Νέο φορολογικό νομοσχέδιο και ο μεγάλος αδελφός

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσπαθώντας να κλείσει τις τρύπες του δημοσίου χρέους, ενός χρέους που δημιούργησαν όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης με την λεηλασία και την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, δέχεται τον έλεγχο και την επιβολή μέτρων που εκπονούνται από ξένα κέντρα αποφάσεων. Παραμένοντας απλοί εντολοδόχοι και διαχειριστές της εξουσίας, οι κυβερνώντες, επιβάλλουν νέα φορολογικά μέτρα με πρόσχημα μάλιστα τον κίνδυνο μείωσης της εθνικής κυριαρχίας όπως είπε ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Μέτρα που φυσικά θα αναλάβει να εκπληρώσει πάλι ο απλός Έλληνας φορολογούμενος και όχι οι πλουτοκράτες. Λαμβάνονται κρισιμότατες αποφάσεις που υποθηκεύουν το ήδη δυσοίωνο μέλλον του ελληνικού λαού. Ενός λαού συνυπεύθυνου της καταστάσεως που υπάρχει, βυθισμένου στα προβλήματα που του έχουν δημιουργήσει και χωρίς κριτική ικανότητα να αντιληφθεί ότι τα νέα οικονομικά δεσμά που θα του φορέσουν δε θα πλήξουν μόνο την τσέπη του αλλά μακροπρόθεσμα την ίδια του την ελευθερία. Ψιλά γράμματα για ένα λαό που έχει σαν πρώτο του θέμα το "εθνικό" διαζύγιο που εξελίσσεται στις τηλεοράσεις.

Έτσι στην ανακοίνωση των νέων φορολογικών μέτρων της κυβέρνησης όλοι στάθηκαν στο θέμα των αποδείξεων, στο ποιες μετράνε και ποιες όχι και πόσο θα είναι το όριο για το αφορολόγητο ανάλογα με την τάξη του εισοδήματος. Ο αρμόδιος υπουργός εξήγγειλε όμως και ένα ακόμη μέτρο. Παράνομες θα θεωρούνται οι συναλλαγές με μετρητά άνω των 1500 ευρώ μας είπε ο Παπακωνσταντίνου. Από 1-1-2011 θα γίνονται μόνο με πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες και δίγραμμες επιταγές.

Οι πρώτες άμεσες επισημάνσεις που ακούστηκαν έχουν να κάνουν με ενστάσεις όπως ότι δεν έχουν όλοι κάρτες, ότι κάποιοι δεν μπορούν να εκδώσουν κάρτα διότι λόγω οφειλών είναι στις μαύρες λίστες των τραπεζών και ότι έτσι στην αγορά θα λιγοστέψει το ήδη δυσεύρετο ρευστό χρήμα. Από την άλλη πλευρά οι φωνές υποστήριξης ισχυρίζονται ότι έτσι θα χτυπηθεί το λεγόμενο ξέπλυμα του μαύρου χρήματος και η φοροδιαφυγή.

Υπάρχει όμως και μία ακόμη πτυχή αυτού του ζητήματος που δεν γίνεται άμεσα αντιληπτή και αφορά το θέμα των καρτών και της ηλεκτρονικής καταγραφής των αγορών. Στα πλαίσια των πλεονεκτημάτων που εμφανίζει όπως λένε οι υποστηρικτές του μέτρου αυτού θα μπορούσε να προταθεί η επέκταση των αγορών με κάρτες για όλα τα είδη και προϊόντα όσο χαμηλού κόστους και αν είναι. Πλέον η τεχνολογία μπορεί να εγγυηθεί τη λειτουργία ενός τέτοιου συστήματος. Θα μπορούσαν όλες οι επιχειρήσεις να λειτουργούν με τερματικά καρτών και όχι με ρευστό. Άλλωστε θα πουν οι υποστηρικτές έτσι θα μειωθεί και η εγκληματικότητα (που το σύστημα είναι ανίκανο να αντιμετωπίσει ή επίτηδες αφήνει ανεξέλεγκτη?). Τι θα κλέψει ένας ληστής όταν όλες οι συναλλαγές θα γίνονται ηλεκτρονικά μέσω καρτών? Έτσι όλες οι αγορές από ένα κουτί καραμέλες ή ένα πακέτο τσιγάρα από το περίπτερο, τα καθημερινά ψώνια ενός νοικοκυριού, τα είδη ένδυσης και υπόδησης από τα εμπορικά καταστήματα μέχρι και η πληρωμή παροχής υπηρεσιών σε αντίστοιχους ειδικότητες (π.χ τεχνικούς, γιατρούς, δικηγόρους κ.α) μπορεί να γίνει με κάρτες. Η τεχνολογία έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα που τα τερματικά καρτών μπορούν να είναι και φορητά.

Και εδώ ακριβώς εμφανίζεται η έννοια του μεγάλου αδερφού, του προφητικού συγγραφέα όπως φαίνεται Τζορτζ Όργουελ. Η ευρεία χρήση ενός τέτοιου συστήματος συναλλαγών με κάρτες απαιτεί την μηχανογράφηση και κωδικοποίηση των παρεχόμενων προϊόντων και υπηρεσιών που ήδη υπάρχει σε υψηλό ποσόστο (barcode). Η ελευθερία και τα προσωπικά δεδομένα του ατόμου πλήττονται όμως έτσι διότι αγορές προϊόντων και χρήση υπηρεσιών θα καταχωρούνται σε κάποιο κεντρικό σύστημα που θα είναι προσβάσιμο σε ορισμένα άτομα που θα το χειρίζονται. Έτσι η αγορά ενός ειδικού φαρμάκου θα συνεπάγεται ότι ο αγοραστής ή κάποιο οικείο του πρόσωπο πάσχει από κάποια συγκεκριμένη ασθένεια. Αυτή η πληροφορία που είναι γνωστό ως ιατρικό απόρρητο και ήταν ανάμεσα μόνο στον ασθενή και τον γιατρό του, τώρα θα είναι προσβάσιμη και σε αυτούς που θα χειρίζονται το ηλεκτρονικό σύστημα συναλλαγών με κάρτες.

Το θέμα όμως αφορά κυρίως τις πολιτικές ελευθερίες και πεποιθήσεις. Με τον ίδιο τρόπο θα καταχωρούνται οι αγορές των εφημερίδων, των περιοδικών και των βιβλίων. Και φυσικά το σύστημα δε το ενδιαφέρει να μάθει από την εφημερίδα που αγοράζει κάποιος τις οπαδικές του προτιμήσεις αλλά τις πολιτικές. Η αγορά μίας εθνικιστικής-πατριωτικής εφημερίδας, ενός βιβλίου με αντισιωνιστικό - αντιπαγκοσμιοποιητικό περιεχόμενο κατευθείαν θα κατατάσσει τον αγοραστή σε μία ομάδα ανθρώπων "επικίνδυνων" για το σύστημα. Το φακέλωμα θα γίνεται με πλάγιο τρόπο χάριν της πάταξης της φοροδιαφυγής η οποία άλλωστε έχει αναγορευθεί σε πατριωτικό καθήκον από τον πρωθυπουργό. Ήδη οι χρήσιμοι ηλίθιοι του συστήματος (αναρχοαριστεροί) με τους βανδαλισμούς και τις καταστροφές που προκαλούν στις διαμαρτυρίες τους έχουν αποτελέσει την πρόφαση για να πληθύνουν οι κάμερες παρακολούθησης στα αστικά κέντρα. Λες και οι κάμερες θα αποτρέψουν τον εγκληματία ή τον βάνδαλο να κλέψει ή να τα σπάσει. Βάζει μία κουκούλα, αλλάζει τα χαρακτηριστικά του προσώπου του και η κάμερα απλά θα καταγράψει τα γεγονότα. Οι κάμερες δεν σταματούν τους εγκληματίες ή τους βανδάλους, οι κάμερες όπως και η επιβολή των ηλεκτρονικών συναλλαγών είναι για να στοχοποιήσουν τους πραγματικούς εχθρούς του συστήματος, αυτούς που αντιδρούν στην ισοπέδωση της παγκοσμιοποίησης, που αντιστέκονται στη βαβελοποίηση της κοινωνίας, που προτάσσουν ως κώδικα ζωής την τιμή, την πίστη και την παράδοση, τους εθνικιστές.

Το σύστημα δίνοντας λύσεις σε προβλήματα που έχει το ίδιο δημιουργήσει θα περισφίξει τον κλοιό στις φωνές της αλήθειας και της αντίστασης. Πάντοτε βέβαια όλες οι ενέργειες του γίνονται με ένα "δημοκρατικό" μανδύα, ο οποίος κρύβει με έντεχνο τρόπο την πλήρη στρέβλωση των εννοιών και της πραγματικότητας, δήθεν για να υπηρετήσουν τον "κυρίαρχο" λαό.