ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

Η 29η ημέρα του Μαΐου του 1453 έμελλε να μείνει χαραγμένη ως η αποφράδα για τον Ελληνισμό ημέρα, αφού η ιστορία και ο πολιτισμένος επρόκειτο να συναντηθούν με ένα από τα μεγαλύτερα πλήγματα. Ήταν η ημέρα κατά την οποία ορδές απίστων από τα βάθη της στέπας του Τουράν εισέβαλαν στην υπερχιλιετή πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Εισέβαλαν στην Βασιλεύουσα της του Χριστού Πίστεως και της πολιτισμικής εξελίξεως, ασελγώντας ταυτόχρονα εις βάρος του καθ'όλα ελληνικού πληθυσμού και των μνημείων της Ελληνορθοδόξου θρησκείας.Η άλωση ενός από των τελευταίων οχυρών του ελεύθερα αναπνέοντος Ελληνισμού υπήρξε αναπόφευκτη, θυμίζοντας όμως σε πολλά σημεία τη μάχη στις Θερμοπύλες, κυρίως λόγω της αναμφισβήτητης αριθμητικής υπεροχής των Οθωμανών του υβριστή-πορθητή έναντι των περίπου 5.000 στρατιωτών του Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου και των 2.000 γενναίων μαχητών του Γενουάτη Ιουστινιάνη, αλλά και της αρνήσεως του Μαρμαρωμένου (έως σήμερα) Βασιλέως μας να παραδώσει την Πόλη των Αγίων και της Υπερμάχου του Γένους Στρατηγού στους μογγόλους. Δυστυχώς όμως παρά τη μέχρις εσχάτων σθεναρή αντίσταση των Βυζαντινών, η Κερκόπορτα άνοιξε δίδοντας την ευκαιρία στους Οθωμανούς να λεηλατήσουν, να ατιμάσουν και γενικότερα να προβούν σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκαινιάζοντας πλέον επισήμως μια νέα εποχή καταδυναστεύσεως και σκλαβιά για το ελληνικό Έθνος.Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος τιμά τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο καθώς και όλους όσοι έπεσαν μαχόμενοι για την τιμή της Βασιλεύουσας. Πεθαίνοντας στο Βόσπορο, άφησαν σε εμάς μία βαριά κληρονομιά που σύμφωνα με τους Θρύλους κάποια στιγμή οι Έλληνες στην ψυχή και στο αίμα θα γίνουμε αποδέκτες της. Όπως σε τόσα και τόσα θέματα, οι Εθνικιστές του Πατριωτικού Συνδέσμου παραμένουμε αμετανόητοι και αμετακίνητοι στις θέσεις μας. Συνεχίζουμε να διεκδικούμε και να διατρανώνουμε αυτό που κάποιοι μας άφησαν ως παρακαταθήκη των αγώνων τους. Πρωτεύουσα της Ελλάδος είναι η Κωνσταντινούπολη. Αυτή τη στιγμή τελεί υπό κατοχή. Στο μέλλον θα βαδίσουμε ελευθερωτές. Και του χρόνου στην πόλη...