καταχωρισμένου στην ληξιαρχική πράξη γεννήσεως φύλου», σαν να πρόκειται για αυθαίρετο ορθογραφικό λάθος που χρήζει διορθώσεως!
Αυτή η εσκεμμένη αποσιώπηση του βιολογικού φύλου είναι το άκρον άωτον της αντι-επιστημονικότητος, του παραλογισμού και της νοσηράς νοοτροπίας που διέπει τους νομοθέτες.  Τις αρρωστημένες φαντασιώσεις που ενθαρρύνει η νέα εποχή περί δήθεν «λάθους σώματος» των συνανθρώπων μας, θέλουν να τις καταστήσουν σώνει και καλά πραγματικότητα.  Συμπτωματικά, οι νεοταξίτες ευκαίρως – ακαίρως ειδωλοποιούν την φύση και λυσσούν κυριολεκτικά για να την «κακή» ανθρώπινη παρέμβαση και την «κλιματική αλλαγή», αλλά προκειμένου περί του φύλου νομοθετούν σήμερα τα προδήλως ενάντια στην ανθρώπινη φύση. 
Από την μανία τους δεν γλυτώνουν ούτε οι έφηβοι, που στην τρυφερή ηλικία των 15 ετών βομβαρδίζονται με σκέψεις περί «λάθους» στο φύλο τους, το οποίο πρέπει να το διορθώσουν.  Ο νομοθέτης προβλέπει ότι θα έχουν την «δυνατότητα» να ζητήσουν διόρθωση ακόμη και οι νέοι αυτοί.  Αναρωτιέται κανείς, Έλληνες βουλευτές τα σκέφτονται αυτά ή αρσενοκοίτες που ορέγονται αμούστακα μειράκια, και θέλουν να τα αποπλανήσουν με το πρόσχημα της «διορθώσεως φύλου»; Ή έχουν το κουσούρι του κιναιδισμού και δεν θέλουν να αισθάνονται δακτυλοδεικτούμενοι; Εν τω μεταξύ, παραγνωρίζεται πλήρως η εμπεριστατωμένη αντίθεση της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος, όπως καταγράφηκε στην επιστολή της προς τους κακή τη μοίρα υπουργούς Δικαιοσύνης και Υγείας Σταύρο Κοντονή και Ανδρέα Ξανθό, αντιστοίχως.  Ειδικά γι’ αυτήν την ηλικία (από τα 15 έως την ενηλικίωση), τονίζεται ότι αυτή «χαρακτηρίζεται από ρευστότητα της διαμορφούμενης ταυτότητας φύλου» και ότι «η εμπλοκή των εν λόγω νέων στη διαδικασία θα επιβαρύνει παρά θα βελτιώσει την ψυχική τους κατάσταση».   Προστίθεται ότι παρατηρείται «συννοσηρότητα κατάθλιψης και αυτοκτονικότητας».   Η ίδια Εταιρεία δηλώνει απεριφράστως ότι «η προϋπόθεση συναίνεσης των γονέων δεν φαίνεται ικανή να αποτρέψει δυσμενείς εκβάσεις, καθώς είναι γνωστό ότι η επιμένουσα στην εφηβεία δυσφορία φύλου μπορεί να έχει τροφοδοτηθεί από γονεϊκή ανοχή ή και ενθάρρυνση». Σημειωτέον ότι η εν λόγω Εταιρεία δεν προσεκλήθη καν στην διαβούλευση των αδίστακτων κοινοβουλευτικών με τους αρμοδίους φορείς.  Και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο, δεν θα πρέπει να επικυρώσει το νομικό αυτό εξάμβλωμα που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την Ψυχιατρική, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. 
Τούτων ούτως εχόντων, δεν μπορούμε παρά να καταδικάσουμε την χλιαρή (ουσιαστικά ανύπαρκτη) αντίδραση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.  Με τέτοια νομοθετήματα απειλείται ευθέως ο κατ’ εικόνα πλασθείς άνθρωπος.  Έπρεπε σύσσωμος κλήρος και λαός με πρωτοστατούντες τους Αρχιερείς να είναι στο Σύνταγμα απόψε και αύριο, έξω από το βουλευτήριο της ανομίας ώστε να αποτραπεί δια της κατακραυγής η υπερψήφιση αυτού του ανοσιουργήματος, το οποίο, όπως μαρτυρούν το 98% των αρνητικών σχολίων στην δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση, έρχεται σε πλήρη δυσαρμονία με τα χρηστά ήθη που έχουν απομείνει στον Ορθόδοξο Ελληνικό Λαό.
Αξιοκατάκριτοι και οι κατά τόπους ιατρικοί σύλλογοι και οι ακαδημαϊκοί της Ιατρικής και της Βιολογίας, που δεν καταδικάζουν δημοσία με το κύρος και τις γνώσεις τους τα όσα πέραν πάσης εννοίας φυσιολογικότητος θεσμοθετούν οι βουλευτές μας.
Ομοίως πρέπει να στηλιτευτεί η αφωνία των νομικού και δικαστικού κόσμου, για την πληθώρα παρενεργειών που θα έχει η ψήφιση αυτού του τερατουργήματος, αφού είναι με μαθηματική ακρίβεια βέβαιον ότι ασυνείδητοι άνθρωποι, στην πραγματικότητα άνδρες ή γυναίκες, θα δηλώνουν υστεροβούλως ότι είναι του αντιθέτου φίλου κατά το δοκούν, προκειμένου να απολαύουν όσων ευεργετημάτων εθέσπισε ο νομοθέτης υπέρ του αντιθέτου φίλου κατά περίπτωσιν.
Απευθύνουμε ύστατη έκκληση προς τους βουλευτές: Όλα είμαστε διατεθειμένοι να σας τα συγχωρήσουμε: τα μνημόνια που υπογράψατε και τις κλεψιές που διαπράξατε, καθώς και τα αμέτρητα ψέμματα που είπατε.  Και άλλοτε είχε η Ελλάς εξωνημένους, ψεύτες και κλέφτες πολιτικούς, και άλλοτε εχρεοκόπησε, αλλά πάλιν εμεγαλούργησε.  Το έγκλημα όμως που ετοιμάζεσθε να διαπράξετε εις βάρος των συνανθρώπων μας, του θεσμού της Οικογενείας και του ίδιου του Γένους, δεν πρόκειται να σας το συγχωρήσουμε ποτέ.  Αναλογιστείτε δε ότι θα δώσετε λόγο εν Ημέρα Κρίσεως ενώπιον του Θρόνου του Δικαιοκρίτου Θεού, και εκεί δεν περνάνε τα περί «εκσυγχρονισμού» και «εξευρωπαϊσμού» φληναφήματα.




ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΥΠΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ 21ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΠΑΤΤΑΚΟ

Ένας χρόνος συμπληρώθηκε φέτος από τον θάνατο του υπαρχηγού της 21ης Απριλίου Στυλιανού Πατακού, ο οποίος έφυγε από την ζωή ένα μήνα πριν κλείσει τα 104 χρόνια (08 Οκτωβρίου 2016) γεννημένος στις 8 Νοεμβρίου του 1912. Ήταν ο τελευταίος εν ζωή από τους πρωτεργάτες αλλά και άλλα βασικά στελέχη της 21ης Απριλίου. Ο Σύνδεσμος μας είχε την τύχη να τον επισκεφτεί στο σπίτι του πριν από 5 χρόνια περίπου όταν ήταν σε ηλικία 100 ετών στην οδό Σευρών 15 στα Πατήσια όπου κατοικούσε και δεν πρόκειται να τον ξεχάσει ποτέ, όπως δεν πρόκειται να ξεχάσει κανέναν από αυτούς που έχουν προσφέρει στην πατρίδα μας. Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ

Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

Ο Μακεδονικός Αγώνας υπήρξε ένας κρίκος στην αλυσίδα των εξεγέρσεων για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Αποτελεί μια από τις ἐνδοξότερες σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας, γραμμένης με «Ἡρώων καὶ μαρτύρων αίμα», ἀνδραγαθίες και ολοκαυτώματα. Οι πρωταγωνιστές του προέρχονταν από ολόκληρο τον Ελληνισμό.   Ωστόσο, το κύριο βάρος του Αγώνα το σήκωσε ο γηγενής πληθυσμός της Μακεδονίας, ο οποίος όχι μόνο αγωνίστηκε αβοήθητος για τριάντα περίπου χρόνια να διαφυλάξει την ελληνικότητά του από τις διάφορες εχθρικές προπαγάνδες, αλλά και συμπαραστάθηκε με θέρμη και αποτελεσματικότητα στους Μακεδονομάχους που έσπευσαν από κάθε γωνιά της ελληνικής πατρίδος ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸ στη Μακεδονία για να πάρουν μέρος στην ένοπλη φάση του Αγώνα, στα χρόνια 1904-1908.
     Η Μακεδονία όπως και η λοιπή Ελλάδα, γέφυρα ανάμεσα σε δύο ηπείρους και σε δύο θάλασσες, με τεράστια στρατηγική και πολιτική σημασία, όταν πια άρχισε να κλονίζεται η κυριαρχία της Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας στην Χερσόνησο τοῦ Αἵμου, έγινε το μήλον της έριδος μεταξὺ των Μεγάλων Δυνάμεων.  Ιδιαίτερο όμως ενδιαφέρον έδειχνε η Ρωσία, η οποία αισθανόταν ζωτική την ανάγκη να βγει στη Μεσόγειο. Έτσι, από την εποχή της Αικατερίνης της Μεγάλης ακόμα, εξεγείροντας διαρκώς τους ομόδοξους Έλληνες επεδίωκε να τους θέσει υπό την κηδεμονία της, για να γίνει με αυτόν τον τρόπο ο φυσικός κληρονόμος του λεγομένου Βυζαντίου στὴν Χερσόνησο τοῦ Αἵμου και τη Μικρὰ Ασία.  Όμως μετά το 1856, η Ελλάδα ξέφυγε από τη σφαίρα επιρροής της.
     Ἔκτοτε η Ρωσία εστίασε τις προσπάθειές της στην εθνική αφύπνιση του σλαυικού στοιχείου της Βαλκανικής, με το οποίο εκτός από το ομόδοξο, τη συνέδεε θεωρητικὰ και το όμαιμον.  Μετά την κρατική αποκατάσταση των Σέρβων, η ρωσική εξωτερική πολιτική επικεντρώθηκε σταδιακά στην ενίσχυση της βουλγαρικής συνειδήσεως, στην αυτονομία της βουλγαρικής εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και στη δημιουργία βουλγαρικού κράτους. Χωρίς αμφιβολία, σημαντικότερο γεγονός στάθηκε το Σχίσμα της βουλγαρικής εκκλησίας το 1870, η οποία ονομάσθηκε πια Ἐξαρχία.
     Ἐν τῷ μεταξύ, στην από τα πανάρχαια χρόνια ελληνική γῆ τῆς Μακεδονίας, οι υπόδουλοι Έλληνες δεν είχαν πάψει να εκδηλώνουν την απόφασή τους να συμμεριστούν τη μοίρα του υπόλοιπου Ελληνισμού. Αυτό έδειξαν άλλωστε και οι αγώνες και οι θυσίες τους κατά την επανάσταση της Χαλκιδικής, το 1821, με τον Εμμανουήλ Παπά καὶ τὸν Νικοτσάρα, και της κεντρικής και δυτικής Μακεδονίας, το 1822, με τον γερο-Καρατάσο, το Γάτσο, το Ζαφειράκη και τον καπετὰν Διαμαντή. Το ίδιο συνέβη και με τις απελευθερωτικές προσπάθειες στη Μακεδονία κατά τον 19ο αιώνα, όπως π.χ. η επαναστατική κίνηση στη Χαλκιδική το 1854 και στην περιοχή του Ολύμπου το 1878. Ἐν τούτοις, παρά τις προσπάθειες αυτές, η Μακεδονία παρέμεινε υπόδουλη.
     Αλλά η δημιουργία της βουλγαρικής Εξαρχίας αποτέλεσε τη βάση για την προβολή των βουλγαρικών διεκδικήσεων και στον ευρύτερο μακεδονικό χώρο, διεκδικήσεων που οξύνθηκαν κυρίως μετά την ίδρυση της Βουλγαρικής Ηγεμονίας, το 1878. Η βουλγαρική προπαγάνδα από εξαρχικούς δασκάλους και ιερείς στα μακεδονικά χωριά απέβλεπε στην ισχυροποίηση των βουλγαρικών θέσεων στην Μακεδονία. Γιατί τα χρόνια εκείνα οι διακρίσεις των πληθυσμών στη νευραλγική αυτή περιοχή των Βαλκανίων δεν γίνονταν με βάση την εθνική τους ταυτότητα, αλλά τη θρησκευτική τους επιλογή.  Εξαρχικός ή Σχισματικός σήμαινε Βούλγαρος και Πατριαρχικός ή Ορθόδοξος σήμαινε Έλληνας.
     Για πάνω από τριάντα χρόνια ο ελληνορθόδοξος πληθυσμός της Μακεδονίας, με μοναδικά όπλα το σχολείο και την εκκλησία (τα οποία ο ίδιος συντηρούσε), πάλεψε για να μην αποκοπεί από τις ρίζες του, την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό. Ο ιερέας και ο δάσκαλος αναδείχθηκαν στα χρόνια εκείνα τα ισχυρότερα στηρίγματα του χειμαζόμενου Γένους, περιορίζοντας στο ελάχιστο τα αποτελέσματα της βουλγαρικής προπαγάνδας. Οι Μακεδόνες, ελληνόφωνοι και σλαβόφωνοι, έμειναν με πείσμα προσκολλημένοι στο Πατριαρχείο, διατηρώντας γρηγορούσα την ελληνική τους εθνική συνείδηση. Γι’ αυτό και οι σλαβόφωνοι εξαιτίας της φανατικής τους προσήλωσης στην ελληνική ιδέα ονομάστηκαν από τους Βουλγάρους προπαγανδιστὲς Γραικομάνοι, δηλαδή μανιακοί Έλληνες.
     Ὅταν οι Βούλγαροι διαπίστωσαν, ότι δεν μπορούσαν να επιβληθούν με ειρηνικά μέσα, σταδιακά, από το 1895 και εξής, πέρασαν στη βία των όπλων, ἐξαπέστειλαν τοὺς κομιτατζῆδες. Η στροφή αυτή έγινε ὑπὸ το αδιάφορο βλέμμα των Τούρκων, που ἐφήρμοζαν την πολιτική του “διαίρει και βασίλευε”. Τέλος, τον Ιούλιο του 1903, στην περιοχή της βορειδυτικής Μακεδονίας, οἱ Βούλγαροι κήρυξαν την ψευτο-εξέγερση του Ίλιντεν (τῆς ἡμέρας τοῦ Προφήτη Ἠλία στὰ βουλγαρικά), για να προβάλουν δήθεν το Μακεδονικό Ζήτημα στην Ευρώπη, αλλά με απώτερο σκοπό να ενσωματώσουν τη Μακεδονία στο βουλγαρικό κράτος, με την ίδια μέθοδο που είχαν προσαρτήσει, λίγα χρόνια πρωτύτερα (1885) την Ανατολική Ρωμυλία. Επιλεγμένοι τους στόχοι υπήρξαν τα ελληνικὰ βλαχοχώρια Κλεισοῦρα Καστοριᾶς, Κρούσοβο Πελαγονίας (στὰ σημερινὰ Σκόπια) και Νυμφαίο Φλωρίνης, τα οποία, αν καταλαμβάνονταν θα παρέλυε –πίστευαν οι Βούλγαροι- κάθε μορφής αντίσταση. Αλλά οι Τούρκοι σύντομα πέρασαν στην αντεπίθεση και έτσι η επανάσταση του Ίλιντεν έσβησε σαν πυροτέχνημα. Τραγικά θύματά της, ωστόσο, υπήρξαν κυρίως οι Έλληνες, που σφυροκοπήθηκαν άγρια πρῶτα από τους Βουλγάρους και ἔπειτα από τους Τούρκους.
     Όμως, παρά την αποτυχία της ψευδοεπανάστασης του Ίλιντεν, η Μακεδονία είχε κατακλυστεί από βουλγαρικά σώματα κομιτατζήδων. Ο Ελληνισμός μάτωνε ἀπὸ τὶς λίμνες τοῦ Βίτσι μέχρι τὸν Ἁλιάκμονα.  Ὅποιοι δὲν ζητοῦσαν «αὐτοβούλως» Βούλγαρο παππᾶ καὶ δάσκαλο, σφάζονταν. Και τότε το θαύμα έγινε. Από τα σπλάγχνα του μαρτυρικού λαού της Δυτικής Μακεδονίας, που του είχαν σωθεί όλα τα αποθέματα καρτερίας, ξεπήδησε η αντιστασιακή φλόγα. Πρωτοπόροι στον Αγώνα στάθηκαν ο Ίων Δραγούμης, γραμματέας του ελληνικού Προξενείου στο Μοναστήρι, και ο Μητροπολίτης Καστοριᾶς Γερμανός Καραβαγγέλης. Από το 1902 ο Ίων Δραγούμης κατηχούσε, εμψύχωνε, όριζε διοικητικές επιτροπές σε πόλεις και χωριά και οργάνωσε τη “Μακεδονική Άμυνα” στην περιοχή Μοναστηρίου (βουλγαριστὶ Μπίτολα, στὰ σημερινὰ Σκόπια). Ο Καστορίας Γερμανὸς από τη δική του πλευρά συγκρότησε τα πρώτα αντάρτικα σώματα Δυτικομακεδόνων ενόπλων, με αρχηγούς τον καπετὰν Κώττα από τη Ρούλια και το Βαγγέλη Στρεμπενιώτη (ἀπὸ τὰ Ἀσπρόγεια Φλωρίνης).  Ὁ Ἀρχάγγελος τῶν Κορεστίων, μὲ ὅπλο Μάνλιχερ στὸν ὦμο, βαρὺ πιστόλι Μάουζερ καὶ μαχαίρι στὴν μέση, λάτρης τῆς σκοποβολῆς, παραλλαγμένος καὶ ἔφιππος στὸ ἀραβικὸ ἄλογό του, διέτρεχε τὴν περιφέρειά του, προσπαθῶντας μὲ τὸ καλό, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ ζόρι ἂν χρειαζόταν, νὰ ἐπαναφέρῃ τὰ χωριὰ στὸ Πατριαρχεῖο.  Οἱ δεσμοὶ ποὺ δημιούργησε μὲ τοὺς ντόπιους ἦταν ἀκατάλυτοι.  Τέτοιους Μητροπολῖτες θέλει ὁ λαός!
     Αλλά και η κοιμισμένη ως τότε Αθήνα αφυπνίστηκε. Την Ἄνοιξι του 1904 στάλθηκαν μυστικά στη Μακεδονία τέσσερις παράξενοι ζωέμποροι. Στην πραγματικότητα ήταν αξιωματικοί του ελληνικού στρατού. Ανάμεσά τους και ο Παύλος Μελάς, με το ψευδώνυμο Πέτρος Δέδες. Ο Μελάς ξαναγύρισε στη Μακεδονία τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου με δικό του αντάρτικο σώμα, ως καπετάν Μίκης Ζέζας, σύνθεση των ονομάτων των δύο παιδιών του. Οι Μακεδόνες τον δέχθηκαν σαν ελευθερωτή. Ο λαός σιγά–σιγά αναθάρρησε. Και όταν στις 13 Οκτωβρίου του 1904 το βόλι τον έρριξε νεκρό στη Στάτιστα (σημ. Μελάς), έγινε εθνικό σύμβολο και πέρασε σαν ήρωας στην αιωνιότητα. Γιατί ο θάνατός του, αντί να αποθαρρύνει, θέριεψε τον Αγώνα. Τότε, από κάθε μεριά της ελληνικής γης, από τη Βόρειο Ήπειρο ως την Πελοπόννησο, τὴν Κρήτη και την Κύπρο, άρχισαν να καταφθάνουν γενναίοι Μακεδονομάχοι, που αποθανατίστηκαν με τα θρυλικά πλέον ψευδώνυμά τους: Bάρδας, Ακρίτας, Μπούας, Κόρακας, Ἄγρας και άλλοι. Οι Μακεδόνες καπετάνιοι –Νταλίπης, Πύρζας, Γιαγκλής, Κύρου, Μίγγας, Κουκουτέγος- τους δέχθηκαν με ενθουσιασμό και συνεργάστηκαν στενά μαζί τους.
Παράλληλα στην Αθήνα το Μακεδονικό Κομιτάτο, στελεχωμένο από άνδρες όπως ο Στέφανος Δραγούμης καὶ ο Δημήτριος Καλαποθάκης, προσπάθησε να διαφωτίσει την ελλαδική και την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη για όσα συνέβαιναν στην Μακεδονία και για τους κινδύνους του Ελληνισμού.  Καθοριστική υπήρξε η συμβολή στον Αγώνα και των αμάχων Μακεδόνων όλων των ηλικιών, των φύλων και των κοινωνικών τάξεων. Χωρικές ζύμωναν το ψωμί των Μακεδονομάχων, έπλεναν τα ρούχα τους και έδεναν τις πληγές τους. Στις πόλεις επιτροπές κυριών, οργανωμένες σε φιλόπτωχα σωματεία συγκέντρωναν εφόδια. Απλοί χωρικοί ἀλλὰ καὶ παιδιὰ μετέφεραν κρυφά οπλισμό και πληροφορίες. Γιατροί, σιδηροδρομικοί, έμποροι, εργοστασιάρχες, εργάτες, μεγάλοι καὶ ἀλλὰ καὶ νήπια, στὶς πόλεις καὶ στὴν ὕπαιθρο, ο καθένας από την έπαλξή του, βοήθησαν με όλες τους τις δυνάμεις τον Αγώνα.
     Και φυσικά, ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε η παρουσία των μητροπολιτῶν καὶ ιερέων, των δασκάλων και των διδασκαλισσών, γι’ αυτό και βρίσκονταν αδιάκοπα στο στόχαστρο του εχθρού.  [Ὅσα ἐνδεικτικὰ περιγράφει ἡ Πηνελόπη Δέλτα στὸ βιβλίο της «Στὰ μυστικὰ τοῦ Βάλτου» ἀναφέρονται σὲ πραγματικὰ γεγονότα, ποὺ ἔλαβαν χώρα στὴν περιοχὴ γύρω ἀπὸ τὴν ἀποξηραμένη σήμερα λίμνη τῶν Γιαννιτσῶν, ὅπου ἐνέδρευαν οἱ ἔνοπλες συμμορίες τῶν Βουλγάρων κομιτατζήδων, ποὺ τρομοκρατοῦσαν τὸν ἑλληνικὸ πληθυσμό.]
     Τέσσερα χρόνια κράτησε ο ένοπλος Μακεδονικός αγώνας. Έγιναν πολλές αιματηρές συγκρούσεις και αναρίθμητοι υπήρξαν οι μάρτυρες και οι ήρωες. Σὲ 2.000 χιλιάδες περίπου ὑπολογίζονται οἱ Ἕλληνες νεκροὶ Μακεδονομάχοι καὶ σὲ 4.000 οἱ Βούλγαροι κομιτατζῆδες.  Τελικά, το 1908, η επανάσταση των Νεοτούρκων, παράλληλα με την παραχώρηση συντάγματος, έδωσε στὰ χαρτιὰ αμνηστεία στους εμπολέμους και υποσχέθηκε ισονομία και ισοπολιτεία σε όλες τις εθνότητες του Οθωμανικού Κράτους. Έτσι, οι Βούλγαροι βρήκαν τρόπο να αποσυρθούν από την Μακεδονία χωρίς να παραδεχθούν φανερά την συντριβή τους.  Δὲν ἔμεινε ἐνορία, πόλη ἢ χωριὸ ὄχι μόνον στὴν μέχρι σήμερα ἀπελευθερωμένη Μακεδονία, ἀλλὰ οὔτε καὶ στὸ κομμάτι τῆς Μακεδονίας ποὺ κατέχουν σήμερα οἱ Σκοπιανοὶ ἀπόγονοι τῶν κομιτατζήδων, ποὺ νὰ μὴ στοιχηθῇ μὲ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, διατρανώνοντας τὴν 100% ἐλληνική ταὐτότητά του.
     Όμως οι Νεότουρκοι ντονμέδες, εκδικήθηκαν τοὺς Μακεδονομάχους καὶ προσπάθησαν μὲ κάθε μέσο νὰ τοὺς δολοφονήσουν.  Ἀκολούθησαν δὲ σκληρή πολιτική ἐθνοκαθάρσεων, που τελικά οδήγησε στη σύναψη συμμαχίας (ἄλλο πρᾶγμα ἡ συμμαχία, ἄλλο ἡ φιλία!) ανάμεσα στους βαλκανικούς λαούς των Ελλήνων, Σέρβων, Βουλγάρων και Μαυροβουνίων, οι οποίοι, τον Οκτώβριο του 1912, κήρυξαν επιτέλους τον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας.
     Τυπικά, ο Μακεδονικός Αγώνας είχε τερματιστεί και το Μακεδονικό Ζήτημα φάνηκε πως επιτέλους είχε κλείσει. Η ψυχρότητα με τη Βουλγαρία διατηρήθηκε βέβαια αρκετά χρόνια, αλλά φάνηκε πως υποχώρησε.  Το κακό όμως είχε ξεκινήσει.  Οἱ Ρῶσσοι καὶ οἱ Βούλγαροι εἶχαν δηλητηριάσει μὲ τὴν προπαγάνδα τους δύο ὁλόκληρες γενηὲς ἀνθρώπων.  Πλήρωσαν βέβαια γιὰ τ’ ἀνομήματά τους, με τον κομμουνισμό που είχαν για 73 και 45 χρόνια αντιστοίχως.
     Το Μακεδονικό Ζήτημα αναζωπυρώθηκε και πάλι μετά την ίδρυση της κατ’ ὄνομα μὲν «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», στὴν οὐσία δὲ ἐπαρχίας τῆς της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας και δημιούργημα του κομμουνιστή δικτάτορα Γιόζιπ Τίτο, άρχισε να εμφανίζεται από το 1944 ως κληρονόμος των ιστορικών παραδόσεων, ελληνικών, σερβικών και βουλγαρικών, ολόκληρου του μακεδονικού γεωγραφικού χώρου. Στο διάστημα που μεσολάβησε ως τις μέρες μας, τα γεγονότα διαστρεβλώθηκαν κατάλληλα, ώστε να εμφανίζεται σήμερα ένα ξεχωριστό “Μακεδονικό” Έθνος, με ιστορία αιώνων.  Κατά τη διαδικασία αυτή, κεφάλαια της ελληνικής, της σερβικής και βουλγαρικής ιστορίας (αρχαίας, μεσαιωνικής και νεότερης) πλαστογραφήθηκαν, παραποιήθηκαν και αναβαπτίσθηκαν “μακεδονικά”. Το τοπικό βουλγαροφανές ιδίωμα, ανασυντάχθηκε και ονομάστηκε “μακεδονική γλώσσα”. Τὴν περίοδο τοῦ συμμοριτοπολέμου 1944-1949, βρέθηκαν δυστυχῶς καὶ Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι χάριν τῆς διεστραμμένης κομμουνιστικῆς θεωρίας, προθυμοποιήθηκαν νὰ στρέψουν τὰ ὅπλα κατὰ τῆς Ἑλλάδος καὶ ἔστερξαν νὰ ἀποσχισθῇ ἡ Μακεδονία.  Γιὰ τὰ ἐγκλήματα αὐτά, τὸ ΚΚΕ καὶ οἱ ἐπίγονοί του σημερινοὶ ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ καὶ λοιποὶ ἐθνομηδενιστὲς οὐδέποτε μετενόησαν οὔτε ζήτησαν συγγνώμη.
     Το σημαντικότερο δὲ δημιούργημα των Σκοπίων εἶναι η αριστοτεχνική προπαγανδιστική εκστρατεία, την οποία εξαπέλυσαν διεθνώς για να υποστηρίξουν τις θέσεις τους. Βέβαια, η επιχειρηματολογία τους βρίσκει έδαφος μόνον εκεί, όπου επικρατεί η ιστορική άγνοια. Γιατί, για όσους έστω και στοιχειωδώς γνωρίζουν τα γεγονότα είναι ξεκαθαρισμένο, ότι η ιστορία της Μακεδονίας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής ιστορίας. Ο Μέγας Αλέξανδρος διέδωσε στα πέρατα του κόσμου την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό, γιατί ήταν Έλληνας. Τα αρχαία μάρμαρα που αποκαλύπτει η προγονική γη των Μακεδόνων, με τις ελληνικές επιγραφές και ονόματα, είναι οι αδιάψευστοι μάρτυρες της ελληνικότητας της Μακεδονίας. Οἱ Θεσσαλονικεῖς Ἅγιοι Κύριλλος καὶ Μεθόδιος, οἱ φωτιστὲς τῶν Σλαύων, ἦσαν καὶ αὐτοὶ Ἕλληνες, ὅπως ὅλοι οἱ Μακεδόνες.  Οι βυζαντινές εκκλησίες, με τις ελληνικές επιγραφές, διάσπαρτες σε ολόκληρη τη νότια βαλκανική, υπενθυμίζουν το ελληνορθόδοξο ιστορικό της παρελθόν. Αλλά και στα νεότερα χρόνια, ένα μεγάλο τμήμα των σλαβόφωνων Μακεδόνων, όπως άλλωστε και άλλων δίγλωσσων Μακεδόνων, αποδείχθηκε στην πορεία των γεγονότων του 20ου αιώνα φανατικά ελληνικό.
     Άλλωστε, όταν στα 1912 τα εθνικά προβλήματα στα Βαλκάνια βρίσκονταν σε έξαρση και οι λαοί συμμαχούσαν για να ἀποτινάξουν τον οθωμανικό ζυγό, το λεγόμενο “Μακεδονικό Έθνος” ήταν ανύπαρκτο (μιᾶς καὶ την εποχή εκείνη δεν είχε ακόμη χαλκευθεί από τους πλαστογράφους της ιστορίας). Γι’ αυτό και καμιά ιστορική μαρτυρία γι’ αυτό δεν χρονολογείται πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο.
Σήμερα ὑπάρχουν –φεῦ!– στὴν κυβέρνησι καὶ τὴν ἀντιπολίτευσι ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν τὸ θράσος νὰ λέγωνται πατριῶτες, οἱ ὁποῖοι δέχονται νὰ παραχωρήσουν τὸν ὅρο Μακεδονία μὲ προδοτικὴ σύνθετη ὀνομασία στοὺς μεταλλαγμένους Βουλγάρους, τοὺς νεο-κομιτατζῆδες τῶν Σκοπίων.  Δὲν θὰ τοὺς τὸ ἐπιτρέψουμε.  Δὲν τὸ θέλουν οἱ Μακεδονομάχοι μας.  Δὲν τὸ θέλει οὔτε ὁ δίκαιος Τριαδικός Θεός μας.
     Καθὼς τιμᾶμε τὴν θυσία του Παύλου Μελᾶ καὶ ὅλους τοὺς ἐπώνυμους καὶ ἀνώνυμους Μακεδονομάχους, πολλοὶ ἐκ τῶν ὁποίων ἦταν προπάπποι μας, ἂς θυμώμαστε καὶ τὸ διπλό μᾶς χρέος, στοὺς προγόνους καὶ τοὺς ἀπογόνους μας, ὅπως το καταγράφει ὁ Κωστῆς Παλαμᾶς:
«Γνῶμες, καρδιές, ὅσοι Ἕλληνες, ὅτι εἶστε μὴν ξεχνᾶτε,
δὲν εἶστε ἀπὸ τὰ χέρια σας μονάχα, ὄχι.
Χρωστᾶτε καὶ σὲ ὅσους ἦρθαν, πέρασαν, θὰ ᾿ρθοῦνε, θὰ περάσουν.
Κριτές, θὰ μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί…».