ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 45 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ
Το παρόν δελτίο τύπου αποτελεί την ελάχιστη τιμή που δύναται να αποτίσει ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος, στον άνθρωπο που καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του αγωνιζόταν για το μεγάλο ιδανικό της Πατρίδος. Το παρόν αφιερούται στον Γεώργιο Γρίβα Διγενή καθώς, και σε όλους εκείνους που η κομμουνιστική τους μικροπολιτική εμπάθεια δεν τους επιτρέπει να υποκλιθούν στο μεγαλείο της πολεμικής του αρετής.
Ο Γεώργιος Γρίβας γεννήθηκε στην Αμμόχωστο της Κύπρου, την 5η Ιουλίου του 1897. Το 1916 παρουσιάζεται στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, για να λάβει λίγα χρόνια αργότερα μέρος στο Μικρασιατικό Έπος. Έπειτα από μία σύντομο θητεία του στη γαλλική Ακαδημία Πολέμου, επιστρέφει στην Αθήνα όπου και θα προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του στη γενική διεύθυνση επιχειρήσεων του Γ.Ε.Σ.κατά τις πρώτες ημέρες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Έπειτα από επίμονα αιτήματα του ιδίου θα μεταταχθεί στο Βορειοηπειρωτικό Μέτωπο ως επιτελάρχης της ΙΙ Μεραρχίας.
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ιδρύει την αντιστασιακή οργάνωση Χ, η οποία αργότερα έπαιξε ενεργό ρόλο καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου με τους εθνομηδενιστές κομμουνιστές. Το 1946 παραιτείται από την ενεργό υπηρεσία με το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη.
Η μεγαλύτερη προσφορά του όμως προς το Έθνος, υπήρξε αναμφίβολα η δράση του και η αριστοτεχνική οργάνωση από πλευράς του, του απελευθερωτικού αγώνος της Ε.Ο.Κ.Α. από το 1955 έως το 1959. Τέσσερα έτη αδιάλειπτου ανταρτοπόλεμου και αντάρτικου πόλεων ενάντια σε μία αυτοκρατορία ( Βρετανία), πολύ πριν ανακαλύψουν το αντάρτικο πόλεων τα καραγκιοζάκια των Εξαρχείων και οι μουσάτοι των κινημάτων της Λατινικής Αμερικής. Το 1960 η Βουλή των Ελλήνων αναγνωρίζοντας την προσφορά του στην Πατρίδα και τις θυσίες του στον ιερό βωμό της Ενώσεως της Μεγαλοννήσου με τη Μητέρα Πατρίδα, τον ανακηρύσσει "Άξιο Τέκνον της Πατρίδος", ενώ το 1964 ο Γεώργιος Παπανδρέου τον διορίζει Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς. Κατά τη διάρκεια της θητείας του θα λάβει μέρος στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του '67, από τις οποίες ακόμη έχουμε να επιδεικνύουμε ως λάφυρα τα ξεσκονόπανα των τουρκαλάδων με τα φεγγαράκια. Το 1971 θα οργανώσει την Ε.Ο.Κ.Α. Β' για να αναγκάσει τον ρασοφόρο Κάστρο της Μεσογείου να επιστρέψει στο "ενωτικό" στρατόπεδο. Τελικά στις 27 Ιανουαρίου του 1974 θα αφήσει την τελευταία του πνοή στο καταφύγιό του στη Λεμεσσό, χωρίς ποτέ να αποχωριστεί τη στρατιωτική του στολή.
Σήμερα, εν έτει 2019
η Ελλάς στερείται μορφών ανταξίων του Γεωργίου Γρίβα Διγενή, του Λεβεντόγερου της θρυλικής Ε.Ο.Κ.Α. Η εκφυλισμένη εικόνα σε συνδυασμό με την εξαθλίωση του κοινωνικού συνόλου, τη γενική αμάθεια, καθώς και τον ιστορικό αναλφαβητισμό, παραχωρούν έδαφος δράσεως στους συκοφάντες της αριστεράς και της καθόδου, να αμαυρώνουν τη μνήμη ενός ανθρώπου που έδωσε την ίδια του τη ζωή για τη Γαλανόλευκη. Αυτό το γλυκό χαμόγελο της Λευτεριάς, που όταν υπερήφανο θα κυματίσει και πάλι στο λιμάνι της Κερύνειας και στην Αμμόχωστο, τότε ο γερο Γρίβας θα αναφωνήσει και πάλι "ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ- ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ".
