Για την επέτειο θανάτου του Ίωνα Δραγούμη
Για την επέτειο θανάτου του Ίωνα Δραγούμη
<<Λευκή ας βαλθή όπου έπεσες κολώνα,/ (Πως έπεσες γραφή να μην το λέει)/
λευκή μες της πατρίδος την εικόνα./ Μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίει,/
βουβή μαρμαρωμένη να σε κλαίει.>>
Αυτούς τους
<<Λευκή ας βαλθή όπου έπεσες κολώνα,/ (Πως έπεσες γραφή να μην το λέει)/
λευκή μες της πατρίδος την εικόνα./ Μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίει,/
βουβή μαρμαρωμένη να σε κλαίει.>>
Αυτούς τους
λιτούς μα ταυτόχρονα μεστούς νοήματος στίχους αφιέρωσε ο Κωστής Παλαμάς
στον 'Ιωνα Δραγούμη στο έργο του <<Νεκρική Ωδή>>. 31η
Ιουλίου του 1920 και η Ελλάς βρίσκεται για ακόμη μια φορά διαιρεμένη από
τα συμφέροντα των κουτόφραγκων σε δύο στρατόπεδα. Ήταν η ημέρα που η
πατρίδα θα θρηνούσε για έναν άνθρωπο που άφησε ανεξίτηλα τα αποτυπώματά
του στην πνευματική και πολιτική ιστορία αυτού του τόπου.
Ο Ίων Δραγούμης υπήρξε ο βασικός οργανωτής των ελληνικών κοινοτήτων κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνος και προσέφερε τα μέγιστα τόσο από υλικής απόψεως , όσο και από ηθικής με τους πύρινους λόγους του. Ένθερμος υποστηρικτής της κατά μέτωπον συγκρούσεως με τους κομιτατζήδες δυνάστες της Μακεδονίας μας και εξ αγχιστείας συγγενής του Παύλου Μελά, θα είναι από τους πρώτους που θα υψώσουν το λάβαρο του αντάρτικου. Κατά τη διάρκεια του βίου συνεδέθη με δύο μεγάλες Ελληνίδες, την Πηνελόπη Δέλτα ( το συγγραφικό έργο της οποίας σαφώς επηρρεάστηκε από τη μορφή του Ίωνος Δραγούμη) και τη Μαρίκα Κοτοπούλη.
Το 1917 εξορίστηκε στην Κορσική από την κυβέρνηση Βενιζέλου για να γυρίσει δύο χρόνια αργότερα, το 1919. Την απόπειρα της δολοφονίας του Βενιζέλου στο Παρί-
σι θα διαδεχτεί μια παρανοική κατάσταση μανιώδους καταδίωξης καθενός που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από τις "δημοκρατικές" δυνάμεις ως αντιβενιζελικός. Έτσι κατά την 31η Ιουλίου του 1920 ο 'Ιωνας Δραγούμης συλλαμβάνεται και δολοφονείται στην περιοχή των Αμπελοκήπων των Αθηνών. Ηθικοί αυτουργοί κι εκτελεστές αυτής της αποτρόπαιας για το έθνος πραξεως υπήρξαν οι Παύλος Γύπαρης, Εμμανουήλ Ρεπούλης και Εμμανουήλ Μπενάκης. Ήσαν όλοι τους εφιάλτες.
Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος στο πρόσωπο του μεγάλου αυτού Έλληνα, αναγνωρίζει τον πατέρα του Εθνικοσοσιαλισμού ,γεγονός αδιαμφισβήτητο που διαφαίνεται μέσα από το συγγραφικό του έργο. Είμεθα απολύτως υπερήφανοι που η πατρότητα της πλέον ορθής και δίκαιης ιδεολογίας εντοπίζεται στην Ελλάδα και όχι στο πρόσωπο ενός πάλαι ποτέ πανίσχυρου Καγκελαρίου και Ευρωπαίου ηγέτη. Διότι όταν ο Δραγούμης ομιλούσε το 1904 περί εθνικοσοσιαλισμού ο μετέπειτα μυστακιοφόρος με το μαυροκόκκινο περιβραχιόνιο και το ελληνικότατο σύμβολο, άρχιζε να ανδρώνεται. Περίτρανη απόδειξις ότι οι Έλληνες εθνικοσοσιαλιστές έχουν ιδικά των ιδεολογικά υπόβαθρα σε αντίθεση με τους σιωνιστολάγνους κομμουνιστάς. Για εμάς η προσωπικότης , το έργο και η μορφή του Ίωνος Δραγούμη αποτελούσαν, αποτελούν και θα παραμείνουν η σπονδυλική στήλη του ιδεολογικού μας σώματος, το οποίο συνδυαζόμενο με την εθνική πνευματική επανάσταση του πανελληνισμού και τη συνειδητοποίηση της πολεμικής μας υπεροχής θα μας οδηγήσει στη δημιουργία μιας Ελλάδος μεγάλης, ισχυρής κι ελεύθερης. Υψώνοντας το χέρι μας μπροστά στη στήλη του μνημείου που θυμίζει τη θυσία για τις ιδέες, χαιρετούμε το αθάνατο κι αδούλωτο πνεύμα του ελληνισμού...
Ο Ίων Δραγούμης υπήρξε ο βασικός οργανωτής των ελληνικών κοινοτήτων κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνος και προσέφερε τα μέγιστα τόσο από υλικής απόψεως , όσο και από ηθικής με τους πύρινους λόγους του. Ένθερμος υποστηρικτής της κατά μέτωπον συγκρούσεως με τους κομιτατζήδες δυνάστες της Μακεδονίας μας και εξ αγχιστείας συγγενής του Παύλου Μελά, θα είναι από τους πρώτους που θα υψώσουν το λάβαρο του αντάρτικου. Κατά τη διάρκεια του βίου συνεδέθη με δύο μεγάλες Ελληνίδες, την Πηνελόπη Δέλτα ( το συγγραφικό έργο της οποίας σαφώς επηρρεάστηκε από τη μορφή του Ίωνος Δραγούμη) και τη Μαρίκα Κοτοπούλη.
Το 1917 εξορίστηκε στην Κορσική από την κυβέρνηση Βενιζέλου για να γυρίσει δύο χρόνια αργότερα, το 1919. Την απόπειρα της δολοφονίας του Βενιζέλου στο Παρί-
σι θα διαδεχτεί μια παρανοική κατάσταση μανιώδους καταδίωξης καθενός που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από τις "δημοκρατικές" δυνάμεις ως αντιβενιζελικός. Έτσι κατά την 31η Ιουλίου του 1920 ο 'Ιωνας Δραγούμης συλλαμβάνεται και δολοφονείται στην περιοχή των Αμπελοκήπων των Αθηνών. Ηθικοί αυτουργοί κι εκτελεστές αυτής της αποτρόπαιας για το έθνος πραξεως υπήρξαν οι Παύλος Γύπαρης, Εμμανουήλ Ρεπούλης και Εμμανουήλ Μπενάκης. Ήσαν όλοι τους εφιάλτες.
Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος στο πρόσωπο του μεγάλου αυτού Έλληνα, αναγνωρίζει τον πατέρα του Εθνικοσοσιαλισμού ,γεγονός αδιαμφισβήτητο που διαφαίνεται μέσα από το συγγραφικό του έργο. Είμεθα απολύτως υπερήφανοι που η πατρότητα της πλέον ορθής και δίκαιης ιδεολογίας εντοπίζεται στην Ελλάδα και όχι στο πρόσωπο ενός πάλαι ποτέ πανίσχυρου Καγκελαρίου και Ευρωπαίου ηγέτη. Διότι όταν ο Δραγούμης ομιλούσε το 1904 περί εθνικοσοσιαλισμού ο μετέπειτα μυστακιοφόρος με το μαυροκόκκινο περιβραχιόνιο και το ελληνικότατο σύμβολο, άρχιζε να ανδρώνεται. Περίτρανη απόδειξις ότι οι Έλληνες εθνικοσοσιαλιστές έχουν ιδικά των ιδεολογικά υπόβαθρα σε αντίθεση με τους σιωνιστολάγνους κομμουνιστάς. Για εμάς η προσωπικότης , το έργο και η μορφή του Ίωνος Δραγούμη αποτελούσαν, αποτελούν και θα παραμείνουν η σπονδυλική στήλη του ιδεολογικού μας σώματος, το οποίο συνδυαζόμενο με την εθνική πνευματική επανάσταση του πανελληνισμού και τη συνειδητοποίηση της πολεμικής μας υπεροχής θα μας οδηγήσει στη δημιουργία μιας Ελλάδος μεγάλης, ισχυρής κι ελεύθερης. Υψώνοντας το χέρι μας μπροστά στη στήλη του μνημείου που θυμίζει τη θυσία για τις ιδέες, χαιρετούμε το αθάνατο κι αδούλωτο πνεύμα του ελληνισμού...
