Για τη συμπλήρωση 239 ετών απο το θανάτο του Πατροκοσμά του Αιτωλού
Στα χρόνια της σκλαβιάς και της φοβέρας, το 1714 και συγκεκριμένα στο Μέγα Δέντρο Τριχωνίδος, γεννήθηκε ένας άνθρωπος, ο οποίος έμελλε να αφήσει ανεξίτηλα τα αποτυπώματά του στην ιστορία του Έθνους και της Πατρίδος. Αυτός δεν ήταν άλλος από τον Πατροκοσμά.
Ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ο στύλος της ελληνορθοδοξίας και κορυφαίος εθνεγέρτης, διδάχθηκε τα πρώτα του γράμματα σε μοναστήρια της περιοχής του. Αργότερα φοίτησε στην Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους, όπου είχε την τύχη να γνωρίσει τον Ευγένιο Βούλγαρη, τον άνρωπο που τον ενέπνευσε και του εμφύσησε τα εθνικά ιδεώδη, ποτίζοντας τον με τον Άγιο πόθο της λευτεριάς. Έπειτα από την ολοκλήρωση των σπουδών του στην Πόλη, ο Πατροκοσμάς ξεκίνησε το ιεραποστολικό του έργο.
Όργωσε στην κυριολεξία τη σκλαβωμένη Ελλάδα, περιοδεύοντας σε βουνά και κάμπους, μιλώντας σε απλούς ανθρώπους για την Πίστη και το Λόγο του Θεού, ενώ ταυτόχρονα άναβε τη μεγάλη δάδα που θα φώτιζε το Έθνος στο δύσβατο και σκοτεινό δρόμο της κλεφτουριάς.
Η μόρφωση και η ανάγκη για διατήρηση των παραδόσεων και της γλώσσας, έπαιζαν πρωτεύοντα ρόλο στη διδασκαλία του Κοσμά του Αιτωλού. Έτσι ίδρυσε περίπου 210 σχολεία, σπέρνοντας το σπόρο που αργότερα θα οδηγούσε στη συγκομιδή του καρπού της εθνεγερσίας, με δρεπάνι το σπαθί και το τουφέκι.
Η δράση του όπως ήτο φυσικό, δυσαρέστησε τους κρατούντες και τους ραγιάδες, που η τότε κατάσταση εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους. Έτσι ο Κουρτ Πασάς του Βερατίου, έπειτα από δωροδοκία, έβαλε τους άνδρες του να τον συλλάβουν. Η σύλληψή του ακολουθήθηκε από φρικτά βασανιστήρια και απαγχονισμό, στις 24 Αυγούστου 1779, κλείνοντας με αυτό τον τρόπο ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια της ελληνικής ανυπακοής, έναντι των κατακτητών. Ο μαρτυρικός του θάνατος στάθηκε αφορμή για την αγιοποίησή του στις καρδιές των Ελλήνων, αλλά και όσων ως γνώμονα στη ζωή τους τον αγώνα για μια Ελλάδα Μεγάλη και εθνικά υπερήφανη.
Άγιε Πατροκοσμά, μπουρλοτιέρη των ψυχών, ο Π.Ε.Σ. τιμά τη μνήμη σου και σε θεωρεί προστάτη του Συνδέσμου. Εξάλλου δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η πρώτη εκδήλωση που πραγματοποίησε ο Σύνδεσμος έγινε προς τιμήν σου, κάτω από το άγαλμα που υπάρχει στην πλατεία του Αγίου Κωνσταντίνου και μάλιστα ο εφημέριος του Ιερού Ναού μας είχε αρνηθεί την παροχή ρεύματος, χρησιμοποιώντας ένα αστείο πρόσχημα. Ας σημειωθεί ότι η δική μας εκδήλωση ήταν και η μοναδική που έγινε από ιδρύσεως της πόλεως, αφού κανένας άλλος φορέας δεν ενδιαφέρθηκε. Πατροκοσμά, άνθρωποι και καλοί Έλληνες σαν εσένα, είναι στις μέρες μας περισσότερο αναγκαίοι από ποτέ. Είναι απαραίτητοι σε μια εποχή όπου η θρησκευτικοί ηγέτες σιωπούν για τα όσα τραγικά συμβαίνουν γύρω μας, αδιαφορώντας για το συμφέρον του τόπου. Είναι απαραίτητοι σε μια εποχή όπου οι πολιτικοί εμπαίζουν τους απλούς πολίτες, αντί να τους φωτίζουν και να τους καθοδηγούν ορθά. Είναι τέλος απαραίτητοι οι άνθρωποι σαν εσένα, σε μια κοινωνία σάπια, της οποίας το ρολόι έχει σταματήσει και δείχνει συνεχώς ώρα μηδέν...
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ-ΖΗΤΩ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
