ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ «ΠΑΠΑ» ΦΡΑΓΚΙΣΚΟ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ
Διαβάσαμε με μεγάλη θλίψη το χθεσινό ανακοινωθέν της Αρχιγραμματείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης (βλ. http://www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=gr&id=1912&tla=gr) περί μεταβάσεως του Παναγιωτάτου κ.κ. Βαρθολομαίου στα Ιεροσόλυμα μαζί με μια ομάδα παρατρεχάμενων (π.χ. τον Τούρκο πρόεδρο της Coca Cola, που ως φαίνεται πάει στ’ αλήθεια με όλα), όχι για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους όπου μαρτύρησε δια Σταυρικού θανάτου και ανέστη ο Κύριός μας, αλλά για να συναντήσει τον «Προκαθήμενο» μιας «Εκκλησίας», λέγει, τον πάπα Φραγκίσκο, και δη εις τιμητικήν ανάμνησιν αναλόγου ενωτικής –διάβαζε ουνιτικής- συναντήσεως προ 50/ετίας, μεταξύ του τότε Πατριάρχου Αθηναγόρα και του τότε αιρεσιάρχη πάπα Παύλου ΣΤ΄.
Ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι, ανησυχούμε εντονότατα, όχι διότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει καμμιά εξουσία και δύναμη ώστε να επιβάλει τυχόν οθνεία, ολέθρια για την σωτηρία μας διδάγματα στην Εκκλησία. Είναι απλός επίσκοπος και ίσος προς κάθε άλλο Ορθόδοξο επίσκοπο, όπως π.χ. ο μητροπολίτης της μικρότερης σε πληθυσμό μητροπόλεως Κηθύρων. Απλώς χαίρει τιμητικής πρεσβείας και τίποτε περισσότερο αυτού. Θλιβόμαστε όμως διότι βαδίζει στα ίχνη του μοιραίου, πιθανότατα τέκτονος και πάντως ναυαγήσαντος περί την Πίστιν εκείνου Αθηναγόρου, του οποίου η Πατριαρχεία αμαυρώθηκε από την λεγόμενη «άρση των αναθεμάτων» (1964-1965) κατά των αιρετικών λατίνων, ώστε ν’ αναγκασθούν οι αείμνηστοι ηρωϊκοί μητροπολίτες Φλωρίνης Αυγουστίνος, Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος και Παραμυθίας Παύλος των κακώς λεγομένων «νέων χωρών» να διακόψουν το μνημόσυνό του (1970). Τέτοιες συναντήσεις και μάλιστα συνοδεία γνωστών οικουμενιζόντων προσώπων και παραγόντων μόνον σε αντ-Ορθόδοξες, αντι-πατερικές διακηρύξεις καταλήγουν, σκανδαλίζοντας τους Ορθοδόξους και στερώντας από τους μέχρι σήμερα δύστυχους πιστούς της φραγκολατινικής παποκρατίας από την διέξοδο ανανήψεως, μετανοίας και επιστροφής στην Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, δηλαδή την Ορθοδοξία.
Διαμαρτυρόμαστε εντονότατα και διπλά και ως Έλληνες. Ο αργηγίσκος του Βατικανού διάκειται φύσει και θέσει εχθρικά προς την Ρωμηοσύνη, και λόγω μίσους προς την Ορθοδοξία και επειδή είναι διάδοχος των βαρβάρων Φράγκων και λοιπών Γερμανών, των σφετεριστών ήδη από τον 8ο αιώνα του τίτλου του Αυτοκράτορος, της βασιλείας Ρωμαίων, οι οποίοι σαν άλλοι πρόδρομοι των σημερινών Σκοπιανών, προσπάθησαν να νοσφισθούν τα εδάφη της Αυτοκρατορίας μας, της αγιασμένης Ρωμανίας.
Να προσέχει με ποιους συναγελάζεται, ποιους συμβουλεύεται και από ποιους περιμένει τυχόν βοήθεια ο Πατριάρχης μας. Δεν ξεχνούμε ότι ο ανόητος Γεώργιος Γεμιστός (Πλήθων), από τότε που άρχισε να συναναστρέφεται με τον Εβραίο Ελεάζαρ, «ανακάλυψε» με όλα του τα σωστά, μετά μιάμιση χιλιετία(!) πως δεν υπάρχει δήθεν δυνατότης συνυπάρξεως ελληνισμού και χριστιανισμού. Αλλά ακόμη και αυτός είχε την ευαισθησία να μη υπογράψει την ψευδο-Ένωση με τους παπικούς, όπως προέκυψε από την ληστρική σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) και ας ήταν αδιάφορος στα περί Εκκλησίας δόγματα.
Υπενθυμίζουμε σχετικώς και απόσπασμα από πρόσφατη ομιλία του Αρχιμ. πατρός Παλαμά Καλλιπετρίτη (Βέροια, 27-3-2014):
«1452. Ο Μωάμεθ αποφασίζει να λύσει την πολιορκία. Το βράδυ όμως της 12ης Δεκεμβρίου 1452, 6 μήνες πριν την πτώση, ο Runciman αναφέρει ως ιστορική πηγή 3 τούρκους ιστορικούς που περιγράφουν ένα γεγονός: Οι Οθωμανοί στρατιώτες βλέπουν μέσα από την Κωνσταντινούπολη να εκσφενδονίζονται φωτεινές νεφέλες, κάτι σα να αναχωρούν οι ευλογίες μέσα από την πόλη. Οι Οθωμανοί αλαλάζουν: «Ο Θεός τους, τους εγκαταλείπει«! Μαρτυρίες Τούρκων ιστορικών!!! Τι είχε γίνει εκείνο το βράδυ τη στιγμή που φωτεινές νεφέλες αναχωρούσαν για τον Ουρανό; Εκείνη τη νύχτα έγινε ένα απεχθές συλλείτουργο μεταξύ Ορθοδόξων και αιρετικών, παπικών αντιπροσώπων που έταζαν χρήματα και βοήθεια! Η Ορθόδοξη Λειτουργία συμμείχθηκε με την κακοδοξία… Κι όπως ένα γάργαρο ποτήρι νερό με μια μόνο σταγόνα ούρα βρωμίζει ολόκληρο, έτσι και στην Ορθοδοξία με μια μόνο βρωμιά ο Θεός την αποστρέφεται… Όλοι όσοι μετάλαβαν από εκείνη τη μιασμένη κοινωνία σφάχτηκαν στο χώρο της λειτουργίας μέσα στην Αγία Σοφία, όπως μαρτυρούν οι επιζήσαντες! Η Κερκόπορτα που είχε ανατεθεί να τη φυλάξουν οι Φράγκοι, απεσταλμένοι της Ρώμης, μένει αφύλακτη, οι Ευρωπαίοι αιρετικοί φίλοι μας την έχουν εγκαταλείψει ορθάνοιχτη στα χέρια των Τούρκων! Αλήθειες πικρές που πρέπει να λέγονται… όπως πρέπει να λέμε και τον επίλογο αυτής της τραγωδίας! Όταν το 1922, 5 αιώνες μετά, κατά την επέλαση του Κεμάλ Ατατούρκ και τη σφαγή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, ο πρώτος που με τηλεγράφημα συγχαίρει τον αιμοσταγή νεότουρκο για τη νίκη του εναντίον των Ελλήνων είναι ο Πάπας της Ρώμης!!! Κι εμείς κάνουμε ακόμα δουλικές υποκλίσεις μπρος στους «αγαπητούς μας αδελφούς» και υβριστές της Πίστης μας αιρετικούς!»
Ελπίζουμε οι ανησυχίες μας να διαψευσθούν, διαφορετικά τίποτε καλό δεν προοιωνίζεται για το Γένος μας. Εν πάση περιπτώσει, είθε οι Ορθόδοξοι και μάλιστα οι Έλληνες να γρηγορούν εν προσευχή και μετανοία. Κλήρος και λαός είναι οι φρουροί της ορθής Πίστεως και της αληθινής ζωής. Είναι απολύτως βέβαιον ότι, αν δει διάθεση και πνεύμα αγώνος από πλευράς μας ο Θεός, θα αναστήσει νέους Γρηγορίους Παλαμάδες, Μάρκους Ευγενικούς και Ιουστίνους Πόποβιτς, που θα συντρίψουν τις παγίδες των παπικών, όσα αιρετικά σχέδια και αν εξυφαίνουν, όσους και αν εμόλυναν με τις κακοδοξίες τους.
