Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ Ε.Ο.Κ.Α


Η 1η του Απρίλη του 1955 ξημέρωνε υπό το αιώνιο ελληνικό φως των αγώνων και των επαναστάσεων, συνοδεία της στεντότρειας φωνής του Αρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α., Γεωργίου Γρίβα Διγενή στο προαιώνια ελληνικό Νησί της Αφροδίτης. Το προσκλητήριο του Αγώνος λιτό, μαχητικό και με βαθύ το αίσθημα της Πίστεως στο Θεό, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνεται και από τις επιστολές των κρατουμένων στα φυλακισμένα μνήματα. Σ'εκείνο του κόσμου το προσκυνητάρι που σε έναν από τους τοίχους του υπάρχει η θρυλική επιγραφή "ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΙΩΜΕΝΟΥ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ- ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕ ΛΟΓΙΕΤΑΙ", βρήκαν μαρτυρικό θάνατο άλκιμοι νέοι αντάρτες που με λιγοστά εφόδια κατέρριψαν το μύθο της παντοδύναμης βρετανικής αυτοκρατορίας, εξευτελίζοντας 4 στρατάρχες και 36.000 στρατιωτών.

Ολοκαυτώματα, απαγχονισμοί και θύελλες πάνω από τη Μεγαλόνησο επί μία τετραετία. Η Μάχη του Αχυρώνος, η Μάχη του Μαχαιρά, οι αντάρτες μαθητές του Παγκυπρίου Γυμνασίου και η πολιορκία του Ιερού Ναού της Φανερωμένης, ανάμεσα σε πόσες άλλες πράξεις πραγματικής Αντιστάσεως έμελλε να γραφούν με χρυσά γράμματα στις αναρίθμητες σελίδες δοξης της ελληνικής Ιστορίας. Δυστυχώς στον ελλαδικό χώρο (για εμάς τους Εθνικιστές, στην έως τώρα απελευθερωμένη Ελλάδα) οι καθηγητάδες της γενιάς του πολυτεχνείου με τα φιλοδημοκρατικά τους αισθήματα, ποτέ δε φρόντισαν να διδάξουν στη μαθητιώσα νεολαία το Έπος της Ε.Ο.Κ.Α. και του κυπριακού Ελληνισμού. Ουδέποτε εδίδαξαν στα παιδιά μας τις νέες Θερμοπύλες του Μαχαιρά και του Λιοπετρίου. Ουδέποτε παρουσίασαν ως λαμπρό παραδειγμα Ελληνίδων τις μάχες των κοριτσιών με τις σχολικές ποδιές, τα οποία κραδαίνοντας στο ένα χέρι τη Γαλανόλευκη με το άλλο πετροβολούσαν το γελοίο λιονταράκι του βρετανικού θηραιού, στα πρόσωπα των άγγλων "κομμάντο", φωνάζοντας το μόνο σύνθημα που η αλήθεια του αίματος επέβαλε. "ΕΛΛΑΣ-ΚΥΠΡΟΣ-ΕΝΩΣΙΣ''

Αρνούμαστε μια μέρα σαν και αυτή να δώσουμε αξία σε κάποια σκουπίδια και αναφερθούμε έστω και λίγο στην τραγική οικονομική κατάσταση που έχει περιέλθει η Κύπρος μας και στο ποιοι ευθύνονται για αυτό. Τέτοιες ημέρες δε χωρά καμία οικονομική ανάλυση παρά μόνο η εξύμνηση εκείνων των αμούστακων νέων που ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι στους τζέντλεμεν που απαγχόνιζαν 18χρονα παιδιά. Ρίπτουμε απλά τον λίθο του αναθέματος στους τάφους όσων αποφάσισαν με το γνωστό τους φλέγμα τη θανατική καταδίκη όσων πολεμούσαν και μάχονταν για την Ελευθερία τους και την Ένωση με τη Μητέρα Πατρίδα. Δε μετακινούμαστε ούτε ένα εκατοστό από τις ιδέες μας. 58 χρόνια μετά οι Έθνικιστές ξαναφωνάζουμε για τα δίκαια του Ελληνισμού. Ζήτω ο Διγενής! Ζήτω η Ε.Ο.Κ.Α.!