ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 44 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ

Για ακόμη μία χρονιά έχουμε το βαρύ καθήκον να θυμηθούμε εκείνη τη μαύρη ημέρα του Ιουλίου του 1974. Ημέρα πένθιμη και γραμμένη με μελανά χρώματα στις σελίδες της ελληνικής ιστορίας. Πρόκειται για την αποφράδα στιγμή που οι Τούρκοι, εξυπηρετώντας ξεκάθαρα τα μακάβρια σχέδια του διεθνούς σιωνισμού (Αμερικανών και Βρετανών) με ενορχηστρωτή τον τρισκατάρατο Χένρυ Κίσσιγκερ, εξωθούσαν τους απολίτιστους του αρχηγού του τουρκικού σοσιαλιστικού κόμματος Ετσεβίτ να ασελγήσουν στο ιερό σώμα της Μεγαλονήσου. Ένα καλοκαίρι γεμάτο προδοσίες τις οποίες κανείς δε φρόντισε να φέρει στο φως της δημοσιότητος, αφού οι εθνοπατέρες μας όποτε αναφέρονται στο συγκεκριμένο θέμα προσπαθούν να βγουν από την υποχρέωση ξεμπερδεύοντας με την επίρριψη ευθυνών στην κακή «χούντα», λησμονώντας ταυτόχρονα τη ρήση του υποτιθέμενου εθνάρχου Κ. Καραμανλή «Η Κύπρος κείται μακράν ίνα σπεύσωμεν προς υπεράσπισίν της». Κι όμως σε πείσμα όσων στήριξαν μια ψευδεπίγραφη δημοκρατία στο πτώμα της Κύπρου και στο βασανισμό του κυπριακού ελληνισμού που αιώνια αποζητούσε την Ένωση με τη Μητέρα Πατρίδα, εμείς οι Έλληνες εθνικιστές συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε. Αντιστεκόμαστε σε όσους ξεχνούν είτε ακούσια είτε εκούσια πως η Αμμόχωστος είναι εκεί και μας περιμένει. Σαράντα τρία χρόνια μετά από την εισβολή των απίστων στο νησί της Αφροδίτης και του Διγενή, υψώνουμε με την ιδεολογία μας πολεμικά λάβαρα, που αγέρωχα κοιτούν τον υπερήφανο Πενταδάχτυλο να βράζει σαν ηφαίστειο, έχοντας πάνω του τις παλιόπετρες που έβαψαν οι τουρκαλάδες για να σχηματίσουν το πανί του ψευδοκράτους τους. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως τα χέρια μας προς το παρόν είναι δεμένα. Ελπίζουμε όμως ότι η Υπέρμαχος Στρατηγός μας δε θα αργήσει να δώσει την εντολή στην ΕΛ.ΔΥ.Κ. και στα καθαγιασμένα όπλα μας να προχωρήσουν νικηφόρα στη γη που διψά για λευτεριά και αίμα του εχθρού. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ - ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΩ ΕΛΛΑΣ - ΚΥΠΡΟΣ - ΕΝΩΣΙΣ