Για την επέτειο των Θερμοπυλών

 

 

 

Τιμή σ' εκείνους που στην ζωήν των
όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗ

Σ, Θερμοπύλες

Αναμφίβολα στις ημέρες της παρακμής, της σήψης και της έλλειψης ανδρισμού που διακρίνει διάφορους Ελληνόφωνους, είναι κατά κάποιον τρόπο άκαιρο ίσως και γραφικό για όσους αρκούνται στα ξεφαντώματα του Σαββατόβραδου, το να μιλά κανείς ή να γράφει για το κορυφαίο παγκοσμίως παράδειγμα πολεμικής αρετής και ανδρείας.
Μια επιπλέον αναφορά στα γεγονότα θα ήταν περιττή. Εξάλλου αυτοί που πρέπει και θέλουν να γνωρίζουν έχουν πλέον πολλούς τρόπους στη διάθεση τους για να ενημερωθούν. Στον αντίποδα αξίζει να αναφερθούμε στην προσωπική θυσία και στην υπέρβαση της ανθρώπινης φύσης, όταν βασικά ένστικτα όπως της αυτοσυντήρησης, καταργούνται για την Τιμή της Πατρίδος. Η πορεία του Βασιλέως της Σπάρτης, Λεωνίδα, προς το θάνατο πλάι στους στρατιώτες του, διδάσκει την επιβεβλημένη από την ηθική ισότητα όλων έναντι της Φυλής μας. Φυσικά όλα αυτά είναι αδιανόητα, διότι όλοι θυμούνται τα παιδιά των πτωχών να υπηρετούν στα σύνορα και στα προκεχωρημένα φυλάκια, ενώ οι γόνοι των πλουσίων να ξεκουράζονται στα πολεμικά μουσεία και σε γραφεία που δημιουργήθηκαν για την ανάπαυση κάποιων δημοσίων υπαλλήλων. Στην Ελλάδα του 2012 μπορεί οι καθηγητές της γενιάς του Πολυτεχνείου να αναλύουν ενδελεχώς την ποίηση του Ρίτσου και τους "συνωστισμούς" στη Σμύρνη, κανείς όμως δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει στους μαθητές το τι σήμαινε το <<Ω ξειν αγγέλειν τοις Λακεδαιμονίοις...>>.
Τότε ο Εφιάλτης ήταν ένας. Σήμερα ο αριθμός τους μας είναι άγνωστος. Ξεπροβάλλουν από χώρους υποτιθέμενα προοδευτικούς. Από χώρους καθεστωτικούς και κύκλους εκπαιδευτικούς. Κανείς δε νοιάζεται για το αν οι Μήδοι επι τέλους αυτή τη φορά περάσουν. Μόνο που τώρα έρχονται στη γη των ηρώων από πολλά σημεία του ορίζοντα. Οι εξ ανατολών βάρβαροι προελαύνουν στις πόλεις μας ως κοινωνικά ευπαθείς οικονομικοί μετανάστες. Οι εκ βορρά Ευρωπαίοι πλέον Βούλγαροι αθίγγανοι κατακλύζουν τα φανάρια επαιτώντας για να σώσουν τη ζωή τους από τους δουλέμπορους και επιδίδονται σε ένα αδίστακτο κυνήγι χαλκού. Τέλος, οι εξ εσπερίας ορμώμενοι βάρβαροι οικονομικοί δυνάστες μιας γερμανικής ηγεμονίας πλέον και όχι Ε.Ε. συνθέτουν ένα σκηνικό που πολύ απλά δοκιμάζει τις αντοχές ενός γένους πάλαι ποτέ ανυπότακτου και υπερήφανου.
Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος τιμά τη μνήμη των ηρωικών Θερμοπυλομάχων. Εκείνων που πρώτοι όλων εδίδαξαν στην ανθρωπότητα ότι οι Έλληνες όταν τους ζητούν γη και ύδωρ απαντούν μόνο με μία φράση. ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ...